Bulletproof Gangster (a.k.a. Kill the Irishman – 2011)
Yes, ik was aangenaam verrast door Bulletproof Gangster, in de USofA uitgebracht als Kill the Irishman, een op ware feiten gebaseerde film over Danny Greene, die zich van havenarbeider opwerkte tot de top van de criminele wereld in Cleveland. Uiteindelijk leidden de gebeurtenissen in deze film tot de veroordeling van de vijf hoofden van de New Yorkse maffiafamilies eind jaren zeventig/begin jaren tachtig.
Toch zat er wel iets meer potentie in het verhaal…
Mogelijk dat de makers bang waren een film te maken die teveel op Goodfellas of Donnie Brasco ging lijken, en dat ze daarom meer ‘bij de man zijn gebleven’, dan dat ze zich meer op zijn rol binnen en invloed op de maffia hebben gefocust. Die keuze kan ik wel begrijpen, maar dan had ik toch ook graag iets meer de worsteling van Greene tussen goed en kwaad willen zien. Nu wordt hij vooral neergezet als een rechtgeaarde Ier die vanuit opportunisme in de criminaliteit belandt, terwijl ik graag meer focus had gezien op zijn motieven en al dan niet aanwezige innerlijke strijd.
Maar: ik zeik teveel, want ik heb me goed vermaakt met deze film.
Grote ster van de film is Ray Stevenson, een voormalig bijrol- en tv-acteur die hier laat zien wel wat meer te kunnen. En hoe graag de marketingmensen de namen van Christoper Walken en Val Kilmer hebben willen gebruiken om deze film te promoten, Stevenson is de ster. Daarnaast is Vincent D’Onofrio eindelijk weer eens aardig op dreef. Val Kilmer houdt zich goed op de achtergrond. Paul Sorvino maakt (natuurlijk) ook z’n opwachting, en verder zie je de bijrollen vervuld worden door Italiaans-Amerikanen die je uit tal van films en series zult kennen. Een castingkeuze die ik aan de ene kant wel begrijp, maar die hier toch af en toe wat wringt is die voor Christopher Walken. Ik ben best een grote fan van hem, maar in deze film zit een scène die wel wat lijkt op een parodie die ze laatst bij Saturday Night Live op (en met) hem maakten, als in: zijn karakteristieke intonatie lijkt extra aangezet.
Maar dat zijn toch slechts lichte kritiekpunten. Het verhaal is erg interessant. Hensleigh heeft als regisseur ook niet zoveel ervaring (hij maakte eerder The Punisher), dus dat daar de grootste kritiekpunten liggen is niet zo verrassend. Zijn grootste ervaring komt van het schrijven van de scenario’s voor onder andere Next, Die Hard: With a Vengeance, Jumanji en The Saint, en qua kwaliteit kun je deze film ook wel in die range scharen. Stevenson trekt de film nog behoorlijk omhoog, dat wel.
Ja, gewoon een aardig tot goede gangsterfilm die mijn avond gisteren goed vulde. Met wel wat kritiekpuntjes, maar laat dat jou niet al te hard weerhouden…
Goeie gangsterfilm zonder opsmuk. Het is een waargebeurd verhaal, en na het kijken heb je ook echt het gevoel dat het ook wel allemaal zo gegaan zal zijn.
Wat ik erg gaaf (bijna ‘leuk’) vond was de respectloosheid naar gangsterbazen toe, die in de oude mafia films juist altijd zo aangedikt aanwezig was. Ik had nog nooit een ‘Boss’ een bitch-slap zien krijgen, hier mag er één een stuk of drie in ontvangst nemen. En gewoon geloofwaardig. Aanrader!