Not Quite Hollywood: The Wild, Untold Story of Ozploitation! (2008)
Not Quite Hollywood: The Wild, Untold Story of Ozploitation! opende voor mij een wereld die ik helemaal niet kende: die van de Australische exploitatie-(B-)films. En meteen werd ik weer jaloers: waarom hebben wij niet zo’n rijke geschiedenis aan lekker foute grindhouse-achtige exploitatiefilms?
Niet veel later maakte die jaloezie plaats voor blijdschap, toen ik erachter kwam dat je sommige van de films in deze documentaire dan wel nergens kunt huren, ze zijn wel ergens op Internet te vinden…
Natuurlijk ga ik geen reclame maken voor het downloaden van films, maar als films nooit in NL zijn uitgebracht, dan is het best raar om niet te kijken naar manieren waarop je zo’n films wel kunt zien. En dat dit soort films niet in NL worden/zijn uitgebracht (althans zeker niet op DVD, mogelijk ooit wel op een obscuur VHS-label?) snap ik ook wel, want de films zouden wel slechts een klein select publiek aanspreken…
De documentaire Not Quite Hollywood: The Wild, Untold Story of Ozploitation! zal echter wel wat meer mensen aanspreken. De documentaire toont een vrij gedetailleerd beeld van de (vrij recente) geschiedenis van de Australische cinema. Want zonder de successen van de exploitatiefilms zouden mannen als Baz Luhrmann en Mel Gibson en vrouwen als Nicole Kidman een stuk moeilijker aan de bak zijn gekomen. Leuk om te melden is dat miss Kidman ook ooit in één van de exploitatiefilms te zien was (BMX Bandits, voor de filmfreaks ;-) ).
De documentaire wordt opgedirkt door interviews met onder andere Quentin Tarantino, Jamie Lee Curtis, Stacey Keach, George Lazenby en vele anderen. Ze vertellen allemaal over hun bewondering voor wat er in de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw in Australië is gemaakt. En natuurlijk zijn het allemaal foute films, sommige foute films zijn zo creatief en vet, dat ik binnenkort met wat vrienden een Ozploitation-avondje ga houden :-) .