Thor (2011)
Tja, hoe zal ik hier nu beginnen? Ik kan er wel wat bijvoeglijke naamwoorden tegenaan gooien, zoals “vermakelijk doch wat kaal“, “aardig interessant maar ook simpel“, en nog wel meer. Wat ik eigenlijk wil zeggen, is hoe opmerkelijk het is dat ik me helemaal niet verveeld of geërgerd heb, terwijl de film zelf toch meer als een verplicht hoofdstuk is om Thor straks in The Avengers mee te kunnen laten doen. Het risico om deze film écht interessant te maken was waarschijnlijk te groot, en daarom lijkt voor deze veilige maar vermakelijke weg gekozen…
Thor gaat over de dondergod Thor, die door z’n vader Odin uit het rijk van Asgard wordt verbannen omdat hij z’n eigenwijsheid en roekeloosheid niet onder controle heeft. Mogelijk dat een verblijf op aarde, zonder z’n superkrachten, hem wat nederiger kunnen maken. Althans: dat lijkt het stiekeme doel van vader Odin, een rol van sir Anthony Hopkins.
Inderdaad ja: Anthony Hopkins in zo’n film. Maar wat dacht je van de verse Oscarwinnares Natalie Portman (voor haar rol in Black Swan) in de rol van de giechelende super-wetenschapper Jane Foster, of van ‘Shakespearean’ Kenneth Branagh als regisseur? Dan laat ik Stellan Skarsgård, Kat Dennings en de redelijk vileine Tom Hiddleston nog maar even achterwege.
Okay, de scènes in Asgard zien er allemaal behoorlijk vet uit. Jammer dat de 3D bij deze film weer in de weg zit, want het ‘beperkt’ je gezichtsveld teveel (‘zij’ bepalen waar je naar moet kijken, omdat de rest onscherp en soms zelfs misselijkmakend kan zijn, zoals in alle 3D-films). Daarnaast maakt 3D alles zo ‘mat’. In mijn ogen levert het nog altijd veel minder op dan dat het mij irriteert, maar dat terzijde.
De overgangen tussen de fantasievolle wereld van Asgard en het stadje in New Mexico waar Thor uiteindelijk terechtkomt zijn nogal ‘groot’. Misschien wel net zo groot als het verschil tussen Thor en z’n Avengers-maatjes Iron Man, Hulk en Captain America, want zijn dat niet ‘gewoon’ stervelingen die wat aankloten met wetenschap en daardoor extra krachten krijgen? Thor is een buitenaardse superheld (Marvels antwoord op Superman? Ja, zo’n leek ben ik ;).) met zoveel krachten dat de oude vikingen hem en z’n familie als goden zagen. Dat hij als een soort Jezus voor een ‘bezinningstijd’ naar Aarde wordt verbannen (en zich natuurlijk ook bezint), dat lijkt een wat simpele allegorie, maar past natuurlijk wel zo rond Pasen…
Ach, ik had gedacht dat ik deze film af had willen zeiken, maar dat hoeft helemaal niet. Vooral in de scènes tussen Odin, Thor en Loki zie je Branaghs liefde voor Shakespeare, maar dat wordt nergens echt pretentieus. Natuurlijk verheft Hopkins z’n stem nogal, maar hij blijft de liefdevolle vader die voor ’tough love’ is. Chris Hemsworth is dan ‘slechts’ een Australische ‘soapie’, hij voldoet hier wel. Genoeg zelfkritiek om mij als man voor zich te winnen, en een lichaam waar de vrouwen in de zaal ruim van glimlachten. Natalie Portman is danwel overgekwalificeerd, je ziet ook dat ze het wel leuk vond om te doen. Dat het verhaal dan wat simpel en makkelijk is en weinig voorstelt, dat vergeef ik deze film raar genoeg wel. Mogelijk komt het door de gezellige Koninginnedag en de gaarheid naderhand, maar ook de on-line recensenten voelen niet de neiging om deze film flink aan te pakken. Het is meer zoiets van: “Ja, als Marvel Thor ook mee wil laten doen in The Avengers, dan moet ie natuurlijk wel geïntroduceerd worden in z’n eigen film.”
En ook al stelt de film niet zoveel voor, ik denk dat de comic-fans niet ontevreden zullen zijn. Voor een Avengers-leek als ik was het ook leuk om de diverse links naar Iron Man en Hulk te ontdekken. Waarschijnlijk kun je in datzelfde licht ook de scène met Jeremy Renner verklaren, die met z’n boog ergens hoog zat mee te kijken in een bepaalde scène. Mijn verwachtingen voor The Avengers zijn inmiddels al veel te hoog, maar hoe geweldig zou het zijn als ze daar écht een goede film van konden maken..?
En natuurlijk blijf je bij zo’n film wachten op de post-aftiteling-scène, die ook hier weer fijn aanwezig is.
Ik had ongeveer dezelfde gevoelens over deze film. Ik ben wel een kenner van het Marvel universum, maar vreesde toch een beetje voor de filmvertaling van Thor. Het is dan ook absoluut geen goede film geworden, maar wel eentje die voldoende entertainment biedt en absoluut niet stoort.
PS: toffe sites met boeiende besprekingen. Ik kwam hier via google terecht en heb direct een linkje toegevoegd aan mijn eigen filmblog. Je zult me hier dus nog wel vaker zien ;-)