Adventureland (2009)
Misschien is het ’t nostalgische jaren 80-gevoel dat de film oproept (met veel muziek van Lou Reed), waarschijnlijk zijn het de kwaliteiten van regisseur Greg – Superbad – Mottola, en vrijwel zeker komt het ook door Jesse Eisenberg én Kristen – Twilight, blèh – Stewart, maar ik vond Adventureland echt gruwelijk leuk. Niet ‘laugh-out-loud funny’, maar een komedie met een hart. Iets minder hilarisch dan Superbad, maar dat werd ruimschoots goedgemaakt door de romance tussen Jesse en Kristen…
Dat daarnaast één van NY’s grootste komische talenten Kristen Wiig én één van NY’s beste imitators Bill Hader (beiden van SNL) een bijrolletje vertolken, naast andere bijrollen als die van Ryan Reynolds en Margarita – :) – Levieva, dat maakt Adventureland een film die ik wel ga kopen als ie later in NL op DVD of Blu-ray zal verschijnen.
Okay, waar gaat ie over? Jesse Eisenberg speelt James, net afgestudeerd in één of andere klassieke taal en klaar voor z’n afstudeercadeau: een zesweekse trip door Europa, voordat hij gaat beginnen aan een opleiding in New York. Maar helaas, z’n pa heeft een ‘paycut’ gehad en z’n ouders hebben geen geld voor z’n cadeau. En dus moet hij een vakantiebaantje nemen om in elk geval naar NY te kunnen. Je raadt het al: dat baantje krijgt hij in Adventureland, een behoorlijk verouderd en slecht onderhouden amusementspark in de buurt. Zo’n park waar alle losers van de stad werken, en waar de rest van de losers langskomen om hun geluk te beproeven…
Allemaal eigenlijk niet belangrijk, want het verhaal gaat natuurlijk over James die erachter komt dat het helemaal vooraf uitstippelen van z’n leven helemaal niet de beste weg hoeft te zijn. Dat hij en passant ook nog van z’n maagdelijkheid af moet, dat doet wel weer wat denken aan Superbad, maar gelukkig verlaagt de film zich niet tot het uitbuiten van z’n nog-knaap-zijn.
Nee, Adventureland blijft subtiel, toont hoe je dromen niet altijd over-dramatisch uit elkaar hoeven te spatten om toch volwassen te worden, en wat de film vooral deed: het deed me de tijd herinneren waarin alles nog een avontuur was.
Haha, dat typende voel ik me ineens oud, niet normaal ;).
Jesse Eisenberg laat weer zien dat hij de beste acteur is als je iemand zoekt die jeugdige onschuld en drollerigheid kan koppelen aan die drang naar individualiteit en zelfstandigheid. Ik ken hem van Roger Dodger, waar hij als 15-jarig jochie op bezoek gaat bij z’n grote neef (of oom?) in New York, om te leren hoe met vrouwen om te gaan. Daarnaast speelde hij een mooie serieuze rol in The Squid and The Whale, en laatst zag ik hem in een andere top-komedie uit 2010: Zombieland.
Kristen Stewart laat ook weer zien dat ze écht ’n actrice is, en beter tot haar recht komt als ze niet betoverd wordt door vampieren en weerwolven.
Yes, misschien ga ik Adventureland deze week nog wel een keer kijken…