De storm (2009)
Na het zien van De storm snap ik wel waarom “we” Oorlogswinter voor de Oscars inzenden. Niet dat De storm een slechte film is, maar mede door het bewust kiezen voor een net te karig uitgewerkt menselijk verhaal deed de film me toch minder dan ik hoopte. Ook al maakt Sylvia Hoeks de verwachtingen grotendeels waar, want ze toont een aardig bereik als actrice…
De storm gaat over de watersnoodramp van 1953, maar gaat nog meer over de zoektocht van een moeder naar haar baby. En dat is aan de ene kant bewonderenswaardig, maar ik vond het er allemaal net niet uit komen. Het was best interessant dat ze het “grootsere” verhaal van de overstroming wat naar de achtergrond drukken, maar de wanhoop van een moeder/vrouw werd in bijvoorbeeld Nadine een stuk genuanceerder (en geloofwaardiger?) in beeld gebracht.
Okay, ik voelde echt wel hoe ik haar wilde helpen in het bekrompen Zeeuwse dorp waar ze als alleenstaande moeder als “hoer” wordt uitgemaakt, en waar schijnbaar dus vooral de vrouw schuldig aan is. De schande die ze over haar familie afroept is licht voelbaar, maar met zo’n beetje alles in deze film had het allemaal iets grootser gemogen. Of in elk geval iets uitgebreider.
Ja, misschien dat deze film wel wat langer mogen zijn, want het verhaal past mogelijk niet in 96 minuten.
Ik moet eerlijk toegeven dat dit de eerste film is die ik van Ben Sombogaart heb gezien. Nu trok Bride Flight mij sowieso al niet echt, maar De storm heeft mijn drang om die film te zien eerder doen af- dan toenemen, helaas…