Millennium 2: De Vrouw Die Met Vuur Speelde (Flickan som lekte med elden – 2009)
In de recensie van Millennium 1 zei ik al dat ik bang was dat té hoge verwachtingen bij de volgende delen wel eens gevaarlijk kon zijn, en bij deel 2 was dat helaas ’t geval. Ondanks dat ie soms best spannend was, kreeg ik toch vooral een Harry Potter-gevoel…
Ik ben van mening dat de zeven Harry Potter-boeken waarschijnlijk drie goede films op hadden kunnen leveren. Als in: de delen 2, 4, 5 en 6 zijn voor mijn gevoel gewoon “tussendelen” naar de uiteindelijke climax van het verhaal. En dat gevoel had ik bij Millennium 2: De Vrouw Die Met Vuur Speelde (in het Zweeds Flickan som lekte med elden) ook. Waar deel 1 nog een redelijk afgerond geheel was (en een zeer spannende, maar wel lineaire thriller), daar is alles in deel 2 een tussenlanding naar het hopelijk wel climaxerende (nieuw woord :-)) deel 3.
Ik keek de film ook nog eens met een zware Millennium-boekentrilogie-fan, dus hij wist wel nog precies wie nu precies wie was, want ook daar had ik dus een paar keer moeite mee. Daarnaast zijn deze films zéker minder dan de boeken, want “daarin gebeurt zoveel meer qua psychologie en zo”. Maar als je dan zoveel informatie uit de boeken weg haalt, zorg er dan wel voor dat de film los van het boek wel een eigen identiteit heeft. En dat is nu precies het probleem bij dit deel…