What if Cannabis Cured Cancer (2010)
Als je een documentaire maakt die nadelig uit kan pakken voor de (winstgevendheid van de) farmaceutische industrie, dan is het zeker in deze hoogtijdagen van internet van enorm belang dat de claims die je maakt ook makkelijk te verifiëren en moeilijk te weerleggen zijn. Forks over Knives lijkt mij nog altijd één van de belangrijkste documentaires ooit gemaakt, maar die werd vrij handig onderuit gehaald door ‘doktoren’ met andere belangen.
En juist door het behoorlijk wereldschokkende uitgangspunt van What if Cannabis Cured Cancer hadden de makers hier extra beducht op moeten zijn en de geïnterviewde doktoren met naam, toenaam en referenties moeten presenteren, want ben bang dat de gekozen aanpak het voor de machtige farmaceutische industrie wel erg makkelijk maakt om twijfel over de geloofwaardigheid van de getoonde ‘bewijzen’ te zaaien. Zeker door de overkill aan informatie op het wereldwijde web is twijfel het beste wapen tegen claims die in deze documentaire worden gemaakt. En die claims zijn toch aardig wereldschokkend…
Bill Hicks
Niet snel in de documentaire moest ik al aan Bill Hicks denken, die in één van z’n shows de suggestie wekt dat er in de natuur misschien wel planten voorkomen die onze evolutie hebben geholpen. Ik heb het stukje hieronder ingesloten, want hij legt het natuurlijk veel beter uit dan ik:
Wondermiddel..?
Maar zoals ik in de eerste alinea al typte: ik ben bang dat het voor de farmaceutische industrie erg makkelijk is om deze documentaire af te doen als ‘stoner propanoia‘ (verzin ik nu ’n nieuw woord?). Ten eerste knallen ze er wel erg stevig in door Peter Coyote’s voice-over direct te laten melden dat cannabis waarschijnlijk het eerste door de mens geteelde gewas is en mogelijk onmisbaar is geweest in de evolutie van de mens (zie Bill hierboven). Daarna wordt uitgelegd dat het menselijk lichaam sowieso al een endocannabinoïde systeem heeft dat zaken als honger, pijnbeleving, geheugen en stemming regelt. De reden dat de mensheid vanaf het allereerste begin cannabis gebruikte kwam door het ongelooflijke toeval dat de stof die het menselijk lichaam zelf al in kleine hoeveelheden aanmaakt dus ook in ’n 100% natuurlijk product voorkomt, en dat het gebruiken van cannabis je lichaam dus op vele manieren kan helpen. Niet alleen tegen kanker, maar ook bij het bestrijden van depressies, tegen spasmen, tegen zowel de pijn als de progressie van MS, en ga zo nog maar even door. Veel ziektes die na de illegalisering van cannabis (door toedoen van de farmaceutische lobby) juist in steeds grotere getale voorkomen, aldus deze documentaire…
Mijn interesse in What if Cannabis Cured Cancer werd gewekt door ’n (wetenschappelijk) artikel dat ik ’n paar weken geleden op internet las. Daarin werd geclaimd dat het direct inspuiten van THC (de high-veroorzakende stof in cannabis) in ’n tumor direct tot het krimpen van de tumor leidt. Geen triviale claim, maar zoals in de documentaire ook wordt gezegd: op ’n plant die vrijelijk in de natuur voorkomt kun je geen patent krijgen, waardoor je dit mogelijke middel tegen kanker niet winstgevend kunt maken. En wat doet ’n zichzelf in stand willen houdende industrie dan? Inderdaad: ontken de claims, leg vooraanstaande doktoren in de watten zodat ze jouw belangen blijven behartigen, zaai zo twijfel onder de bevolking en ’t zal wel weer overwaaien…
Politieke discussie
Een korte zoektocht op internet leverde zojuist op dat zelfs de meest relaxed uitziende dokter in deze documentaire wel degelijk werkzaam is aan de Universiteit van Colorado, dus ik verwacht dat de claims die ze maken echt wel ergens op gebaseerd zijn. Ik wil het ook heel graag geloven, want persoonlijk begrijp ik nog altijd niet waarom marihuana (deels) verboden is, terwijl veel verslavendere drugs als alcohol en nicotine wel vrijelijk verkrijgbaar zijn. Daarnaast is de documentaire overigens gericht op het Amerikaanse publiek, want ons gedoogbeleid hier zorgt gelukkig nog altijd voor ’n realistischere aanpak. Al zijn ontwikkelingen onder onze vorige conservatieve regering (denk aan de wietpas) in mijn ogen de verkeerde kant op gegaan. Waar Nederland overal in de wereld worden geprezen als progressief land dat toont dat het uit de illegaliteit halen van drugs ook de criminaliteit vermindert (zie hiervoor ’t initiatief van o.a. Richard Branson om de war on drugs anders aan te gaan pakken), daar werd ons land helaas bestuurd door mensen die nog wat teveel teruggrijpen naar onrealistische dogma’s.
Mede daarom raad ik deze documentaire, die met z’n 47 minuten veel te kort en zeker niet perfect gemaakt is, toch wel degelijk iedereen aan.