De helaasheid der dingen (2009)
Ik was nog maar net bekomen van de verrassing dat één van de gaafste boeken die ik de laatste jaren gelezen heb verfilmd zou worden, en afgelopen vrijdag was het zo ver: ik zag De helaasheid der dingen in de nachtvoorstelling van Kriterion na het nuttigen van de exact juiste hoeveelheid alcohol die gewoon bij deze film hoort ;) . En na het teleurstellende Loft was ik blij weer een échte Belgische film te zien, en misschien dan meteen één van de vermakelijkste, maar waarom vergelijken?
De helaasheid der dingen is gebaseerd op het gelijknamige en autobiografische boek van Dimitri Verhulst, waarvan ik eigenlijk al een tijd geleden een recensie had willen schrijven. Het boek liet me zó hard lachen, dat ik verscheidene pagina’s heb herlezen om te kijken of ik wel écht zo hard had gelachen, of dat ik het gedroomd had (ik lees namelijk alleen in bed, en soms slaap ik dan al half ;-) ). Daarvoor had ik Hotel Problemski ook gelezen, wat kort maar goed kritisch was. Op het moment ben ik bezig met Godverdomse dagen op een godverdomse bol, en ook al is dat goed cynisch en indrukwekkend, het is lang niet zo leuk om te lezen als De helaasheid der dingen. En dan nu dus de film…
In het verhaal zien we een 13-jarige Gunther die met z’n vader en nonkels bij z’n oma woont. Probleem is echter dat z’n vader en nonkels zware alcoholisten zijn, en niets liever doen dan zuipen, vrouwen versieren, Roy Orbinson luisteren (en meeschreeuwen) en gewoon weer zuipen. Natuurlijk heeft dat z’n weerslag op Gunther, want kan hij ooit ontsnappen aan die helaasheid der dingen?
Omdat het een autobiografisch verhaal is weet je dat het met Gunther (in het boek heet ie gewoon Dimitri, toch?) echt wel goed gaat komen aan het eind. Zo won ie dit jaar de AKO-literatuurprijs met het boek dat ik nu aan het lezen ben. Raar overigens dat ie met De helaasheid der dingen die prijs niet won…
Weet je: deze film moet gewoon iedereen zien. Het is een fantastische film in de lijn van andere Belgische parels als Iedereen Beroemd, Aanrijding in Moscou en vooral Ex-Drummer, en voor iedereen die Loft zo goed vond: enkele van de acteurs uit die film spelen ook gewoon hier in. Alleen dan beter ;) .
Enige mogelijk kanttekening: ik weet niet hoe de film is voor mensen die het boek niet gelezen hebben. Ik vulde namelijk best wat dingen die in de film ontbraken in met dingen die ik me herinnerde uit het boek. Misschien zorgde die hoeveelheid alcohol er dan toch voor dat ik dát niet precies kan inschatten nu. Maar om toch op een positieve manier af te sluiten: Belgian white trash rules..!
Ook ik heb het boek niet gelezen, maar heb erg genoten van deze film. Recent heb ik hem voor de tweede keer gezien en toen vond ik hem nog net iets beter.
Ik ken het boek niet, de film vond ik wel geinig. Een beetje een grote publiekversie van Ex Drummer.