The Wedding Ringer (2015)
Na de ontwerptechnisch gruwelijk corny openingcredits ontpopte The Wedding Ringer zich vrij snel tot een best hilarische, alhoewel zeer formule-matige komedie, waar volgens mij het voltallige sneak preview-publiek hard om moest lachen. Opmerkelijk dat deze Kevin Hart-komedie dan toch vrij plotseling geen bioscooprelease krijgt in Nederland. Terwijl er zoveel slechtere komedies wél het witte doek halen hier…
Het verhaal
Doug Harris (Josh – Wish I Was Here, Mardi Gras: Spring Break – Gad) is een succesvol zakenman die op het punt staat te trouwen met de voor hem veel te mooie Gretchen Palmer (Kaley – The Big Bang Theory – Cuoco-Sweeting). Hij heeft echter één probleem: doordat ie altijd zo hard gewerkt heeft om succesvol te worden, heeft ie eigenlijk geen echte vrienden. En dat is best lastig, zeker als z’n schoonfamilie één groot feest van de bruiloft wil gaan maken, en hij dus geen best man heeft.
Niet getreurd, want Jimmy Callahan (Hart) biedt precies de service die Doug nodig heeft. Jimmy verhuurt zichzelf namelijk als beste vriend/getuige voor losers/loners die dus geen vrienden hebben. En dat pakt hij nogal grondig aan, wat voor die prijs ook wel mag. Maar hoe lang duurt het voordat wij als kijkers erachter komen dat Jimmy dan wel super-professioneel afstand houdt van z’n klanten, maar stiekem toch ook wel wat vrienden-issues heeft..?
Plat plot
Ja, als ik zo iets over het verhaal typ, dan begrijp ik wel dat het voor marketeers nogal lastig is om deze film op basis van het verhaal verkocht te krijgen. Toch verbaasde het me dat ik hoorde dat m’n lokale Pathé-vestiging het promotiemateriaal terug moest sturen naar de distributeur (nadat ze het dus wel al hadden ontvangen) en ik deze film op de persvoorstellingenlijst zo’n drie weken geleden nog wél zag staan, met releasedatum 26 maart 2015. Ben dus eigenlijk wel benieuwd waarom deze film op het laatste moment is teruggetrokken uit de bioscopen. Want ja, de ietsjes ‘dieper’ liggende verhaallijn is inderdaad ontzettend voorspelbaar en de hele film is één grote ‘formule-oefening’, maar doordat de grappen goed werken maakte het mij eerlijk gezegd niet zo heel veel uit dat dit niet echt goed geschreven is.
Crew & cast
Terwijl het schrijversduo van The Wedding Ringer ook verantwoordelijk was voor The Break-Up, wat toch een best verrassende (en scherpe) romantische komedie was, met Vince Vaughn en Jennifer Aniston. Dit duo bestaat trouwens uit Jay Lavender en regisseur Jeremy Garelick, die met The Wedding Ringer z’n speelfilmdebuut maakt. En dat is – zeker ook gezien de cast – best groot opgezet, zeker omdat hij hiervoor slechts één korte film maakte, dertien jaar geleden.
Die cast bestaat, naast Hart, Gad en Cuoco-Sweeting, namelijk ook uit onder andere Oscarwinnares Chloris – The Last Picture Show, New York, I Love You – Leachman, Olivia – The Wackness, Being Flynn – Thirlby en Mimi – The Doors, The Player – Rogers. En ik moet zeggen dat vooral Hart goed op dreef is, maar de rest van de cast was ook beter dan ik initieel verwachtte. Dat is toch wel de verdienste van Garelick, die verhaaltechnisch mogelijk weinig origineel was deze keer, maar zeker qua komedie-timing wel wat complimenten verdient.
Final credits
In een zeurbui zou ik deze film kapot kunnen analyseren hoor, maar de film pretendeert nergens meer te zijn dan een makkelijke komedie. En hoe persoonlijk dat genre ook is, volgens mij is ie op dat vlak zeker wel gelukt. Vooral Lost-fans hadden met een grote glimlach de zaal uitgelopen, als die bioscooprelease dus niet was gecanceld. Gewoon een fijne energieke komedie die ergens het midden houdt tussen Hall Pass, The Wedding Crashers en She’s Out of My League, waarbij ik zelfs kort even aan Chris Rocks Top Five moest denken. Niet omdat het die kwaliteit evenaart, maar omdat er een wat vergelijkbaar onderwerp aangesneden wordt…