Bottle Rocket (1996)
Omdat ik al jaren fan ben van Wes – Rushmore, The Royal Tenenbaums, The Life Aquatic with Steve Zissou, The Darjeeling Limited en recentelijk Fantastic Mr. Fox – Anderson, was ik ook al jaren benieuwd naar z’n debuutfilm: Bottle Rocket. Afgelopen dinsdag zag ik hem gelukkig…
Bottle Rocket is niet alleen het debuut van Wes Anderson, maar ook de ‘doorbraakfilm’ van Luke en Owen Wilson. De film is eerst gemaakt als korte film en werd toen opgepikt door big shot Hollywood-producer James L. Brooks. Hij gaf Anderson en consorten de kans om de film “groter” te maken, en thank god for that..!
Naast dat mijn enige advies aan jou is: als je van Wes Anderson-films houdt, dan moet je deze zeker NU gaan kijken, vond ik het vooral gaaf om in 2010 recensies van deze film te lezen uit 1996. Gewoon om te zien of ‘grote recensenten’ als Roger Ebert de film (en Wes Anderson) toen ook al op waarde konden schatten. Want het was voor mij natuurlijk onmogelijk om deze film te kijken zonder continu te denken aan de magisch-melancholische wereld die Anderson in al z’n films weet te creëren, en waarvoor hij met Bottle Rocket de basis legde…
Niet alle recensenten waren direct overtuigd van Andersons klasse. Ebert eindigt wel met te melden dat hij erg benieuwd is waar Anderson (en co-schrijver Owen) Wilson als volgende project mee gaan komen, maar net zoveel recensenten deden Bottle Rocket af als Slackers-achtige ‘indie’-film, gemaakt door een stelletje vrienden die toevallig geld kregen om ’n film te maken.
En juist dat vind ik één van de gaafste dingen aan deze film. Je voelt gewoon de ambitie en passie van Anderson en de Wilson-broertjes, maar mogelijk komt dat ook omdat ik zelf een film aan het maken ben. Want als ik in nog een ding gesterkt werd door het zien van deze film is het wel dat onze volgende film eigenlijk zo’n soort quirky (tragi-)komedie moet worden…
Oh ja: de film gaat over een drietal vrienden die heel graag het criminele pad bewandelen, maar daar eigenlijk lang niet slim genoeg voor zijn. Of zoals de tagline het perfect verwoordt: “They’re not really criminals, but everybody’s got to have a dream.”