Shanghai (2010)
Shanghai is een best goed gemaakte film, maar ik vind ’t jammer dat regisseur Mikael Håfström geen duidelijke keuze maakt, want wil hij nou een oorlogsfilm maken, of een spannende thriller? Het combineren van deze genres werkt uiteindelijk namelijk nét niet, en dat is jammer. Zeker gezien de aanwezigheid van zoveel talent…
In Shanghai werkt een Amerikaanse spion, met als cover een redelijk nazistisch-getinte journalist, in de stad van de titel tijdens het begin van de Tweede Wereldoorlog. Bijna geheel China is al in handen van de Japanners, maar Shanghai biedt nog dapper weerstand. Alhoewel: de Japanners maken eigenlijk al de dienst uit, maar het is nog niet officieel gevallen. John Cusack speelt de Amerikaanse spion, die niet alleen uit wil zoeken waarom z’n voormalig partner gedood is (net zo lullig en zijdelings zoals dat acteur Jeffrey Dean Morgan ook al gebeurde in Watchmen, waar hij The Comedian speelde), maar hij wordt gaandeweg ook verliefd op Gong Li. And who can blame him for that? Daarnaast speelt er nog een spionageverhaal waarin de aanval op Pearl Harbor mogelijk aangekomen had kunnen zien worden, en ga zo maar door…
Naast Cusack, Morgan en Li spelen ook Ken Watanabe en Chow-Yun Fat hun rollen met verve. En ergens is het misschien voor Chinezen wel net zo’n “belangrijke” film als Zwartboek dat voor ons was. Zo van: de context is al overbekend, maar het verhaal boeide mij als “buitenstaander” eigenlijk niet genoeg om bij te blijven. Ik heb ‘m vorige week in de sneak gezien, en moest echt heel goed nadenken welke film er toen ook alweer draaide.
Nee, ik moet ook weer niet té negatief worden, want Shanghai is zeker onderhoudend en interessant. Maar het was waarschijnlijk een betere film geworden als Håfström zich had beperkt tot het uitdiepen van één van de verhaallijnen. Mogelijk was het ook een betere film geweest als ie gemaakt was door bijvoorbeeld Ang Lee of Zhang Yimou, die veel meer de emotie van die tijd zal hebben kunnen aanvoelen. Want nu is het een Amerikaanse film, geregisseerd door een Zweed en ook nog geschreven door Iraniër. En misschien mist ie daarom wel wat authenticiteit…
Tja, het is een visueel hele mooie film. Gave sferen. Maar hij kon niet bloeien, ik werd niet in het verhaal getrokken en uiteindelijk was het toch een te lange zit. Jammer, want er waren genoeg goeie ingredienten.