The Crazies (2010)
Een horrorfilm met Timothy Olyphant en Radha Mitchell heeft natuurlijk al direct alle schijn tegen. En dat het een remake van een Romero-film uit de jaren 70 is spreekt natuurlijk ook niet vóór de film. Toch ben ik niet volledig negatief…
Mogelijk komt het doordat mr. Romero ook als ‘executive producer’ op de aftiteling vermeld staat, want ergens gaf de film me wel een klein beetje het gevoel dat de betere (oude) Romero-films me ook gaven. Een klein beetje hoor, opletten dat ik niet té enthousiast word. Want alles aan deze remake ademt ook ‘hedendaagse horror’ uit, en dat is geen compliment…
In The Crazies lijkt één of ander virus rond te waren waar mensen nogal agressief van worden. Na een shot van een brandend dorpje begint de film rustig. Zo rustig, dat ik na anderhalve dag ‘filmtijd’ nog dacht: “Hoe kan binnen een halve dag de wereld zo naar de klote gaan?”
Het grootste probleem van The Crazies bevat ook ergens een compliment. Het positieve van de film is namelijk dat de film me wel redelijk bleef boeien, als in: “Waar gaat dit allemaal naar toe?” Hieruit volgde echter direct ook het negatieve, want de film leidt precies naar datgene wat ik al verwachtte. Uiteindelijk kiezen ze dan ook voor de (te) makkelijke weg, want in een film over een soort van zombievirus kan het gegeven dat een van de hoofdrolspelers ook nog eens zwanger is veel beter uitgewerkt worden, if you ask me…