The Road (2009)

Nou, voor alle mensen die depressief werden van onze wereld na het zien van de ‘mooie’ wereld in Avatar is er nu de perfecte tegenhanger: The Road. Nom de dieu, wat een indrukwekkend depressieve film was dát. En ik moet eerlijk toegeven: toen ik de bioscoop verliet was ik erg blij met onze wereld, wat negatievelingen me ook wijs proberen te maken…

Natuurlijk is het niet alleen kommer en kwel in The Road. Alhoewel: in de post-apocalyptische wereld van de film wel, maar de film zelf is toch een aardig staaltje filmmaken. Als een film zo sterk een gevoel van wanhoop en uitzichtloosheid weet te creëren, dan verdient dat natuurlijk ook complimenten. Zelf wil ik ook wel eens nadenken over hoe de wereld eruit zou zien als de poep ’n keer écht tegen de ventilator knalt, maar verder komen dan dat ik dan eigenlijk al een compleet zelfvoorzienende boerderij zou willen bezitten (en een paar ‘slaafjes’ die wel helpen bij ’t onderhouden daarvan ;)), kom ik niet echt. Mijn verzonnen wereld is mogelijk wat ‘romantisch’ en altijd vol van m’n eigen optimisme, in The Road tonen schrijver Cormac McCarthy (schrijver van het boek, maar ook van het boek waar bijvoorbeeld No Country for Old Men op gebaseerd is) en regisseur John Hillcoat (die eerder het best geweldige The Proposition maakte, geschreven door Nick Cave!!!) een wereld beroofd van zo goed als alle hoop. En wil je nog wel leven in zo’n wereld…?

Dat is één van de centrale vragen in The Road. Maar als ik eerlijk ben: ik denk dat die vraag in het boek heftiger aan komt. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik denk dat dit verhaal in boekvorm ook beter tot z’n recht zal komen. Ook al voel ik vaker tijdens dit schrijven dat ik misschien wat té negatief ben, want de film verdient ook zeker credits. De production design/art direction is geweldig, het acteren van Viggo Mortensen toont weer hoe goed hij is, ook al begrijp ik in deze film niet waarom hij wéér z’n ballen wil laten zien (in Eastern Promises had het nog ’n functie, hier niet echt), en zeker ook de bijrol van Robert Duvall is fantastisch.

Mogelijk schrijf ik deze recensie te vroeg. Ik zag de film drie dagen geleden, en de film hangt nog altijd behoorlijk ‘top of mind‘. Mogelijk dat de echte betekenis van de film nog ‘binnen moet komen’. Wat ik echter wel al vrij zeker kan zeggen: ik denk niet dat ik dit jaar veel films zal zien die meer indruk gaan maken. En ik begrijp nu ook waarom hij in de Plaza draait, en niet in Pathé…

IMDb: http://www.imdb.com/title/tt0898367