The Green Hornet (2011)
Yes, ik heb me aardig vermaakt met The Green Hornet. De actiescènes zijn goed gemaakt, de Black Beauty (auto) is geweldig, en de grappige dialogen werkten meestal ook wel. En toch zou ik ‘m niet veel hoger dan een 6,5 geven, denk ik…
Als Michel – Eternal Sunshine of the Spotless Mind, Human Nature, Be Kind Rewind, The Science of Sleep, etc. – Gondry zich op een superhelden-film focust, geschreven door Seth Rogen, die eerder Superbad en Pineapple Express schreef, en zelf de hoofdrol speelde in o.a. Knocked Up, dan is het moeilijk om geen hoge verwachtingen te hebben. Pas daarmee op, want aan hoge verwachtingen wordt niet echt voldaan. En dat is toch ook wel jammer.
Okay, allereerst de positieve dingen: de film is vermakelijk..! Het samenspel tussen Seth Rogen (Britt Reid a.k.a. The Green Hornet) en Jay Chou (die de rol van Kato overneemt van Bruce Lee, die deze rol speelde in de tv-serie uit de jaren stillekes) is vaak leuk, als twee kwajongens met een missie. Daarnaast zien we in bijrollen een aantal fijne acteurs voorbijkomen, als Tom Wilkinson als de vader die voor het motief van Britt moet zorgen. Ook Cameron Diaz past weer goed in haar rol van secretaresse met de ‘James Bond-like’ naam Lenore Chase. Christoph – Inglourious Basterds – Waltz speelt de rol van de niet al te eng uitziende schurk Chudnofsky ook best okay, al komt ’t ook wat onbedoeld knullig over (maar dat is meer ’t scenario of de regie, dan zijn onkunde als acteur).
De verrassendste bijrol is die van Edward – Terminator 2 – Furlong. Hij speelt een ‘meth-lab’-eigenaar met zo’n rotte kop dat ik bijna op wil gaan zoeken of het met hem in het echte leven wel goed gaat…
Grootste probleem van The Green Hornet is echter het scenario, ben ik bang. De motivatie van Britt, om na de dood van z’n vader in de rol van The Green Hornet criminelen aan te gaan pakken, wordt nooit zo sterk neergezet als bij bijvoorbeeld Spider– of Superman. En de beslissing om de wet maar te gaan overtreden, om zo schurken een stap vóór te zijn, die wil je als kijker wel geloven, maar aan het eind van de film vroeg ik me af of wat hun doel nu precies was: de positieve resultaten van hun ‘werk’ lijken namelijk eerder toeval dan dat het hun doel was. Met andere woorden: wilden ze superhelden zijn, of gewoon super-whatever…? En op dat vlak zijn de ‘helden’ uit Watchmen een stuk interessanter, waar deze onduidelijkheid over hun motieven (en daarmee hun menselijkheid?) juist een thema in de film is. Hier wordt dat stuk niet echt bevredigend afgehandeld, if you ask me…
Shit, vergat ik nou helemaal Edward James Olmos te noemen in het rijtje bijrollen? Ik kan me zo snel geen film of serie herinneren waar ik hem in heb gezien sinds z’n rol van Lt. Castillo in Miami Vice. Hier speelt ie z’n rol als ‘second in command’ bij de krant die Britt Reid van z’n pa erft wel goed, moet ik zeggen.
Toch is m’n oordeel over The Green Hornet dus niet echt erg positief. Hij is zeker vermakelijk, en ik denk dat best veel mensen gewoon een leuke avond zullen hebben bij deze film. Maar als je veel (superhelden)films hebt gezien, en de namen Michel Gondry en Seth Rogen zeggen jou ook iets, dan zal deze film jou waarschijnlijk ook gaan tegenvallen. De arrogantie van het Britt Reid karakter voelde ook wat raar aan. Ik kan me voorstellen dat het bij het originele verhaal hoort, maar hier kwam het niet echt goed over. Kan aan het scenario liggen, maar zal ook wel iets te maken hebben met het postuur van Seth Rogen, waar je toch niet direct bij verwacht dat ie bv. hard kan rennen…
Dus: vermakelijk, maar niet veel meer. En dat vind ik oprecht wel een beetje jammer…