Man of Steel (2013)

Yes, ik zat er werkelijk héérlijk in, in deze remake van de eerste twee ‘Christopher Reeve’-Superman-films. Okay, op een paar momenten zie je door de visual effects de film niet meer, maar ondanks een paar kleine kritiekpunten pakte de film me stevig beet en vond ik ‘m veel beter dan vrijwel alle remakes en reboots van de laatste jaren. En ik durf zelfs te beweren, zeker voor tieners die deze film nu zien en de oude helemaal niet kennen, dat Man of Steel over een jaar of twintig mogelijk als net zo’n ‘klassieker’ wordt gezien als hoe de eerste Superman voor mij aanvoelt. Waarbij ik jouw verwachtingen natuurlijk niet al té hoog wil doen oplopen, want de film is zeker niet ‘foutloos’, maar ik was dus behoorlijk onder de indruk…

Het verhaal
De planeet Krypton staat op imploderen als Jor-El (Russell Crowe) en z’n vrouw een zoon krijgen: Kal-El. Omdat generaal Zod (Michael Shannon) z’n eigen ideeën heeft hoe hun soort te redden van de ondergang tracht hij een staatsgreep te plegen, maar niet voordat Kal-El in een ruimteschip richting Aarde is gezonden, vergezeld van de ‘codex’ waarin alle DNA van de Kryptonianen zit opgeslagen. Met andere woorden: samen met Kal-El vliegt ook de toekomst van hun soort mee.

Ineens zijn we zo’n 33 jaar verder en zien we een volwassen Clark Kent (Henry Cavill) op aarde aan het werk. Bij talloze baantjes in de verste uithoeken van de wereld tracht hij zijn ware identiteit te verbergen, maar het lukt hem niet om mensen in nood niet te helpen. Dus trekt ie continu verder, terwijl wij – en dat is een vrij goed gevonden script-trucje van schrijvers David (Dark City, The Dark Knight Rises) S. Goyer en Christopher Nolan himself – in flashbacks zien hoe hij is gevonden en opgevoed door Kevin Costner en Diane Lane, waarbij ik zeker ook even een connectie voelde met het verhaal van Spider-Man en z’n oom Ben.

Als generaal Zod echter ontdekt dat Kal-El op Aarde is beland, met de codex, duurt het natuurlijk niet lang voordat hij onze planeet een bezoek brengt. Hij dreigt met de totale vernietiging van de planeet als wij aardlingen Kal-El/Clark Kent niet overhandigen, en aangezien Clark zich inmiddels zelf ook bijna meer mens dan Kryptoniaan voelt werkt hij hier aan mee, ondanks dat wij natuurlijk al lang weten dat die Zod niet te vertrouwen is…

Man of Steel: Superman in hahahahandboeien...

Herkenbare thematiek
Zoals je ziet: qua verhaal een samenvoegsel van Superman en Superman 2, alhoewel Goyer en Nolan wel degelijk hun eigen dingen hebben toegevoegd. Dat heeft ietwat gevolgen voor de gekozen thematiek, maar de film bevat zeker genoeg interessante thema’s die deze film ruim boven de ogenschijnlijk zeer oppervlakkige remakes van de laatste jaren uit tilt. En zonder arrogant te willen klinken: ik ‘begrijp’ wel waar het verhaal en de thematiek vandaan komt. Ben bang dat ik niet zo’n goede scenarioschrijver ben als Goyer en Nolan, maar de onderwerpen en thematiek ken ik uit dromen, fantasieën en gedachtenspinsels, waardoor de film dus goed ‘resoneerde’ met zaken waar ik me wel eens over uit wil laten. Waar makers van dit soort hippe en hedendaagse remakes vaak volledig lijken te vergeten waarom die originele films klassiekers werden (vanwege die ‘diepere’ thematiek), daar lijkt het alsof ze er hier juist voor gekozen hebben om bijvoorbeeld de ecologische thema’s er niet al te dik bovenop te leggen (in tegenstelling tot in bijvoorbeeld M. Night Shyamalans After Earth), maar de film wel degelijk te vullen met dit soort (en diepere) thema’s. Ergens riep dat ook wel iets van nostalgie op, omdat we ooit (misschien nog wel ten tijde van het origineel) dachten dat de Aarde nog vrij eenvoudig te redden zou zijn. En voor mij als ‘parttime cynicus’ voelde die nostalgie dus ook wel wat schattig naïef aan, omdat ik me wel eens afvraag of we niet al lang ons point of no return gepasseerd zijn, bijvoorbeeld door onze niet-te-lessen ‘olie-dorst’…

Cast
Dat Henry Cavill niet de beste acteur in Hollywood is wist ik al, maar gelukkig valt dat in deze rol helemaal niet zo op. Amy Adams speelt haar rol van Lois Lane met iets teveel gemak, want uitgedaagd wordt ze nergens. Michael Shannon noemde ik in m’n recensie van The Iceman al een “force of nature“, en z’n Kryptionaans generaalskostuum versterkt dat nog meer, want hij is een zeer geducht tegenstander. Geholpen overigens door z’n vrouwelijke sidekick, die in het echt de aansprekende naam Antje Traue draagt, die je mogelijk uit Pandorum kent en inderdaad één van onze oosterburen is. Diane Lane wordt volgens mij nooit onaantrekkelijk, en ze vormt een vrij aardig koppel met Kevin Costner, die genoeg ‘gravitas’ in z’n stem weet te leggen om de juiste levenslessen net wat extra kracht bij te zetten. Michael Kelly en Christopher Meloni verwarden me wel wat, omdat ze niet alleen iets teveel op elkaar lijken, maar ook beiden familie van Elias Koteas zouden kunnen zijn. Maar dat even terzijde…
Waar ik overigens wel een beetje van schrok, was van Laurence Fishburne’s hoofd, want hij lijkt een iets te Bourgondisch leven te leiden, if you ask me

Final credits
Maar genoeg zijsporen. Ik was aardig tot stevig en ook zeer aangenaam verrast door Man of Steel. Het is zeker niet zo’n verneukte remake die we de laatste jaren zoveel krijgen voorgeschoteld, en ik vergeef het de makers zelfs dat ze af en toe hebben gekozen voor een iets te makkelijk exposé. Qua thematiek is ie dan wel net iets anders dan het origineel, maar uiteindelijk bevat de film zeker voldoende om ook langer herinnerd te gaan worden, en misschien zelfs wel wat ‘klassiek’ te worden. De af en toe iets te bombastische CGI leidde maar in een enkele scène af, maar was overal ook gewoon overweldigend. En ondanks mijn lichte traanogen aan het eind van de IMAX 3D-voorstelling zat de 3D me deze keer weer eens helemaal niet in de weg, wat ik echt erg fijn vond.
Misschien wel tekenend voor de film is dat er enkele technische zaken nogal terloops en zonder uitleg worden verteld, alsof de schrijvers wilden zeggen: “Ga niet al teveel lopen mierenneuken over details, maar neem wat afstand, voel iets van ‘diepgang’ die we er wel degelijk in hebben gestopt, maar geniet vooral van het grotere plaatje.
En laat ik dat nou met volle teugen gedaan hebben..!

IMDb: http://www.imdb.com/title/tt0770828

3 Antwoorden aan “Man of Steel (2013)”

  1. Dat Zod en trawanten dezelfde krachten hadden als Super vind ik biologisch gezien wel logisch vanwege gedeelde fysiologie. Er zaten wel meerdere gaten in het verhaal. Zou ze niet kunnen herinneren, te lang geleden en niet zo memorabel. Maar vond het een beter verhaal dan die van de vorige Superman film.

  2. Naar mijn mening heeft de film zich niet waargemaakt. Het verhaal raakt vrijwel nergens de strips die ik vroeger heb gelezen. Twee wezenlijke voorbeelden. Ten eerste. Superman heeft nooit een levend wezen gedood en ZOD vormt hier geen uitzondering op! Ten tweede Superman heeft zijn hele leven op aarde doorgebracht en is gevoed en gesterkt door de zon. Zod en zijn trawanten zijn na enkele uren net zo sterk als superman?
    De gevechten zijn "over the top". Haal de CGI weg en alles wat overblijft is een mager verhaal dat rammelt aan alle kanten. Van Nolan had ik toch iets anders verwacht.. helaas. Op naar een nieuwe superman maar dan wel met een " ijzeren " verhaallijn.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *