A Single Man (2009)
Check de filmposter hieronder en zie aan de Colin Firths blik direct dat deze film in potentie gewoon naast bijvoorbeeld Far From Heaven kan staan, als in: een film over een bekrompener wereld waar onze hoofdpersoon niet openlijk zichzelf kan zijn. Julianne Moore is dus niet de enige overeenkomst met die film. Die potentie wordt overigens volledig ingelost, want misschien vond ik A Single Man nog wel beter…
Maar inderdaad: waarom vergelijken? A Single Man is ook nog eens het speelfilmdebuut van modeontwerper Tom Ford. Zijn modewerk ken ik niet, maar als filmmaker is ie veelbelovend. Ik zou ook bijna willen zeggen: Anton Corbijn, watch your back, want ook visueel is A Single Man behoorlijk prachtig. En dan natuurlijk die rol van Colin Firth: nom de dieu, wat een mooie ingetogen, ingehouden en sterke rol..!
Naast Firth is ook Julianne Moore weer indrukwekkend aanwezig. Haar rol van voormalige flirt en hedendaagse alcoholiste past perfect als beste vriendin van Firths professor George Falconer. De scène waarin ze voor Falconer kookt en ze later gin-tonics drinken toont op indrukwekkende wijze een gemis, leegte, eenzaamheid en (valse) hoop. Natuurlijk wil je tegen George roepen dat hij zijn emoties gewoon eruit moet gooien, maar dat is niet altijd even makkelijk. Zeker niet als homoseksueel in een tijd waarin je nog “a single man” of “a man light in his loafers” genoemd werd, omdat homoseksualiteit natuurlijk niet bestond toen. Echt niet…
Nee, dit is geen plotfilm. Natuurlijk kan ik meer vertellen over de pijn waarmee George leeft, maar dit is ook een film die je eigenlijk zonder voorinformatie moet gaan kijken. Daarnaast bevat de film een paar enorm goed gespeelde, geschreven én geregisseerde scènes, dat elke serieuze filmliefhebber deze film al gezien moet hebben, en anders nu zijn/haar agenda moet pakken en een avond moet gaan prikken om deze te gaan kijken. Ja, deze komt in mijn top-zoveel lijstje aan ’t eind van ’t jaar…
Bijzonder mooie film!
Prachtig acteerwerk, mooie personages, en erg stijlvol op de juiste manier. Cinematography… wow. Colin Firth’s spel en personage deden me enigszins denken aan Gene Hackman in “The Conversation” (1974/Francis Coppola) – één van mijn favoriete rollen allertijden, dus dat zegt veel. En, Julianne Moore is a Godess. De meesteres van de ‘gebroken vrouw’. Spannende gedachte dat dit een debuutfilm is – what’s next for Tom Ford..?
Kan bijna niet wachten.