Genova (2008)
De nieuwe Michael Winterbottom is vooral een mooie film over hoe om te gaan met het verlies van een geliefde, en hoe elk gezinslid daar anders mee om gaat. Daarnaast is het ook de film waar de stiefdochter van Brian De Palma mogelijk nu écht mee door gaat breken. Dan zag Steven Spielberg dat jaren geleden dus toch goed…
Genova gaat over vader Colin Firth die met z’n dochters achterblijft als z’n vrouw in een auto-ongeluk overlijdt. De openingsscène zit vól spanning, maar gelukkig werd het niet voorspelbaar. En het knappe aan die scène is dat ie zo “rijk” is, dat je al direct weet dat er een hele film aan “opgehangen” kan worden.
Na de dood van z’n vrouw vertrekt/vlucht Colin Firth met z’n dochters naar Genua. Hij kan niet langer in het huis wonen waar hij met z’n vrouw en gezin woonde, en hoopt op een nieuwe start. Maar natuurlijk moeten ze allemaal nog op hun eigen manier met het verlies om leren te gaan…
Eigenlijk is het mooie aan Genova dat het vrijwel geen plot bevat. We zien de worstelingen van de verschillende gezinsleden, maar we zien ook dat de wereld om hen heen wel “gewoon” doorgaat, dat hun levens na de opnames van de film ook door zullen gaan en dat de wereld nog voldoende schoonheid biedt. Zeker in een stad als Genua, want die lijkt nu ook wel ergens op één van m’n verlanglijstjes te staan. Ik denk dat zeker ook de VVV van Genua erg blij is met Michael Winterbottom.
Ik wilde typen: “Misschien wel net zo blij als ik ben met deze film”, maar dat is meer quote-geilheid dan de waarheid. Genova is een mooie film, niet meer (ergens wordt ie ten onrechte vergeleken met Don’t Look Now, van Nic Roeg), en inderdaad, zeker niks minder…