The Young and Prodigious T.S. Spivet (2013)

Jean-Pierre – Delicatessen, Amélie – Jeunet heeft met The Young and Prodigious T.S. Spivet een erg vermakelijke en licht magisch-realistische roadmovie gemaakt, een beetje in de sfeer van Big Fish en Moonrise Kingdom. Net als bij Scorsese’s Hugo is het wel wat lastig om de juiste doelgroep te bepalen, want hij is zeker ook leuk voor kids. Alhoewel zij het drama over een overleden tweelingbroertje en een daardoor wat apathisch geworden gezin waarschijnlijk niet mee zullen krijgen.
Al moet ik zeggen dat mijn (enige?) kritiek op deze fijne film ook precies op het gebied van drama ligt, want de film blijft vooral wat voortkabbelen, zonder écht ergens naar toe te werken…

Het verhaal
Gebaseerd op Reif Larsens beststeller en geschreven door Jeunet en z’n schrijfkompaan Guillaume Laurent vertelt The Young and Prodigious T.S. Spivet het verhaal van de 10-jarige T.S. Spivet (Kyle Catlett), een ventje dat op de boerderij van z’n stoere vader (Callum Keith Rennie) en entomologe-moeder (Helena Bonham Carter) z’n tijd verdoet met allerlei experimenten. Omdat hij veel te slim is wekt hij af en toe de irritatie van z’n weinig toegankelijke vader op, maar dat kan ook komen door een tragisch ongeval eerder dat jaar. Het hele gezin is door dat ongeval wat in een numb overlevingsstand geschoten, dus als blijkt dat één van T.S.’ uitvindingen hem een bezoek aan het beroemde Smithsonian Institute in Washington oplevert, pakt de jonge uitvinder dit met beide handen aan en verlaat zonder toestemming van z’n ouders Montana.

Tijdens de tocht ontmoet T.S. een aantal excentrieke figuren, en het is geweldig meeliften op zijn reis door de prachtige natuur van Amerika. Maar ook de steden zijn door Jeunet en z’n cameraman prachtig vastgelegd. Eenmaal aangekomen in Washington blijken de mensen van het Smithsonian toch vooral publiciteitsgeil, dus ontdekt T.S. dat z’n droom om als volwassene puur met wetenschap bezig te kunnen zijn in werkelijkheid waarschijnlijk een stuk minder ‘puur’ zal zijn dan hij in zijn kinderfantasie hoopt..?

Kritiek…
En dat vraagteken hierboven is mogelijk tekenend voor m’n lichte kritiek op de film. Het verhaal bevat alle elementen voor prachtig drama, en op een paar momenten raakte de film me ook zeker, maar Jeunet had van mij wel iets meer de diepte in mogen gaan. Nu laat hij vrij veel open, waar ook wel wat voor te zeggen valt, maar daardoor voelde de film voor mij wel wat ‘vlak’ aan. Het voortkabbelen van het verhaal zal zeker niet voor iedereen een kritiekpunt zijn (een vriend van me, die overigens een stuk minder films kijkt dan ik, was na afloop zó enthousiast dat ie deze film in z’n top 5 films ooit wilde zetten), maar van mij had Jeunet wel wat meer naar dramatische hoogtepunten toe mogen werken. Maar was dat bij Le fabuleux destin d’Amélie Poulain niet ook het geval, alhoewel die zoveel romantische schoonheid bevatte dat dat niet echt opviel?
Qua schoonheid ziet de film er trouwens wel echt prachtig uit, zoals ik al zei. Overigens grotendeels geschoten in Canada moest ik wel terugdenken aan mijn reis naar Californië in 2000, toen ik echt overweldigd werd door de ongelooflijk mooie natuur daar. Maar ook in de manier waarop de steden in beeld zijn gebracht voel je wel degelijk wat overeenkomsten met bijvoorbeeld Wes Andersons werk. En dat dan ook nog allemaal in 3D..!

Uiteindelijke 3D-pracht
Hoe ongelooflijk jammer het was dat het filmhuis waar ik The Young and Prodigious T.S. Spivet zag het 3D-effect volledig verknalde, daar zal ik niet te lang bij stilstaan. De film was beeldtechnisch namelijk pas in de juiste ‘rust’ te volgen toen iemand ontdekte dat je met de 3D-bril omgekeerd op je neus wel een rustig 3D-beeld kreeg; kan het zo zijn dat de lens verkeerd voor de projector zat..?
Maar toen ik het wel goed kon zien was m’n 3D-ervaring uiteindelijk geweldig. Net als bij geweldig acteerwerk viel het namelijk eigenlijk niet op, en dat is een groot compliment. Dat je als kijker zo goed meeleeft met het verhaal (of met het karakter dat de acteur speelt) omdat je geen moment voelt dat er iets ‘raars’ aan het beeld is (of geen moment voelt dat de persoon acteert). En dus heb ik die geïrriteerde neus maar op de koop toe genomen, maar we hadden net zo goed met de hele zaal kunnen besluiten ons geld terug te vragen…

Cast
In magisch-realistische films mogen rollen vaak wel wat groter neergezet worden, maar dat gebeurde hier erg (goed) gedoseerd. Vooral Helena Bonham Carter werd nu gelukkig eens als een ‘normale’ vrouw neergezet, en eens niet als overdreven variant daarop, zoals zo vaak in films van haar man Tim Burton. Callum Keith Rennie zette daarentegen wel een wat overdreven stoere vader neer, maar dat past wel weer in de wereld van zo’n 10-jarig manneke (in het boek is ie overigens 12, vandaar dat IMDb daarin een fout maakt). Rennie zet een archetype van de wat afwezige maar sterke vaderfiguur neer, waar je als zoon alles voor wilt doen om hem maar trots op je te laten zijn. Iets wat waarschijnlijk voor meer jongens en mannen behoorlijk herkenbaar is, verwacht ik.
Natuurlijk komt Dominique Pinon ook weer voorbij, zoals in alle films van Jeunet, maar nu als soort van Popeye-achtige hobo die T.S. op z’n reis ontmoet. En het titelkarakter wordt geweldig neergezet door de debuterende Kyle Catlett, die overigens ook al vloeiend Russisch en Chinees schijnt te spreken. Vandaar waarschijnlijk die twee Russische zinnetjes op dat rangeerterrein in Chicago. Dat z’n talent meer mensen is opgevallen blijkt wel uit het feit dat z’n volgende rol er één is in een remake van Poltergeist, met o.a. Sam – The Way Way Back – Rockwell.

Final credits
Het feit dat ik deze recensie maar moeilijk kort kan houden zegt natuurlijk ook wel wat. Ik heb me erg fijn vermaakt met The Young and Prodigious T.S. Spivet. En m’n kritiek over dat ‘vlakke’, dat was mogelijk een deel van de reden dat ik het aan het einde wel jammer vond dat ie afgelopen was. Maar ik denk dat het overgrote deel van die reden lag in het feit dat ik best nog wel langer in T.S.’ wereld had willen vertoeven.
Inderdaad, dat gevoel heb ik ook vrijwel elke keer dat ik Wes Andersons wereld wordt ondergedompeld…

IMDb: http://www.imdb.com/title/tt1981107