mijn top 25 films van 2011
Okay, hier is mijn lijstje van dit jaar. Op de valreep is er nog één film toegevoegd, en moest ik er dus ook nog één uit de lijst gooien. Zoals ik ook nooit punten of sterren aan m’n films geef (daarmee verdwijnt namelijk direct een deel nuance), daar is het voor mij ook vrijwel ondoenlijk om ze op iets anders dan alfabetische volgorde te zetten. Daarbij staan sommige films in de lijst omdat ik er gruwelijk van genoten heb, of omdat ze me bijvoorbeeld enorm verrasten. Maar wat ze in mijn ogen allemaal zijn is geweldig en onmisbaar voor echte filmliefhebbers.
Omdat ik natuurlijk wel iets wil toegeven aan jouw “Ja, maar wat vond je nou écht de beste film van ’t jaar?”-vraag, heb ik in elk geval het lijstje onderverdeeld in de top 10 en de daaropvolgende vijftien beste films van ’t jaar.
En als je me dan écht verplicht om te kiezen, dan is dit mijn nummer 1:
- Drive (2011):
Ryan Gosling is sowieso dé held van ’t jaar, en in deze film van Nicolas Winding Refn speelt hij een stuntman met een duister verleden en getormenteerde ‘ziel’, op zoek naar verlossing, die hij mogelijk vindt door de erg fijne en kwetsbare Carey Mulligan te helpen. Daarbij is de film ook nog eens ontzettend ‘cool’ en bevat de film de beste soundtrack van ’t jaar.
Zó maak je een misdaaddrama..!
En de rest van de top tien alfabetisch:
- The Artist (2011): prachtige en heerlijke ode aan cinema en liefde
- Black Swan (2010): Aronofsky is nu 100% zeker gearriveerd
- Blue Valentine (2010): prachtig on-Hollywoods, en mede daardoor erg menselijk drama
- The Fighter (2010): wat een acteerwerk in een erg mooi waargebeurd verhaal
- Incendies (2010): door enkele ontzettend aangrijpende momenten in de lijst
- Melancholia (2011): hoe pijn, lijden en een depressie gruwelijke schoonheid op kan leveren
- A Separation (2011): zelden zo’n (onverwacht) genuanceerde karakters gezien
- The Tree of Life (2011): net niet de nummer 1, maar deze gaat de geschiedenisboeken in
- We Need To Talk About Kevin (2011): Tilda Swinton aan ’t kruis…
M’n top 25 wordt gecompleteerd door deze films, ook weer alfabetisch:
- Beginners (2010): subtiel, mooi, grappig en met een fijne boodschap, maar nergens too much
- Biutiful (2010): Javier Bardems tour-de-force die ‘m eigenlijk een Oscar had moeten brengen
- Essential Killing (2010): de laatste toevoeging aan de lijst: ‘existentialistisch minimalisme’
- Hesher (2010): de vreemdste eend in de bijt, over een ‘behulpzame’ donkere hardrock-engel
- Howl (2010): persoonlijke favoriet vanwege ‘het gedicht’ en de tijdgeest
- Jack Goes Boating (2010): prachtig ongemakkelijk regiedebuut van Philip Seymour Hoffman
- The King’s Speech (2010): grote Oscarwinnaar, die toch net niet écht blijft hangen…
- Midnight in Paris (2011): Woody’s leukste in jaren waar het ‘set-plezier’ vanaf spat
- Never Let Me Go (2010): ongelooflijk subtiel maar hartverscheurend verhaal
- Rabbit Hole (2010): naast ontzettend heftig en pijnlijk ook ‘leuk’ door dat greintje hoop
- Rundskop (2011): Matthias Schoenaerts tour-de-force die ‘m ’n nominatie zou moeten brengen
- Submarine (2010): nostalgisch terugdenken aan je eerste verliefdheid in deze ‘quirky dramedy’
- Tyrannosaur (2011): geweldig regiedebuut van Paddy Considine
- Welcome to the Rileys (2010): prachtig geacteerde kleine film over omgaan met verlies
- You Don’t Know Jack (2010): verplicht voor iedereen die tegen euthanasie is…
De films die net buiten de top 25 vielen:
- 13 Assassins (2010): epische samoeraifilm (had hierboven bij kunnen staan)
- Animal Kingdom (2010): onverwacht Australisch misdaaddrama
- The Future (2011): Miranda July’s ‘quirky’ versie van Blue Valentine
- Margin Call (2011): blik in de eng bekrompen wereld die de financiële crisis veroorzaakte
- Stone (2010): ik kwam er nét niet goed genoeg in om ‘m hierboven te plaatsen
- Tinker Tailor Soldier Spy (2011): gezien met een verkeerd en storend publiek, helaas
- True Grit (2010): deze viel door Essential Killing uit ’t lijstje…
- The Whistleblower (2010): maakte me vooral erg kwaad, maar erg ‘belangrijk’.
Zo, ben wederom benieuwd naar jouw reactie(s) en/of lijstje…
Ik snap je punt hoor, maar voor mij persoonlijk voelt het zo stuurloos om een hele berg films op alfabetische volgorde te noemen. Mijn interesse in dit soort top 25 lijsten is dat de nuance en relatie van keuze tot keuze iets zegt over de kijker. Dat is wat mij interesseerd als maker en lezer van dit soort lijsten. Het maken van die keuzes is het enige wat mij drijft dit soort lijsten te maken en te lezen. Dat is het stukje persoonlijkheid in zo'n (in principe onbelangrijke) Top 25. Oftewel, dat maakt het hele concept menselijk en gekleurd, toch? Het gaat om kiezen en beredeneren, waarom die film mooier dan die film. I know, ik neem het allemaal wel weer heel serieus, but that's me. En ik doe het omdat jij me als vriend interesseerd, vandaar dat ik juist jouw nuances en keuzes leuk zou vinden om te weten, en over te discussiëren. Nu is het gewoon een berg mooie films. :-) Anyway, whatever… mooie titels in ieder geval!
Waar we nu over kunnen kletsen is bijvoorbeeld: waarom vond jij Drive mooier dan Blue Valentine? Btw, via MovieMeter is Drive als de nummer 1 van het jaar uitgeroepen (via lijsten van leden). Het leuke is dat ik daar zelf wel erg blij mee ben. Het is niet mijn nummer 1, but I love Drive. Ik vind het fijn dat juist deze film zo goed en populair valt.
-Fabe
Je 'afkeer' voor "stuurloos" zijn doet vermoeden dat er een richting is ;).
Daarnaast is het eigenlijk ook niet echt te doen om kunst te beoordelen, of te rangschikken.
Maar de reden dat ik voor Drive gekozen heb, is dat die film naast spiritueel interessant ook erg cool is, omdat Ryan Gosling de beste (jonge) acteur van dit moment is, dat ik een enorm zwak voor Carey Mulligan heb, dat ik het geweldig vond dat ik Albert Brooks voor 't eerst in een bad guy-rol zag, de bijna Danny Trejo-achtige rol van Ron Perlman, die 'mesmerizing' soundtrack, de geweldige scène in de lift, etc…
Blue Valentine bv. (maar ook Black Swan) was qua menselijkheid en diepgang wel net een stap sterker, en dat kan zeker ook genoeg zijn om hoger te eindigen (zou eigenlijk moeten ;)), maar ik heb mijn genot van de coolheid van Drive ook mee laten wegen, waardoor ie net wat hoger kwam.
En zoals ik al zei: het was een zeer lastige keuze. Zeker ook omdat ik zeker weet dat The Tree of Life een veel grotere impact op mijn kijk op 't leven zal gaan hebben dan Drive, maar The Tree of Life heb ik niet twee keer in de bioscoop willen zien. En films als Howl en Hesher zullen niet in veel top-van-'t-jaar-lijstjes staan, maar ik vond ze wel interessant, leuk, indrukwekkend genoeg om ze erin op te nemen.
Misschien bedoel ik wel te zeggen dat ik geen 100% sluitende definitie heb van wat ´n film 'goed' maakt. Dat is voor 'n zeer groot deel persoonlijk, en als ik aan 't eind van 'n jaar dan zo'n lijstje moet maken, dan ga ik gewoon op m'n gevoel af. Daarom 'groeit' 'n film ook wel eens, als ik 'm langer in m'n hoofd heb. Zeker daarom was ik ook licht verbaasd dat ik Essential Killing er in heb gezet, want die zag ik twee dagen voor 't opstellen van 't lijstje…
Don't get me wrong, ik ben absoluut niet voor rangschikken en/of onderverdelen van kunst – laat staan films. Maar het 'spelletje' van lijstjes is voor mij pas echt leuk en waardevol als je er dan ook helemaal voor gaat, zonder het jezelf al te moeilijk te maken. Dus of helemaal links: geen top 25 maken, of helemaal rechts: er helemaal voor gaan (voor de lol van het spel). Maar, when push comes to shove ben ik het altijd eens met Dustin Hoffman: geen acteur (of film) is 'beter' dan een andere; het is geen sport.
Btw, hoe je zojuist jouw keuze/kijk onderbouwde is precies wat ik leuk vind om te horen. De film die de meeste impact op jouw leven heeft (TTOL) is niet de film die jij verkiest als de meest gewaardeerde/bewonderde film. Interessant..! Wat maakt een film waardevol? Wat maakt een film persoonlijk en van belang? Is een film die je diep raakt minder van waarde dan een film die je imponeert..? Dat zijn de leuke – en veelzeggende – vraagstukken. Love it!
Trouwens, net eindelijk Carnage gezien… Wauw, geweldig! En inspirerend.
Ik typte niet "de meeste impact op mijn leven", maar "de meeste impact op mijn kijk op 't leven" ;). Maar ik verzet me graag tegen 'meningen', als in: het zou best eens kunnen zijn dat als ik op het moment van het lijstje maken me anders had gevoeld, dat ik dan andere keuzes had gemaakt. Daarom vind ik mijn 'mening' ook niet zo belangrijk, want dat is puur het vastzetten van een gedachtegang zodat je bij dat onderwerp effe 'rust' hebt in je hoofd. En op het moment ben ik zo zwaar verkouden, dat ik eigenlijk ook niet serieus moet typen ;).
Hierbij mijn lijstje voor afgelopen jaar, het zijn er 15 geworden die ik noemenswaardig genoeg vond en er zitten een hoop films tussen die wat ouder zijn maar die hebben dan in 2011 hun DVD release in NL gehad.
Komt ie:
01. Mary & Max
02. The Fighter
03. True Grit
04. The Killer Inside Me
05. Winter’s Bone
06. Submarino
07. R
08. The Town
09. Rabbit Hole
10. Rango
11. Unthinkable
12. Bronson
13. Welcome to the Rileys
14. Animal Kingdom
15. Middle Men
op naar de lijst voor 2012!
Oeps! Unthinkable mocht niet! Die had ik in 2010 gezien.
Zet daar dan maar City Island voor in de plaats.
Mooie lijst hoor! Ik heb er een en ander nog niet van gezien maar ik ga mijn kijkvolgorde aan de hand van deze lijst bepalen.
Ik post zelf mijn top 10 hier nog wel binnenkort (for what it’s worth) maar die moet ik nog op een rijtje zetten.
Nu ga ik mijn computer uitzetten om oudjaar te vieren.
Fantastisch 2012 iedereen!