Metallica Through the Never (2013)
Allereerst: ik ben geen uitgesproken Metallica-fan (wel lichtjes, btw), maar toen ik hoorde dat Metallica Through the Never een innovatieve concertfilm annex licht surrealistische actiefilm zou zijn was m’n aandacht helemaal getrokken. Maar helaas: als film valt Metallica Through the Never aardig door de mand. Al biedt het extra verhaallijntje wel een extra duistere dimensie aan Metallica’s muziek, als je niet van hun muziek houdt, dan zou ik deze maar vermijden.
Maar als je wel fan bent, dan is dat extra harde volume in een IMAX-zaal waarschijnlijk geweldig om te horen. Al verwacht ik dat deze ‘film’ het in 2D op je TV thuis (met een kratje bier en vrienden naast je) veel beter zal doen…
Het ‘verhaal’
Eigenlijk is hier niet zoveel over te vertellen. Metallica wilde weer eens iets anders doen, of zoals drummer Lars Ulrich in een interview zegt: “We look at different ways to communicate with our fans…“. Ze willen dus altijd nieuwe dingen blijven proberen, naast hun eigen festival, andere films, et cetera, maar ik kan me toch niet onttrekken aan de gedachte dat het een puur commerciële actie was. Hoe succesvol die uiteindelijk dan blijkt te gaan worden weet ik niet, want in het eerste twee weken in Amerika heeft deze ‘film’ nog slechts 3 van de 18 miljoen kostende productie opgebracht…
Maar de film bevat dus naast heel veel concertbeelden een extra verhaallijntje, waarin Dane – Chronicle – DeHaan als roadie tijdens het optreden op pad wordt gestuurd om ergens in de stad iets op te halen. Onderweg blijkt echter dat er een soort van The Warriors-achtige anarchie is ontstaan en moet hij al snel vluchten voor z’n leven. En dat fictieve verhaal wordt dus door de concertbeelden heen geknipt, wat af en toe werkt, maar mij vooral keer op keer uit m’n beleving trok. Omdat ik vooraf dus gehoord had dat het een film was, en niet direct een concertregistratie, was ik mogelijk wel extra kritisch. En mogelijk heb ik links tussen het fictieve verhaal en de songteksten van de nummers die gelijktijdig te horen waren gemist, maar als film zitten er echter nogal wat continuïteitsfoutjes in, die mij ook teveel opvielen.
Meer kritiek
En mogelijk doordat ik er niet in kwam vielen mij steeds meer dingen op. Zo is het geluid dat het publiek tijdens zo’n concert maakt wat verloren gegaan in de mix, want wat ik van concerten weet (ik zag Metallica ooit live op Rock Werchter), is dat je als publiek jezelf echt wel harder terughoort. En zeker omdat je je als kijker toch gaat identificeren met het publiek in de zaal, klopte dat dus niet helemaal. Daarnaast gaat er op het podium ook nogal eens wat mis, wat je het gevoel geeft dat de concertbeelden en het fictieve verhaaltje uiteindelijk thematisch wel samen gaan komen, maar dat gebeurt niet. Of in elk geval niet bevredigend. Het lijkt namelijk wel echt alsof ze iets willen ‘vertellen’, maar wat is mij niet duidelijk…
Positief
De ‘film’ is overigens geregisseerd door Nimród – Predators – Antal, die door Metallica werd gevraagd de regie op zich te nemen. En wat de zeer lompe beelden van de ‘opstand’ in de stad wel opleverde, was dat ik de muziek van Metallica nu in een extra duister daglicht zie, wat misschien ook wel ‘hoort’. Naast me zat overigens iemand de complete film mee te drummen, dus hij zat er als fan wel veel beter in dan ik…
Final credits
Mogelijk kwam ik er niet echt in doordat ik teveel op zoek was naar of het nou film of registratie was. Dus ik wil wel een deel van de mogelijke ‘schuld’ van de mindere beleving op me nemen, maar denk toch ook dat de mix van fictie en non-fictie gewoon niet goed werkt. Je moet namelijk continu switchen tussen “Hey, vette concertbeelden zeg. En wat een show!” (vooral als prelude op One) en “Hè, oh ja, die verhaallijn over die MacGuffin, waar zou dat naar gaan leiden?“. En waar ik hoopte dat alles uiteindelijk samen zou komen in een diepere laag die ik nog niet door had, daar was ik na afloop eigenlijk vooral teleurgesteld dat ik vijf euro toeslag had betaald voor IMAX én 3D. Want het gevoel dat je letterlijk bij Metallica op het podium staat had ook in 2D bereikt kunnen worden…