Mary and Max (2009)

Mary and Max is een geweldige film over eenzaamheid, opgroeien, vriendschap, pijn én hoop, en speelt zich af in zowel Melbourne als in New York. Tel daar de aanwezigheid van sterren als Philip Seymour Hoffman, Eric Bana en Toni Collette, geweldig camerawerk, een mooi scenario en heerlijk donkere humor bij op, en je hebt een animatiefilm die wat mij betreft makkelijk van ‘jaargenoten’ als Up, Fantastic Mr. Fox, Ice Age 3 en 9 wint…

Mary is een achtjarig meisje met een nogal zichtbare moedervlek op haar voorhoofd, een veel te dikke en grote bril, een kapper die z’n werk doet met een heggenschaar en dus het perfecte slachtoffer voor de ‘bullies’ op school. Ze is dan ook erg eenzaam, en wat niet helpt is een moeder die als ‘sherry-tester’ werkt en een vader die liever dode vogels opzet dan dat hij in het woonhuis aanwezig is. Enige ‘lichtpunten’ in haar leven zijn de buurman met pleinvrees en de stotterende buurjongen met een vooral voor stotteraars lastige achternaam.
In een poging contact te maken met überhaupt iemand pakt ze ergens een telefoonboek van New York en vindt daar met de ogen dicht de naam van Max Horowitz in New York. Niet veel later schrijft ze hem een brief, en tot haar verbazing krijgt ze een paar weken later een reactie…

De film vertelt dus het verrassende verhaal van een vriendschap tussen een lief achtjarig Australisch meisje en een dikke New Yorker met niet alleen overgewicht, maar ook het Syndroom van Asperger. De openheid van Mary is voor Max af en toe teveel, en paniekaanvallen zijn dan ook aan de orde van de dag. Maar de openheid is oprecht, de cuteness van Mary aandoenlijk en de eenzaamheid van Max zo groot dat hij ondanks z’n aanvallen toch het contact wil blijven houden.
Wat zich dan ontwikkelt is een heerlijke kleipoppen-animatiefilm. Dat had ik nog niet gezegd, maar ik neem aan dat de poster dat wel al verklapte ;). Mary and Max is gemaakt door Adam Elliot, die in 2004 een Oscar won voor de beste korte animatiefilm (Harvie Krumpet). Die heb ik nooit gezien, maar Mary and Max voelt ’n beetje als de volwassenere/wijzere versie van Wallace & Gromit, maar ook een stuk rauwer. De humor is ook veel scherper, en de film is never nooit kinderachtig. Thema’s als overgewicht, eenzaamheid, zelfmoord, eetstoornissen, alcoholisme, pleinvrees, succes en de prijs daarvoor; er komt weinig NIET aan bod in Mary and Max.

Ja, zoals je hebt gemerkt kan ik niks negatiefs zeggen over deze film. De film is leuk en pijnlijk, lief en rauw, geweldig gemaakt en grauw en behandelt zowel grootse thema’s als dat het ook een fijne kleine film is. En for what it’s worth: de film is ook nog gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Daarnaast is Philip Seymour Hoffman geweldig (en vaak onherkenbaar) als Max, speelt Toni Collette de volwassen Mary met verve, en is Eric Bana ingetogen aanwezig als de stotterende Damian Papadapoulos.
Binnenkort te huur in de videotheek, gelukkig maar..!

IMDb: http://www.imdb.com/title/tt0978762