We Bought a Zoo (2011)
Een favoriet bij diverse Ladies Nights, deze nieuwe van Cameron – Jerry Maguire, Almost Famous – Crowe.
We Bought a Zoo vertelt het waargebeurde verhaal van een voormalig Guardian-journalist die na op een keerpunt in z’n leven terechtkomt en besluit een mooi groot huis te kopen dat toevallig midden in een dierentuin ligt. En het is inderdaad een vrij zoete film met weinig verrassingen, maar Crowe is zo’n volleerd regisseur dat hij hier ook een mooie film van weet te maken. Daarbij wordt hij overigens geholpen door een paar goede actrices, een ingehouden spelende Matt Damon en stiekem toch ook wel weer wat fijne muziek…
Crowe’s achtergrond in de muziekjournalistiek (Almost Famous was aardig autobiografisch) zorgt er nog altijd voor dat hij fijne bands weet te vinden om z’n films ‘aan te kleden’. Daarbij heeft hij Jónsi, mogelijk beter bekend als Sigur Ros, ingehuurd als score composer. En de vele artiesten wiens tracks voorbijkomen variëren van o.a. Bob Dylan, Tom Petty, Cat Stevens, Neil Young, The Isley Brothers tot zelfs Temple of the Dog.
De muziek is echter maar ten dele verantwoordelijk voor de lekker zoete voortkabbelende sfeer van de film. Matt Damon wisselt z’n klungeligheid als onwetende nieuwe eigenaar van een dierentuin af met een paar mooie dramatische scènes (vooral die uitbarsting met z’n zoon op de overloop raakte me wel), Scarlett Johansson speelt de zookeeper een beetje tegen haar bekende schoonheid in, en dat werkt best goed. Elle Fanning lijkt ietwat onwennig, maar dat past wel bij haar rol, en ze toont wederom één van de betere tieneractrices te zijn (na o.a. Somewhere en Super 8). Maar qua ‘vrouwen’ in de cast wordt de wedstrijd wie het meest cute is met afstand gewonnen door 6- of 7-jarige Maggie Jones (alhoewel niet iedereen het met mij eens is). Ik kan nu heel stoer doen en hier niks van zeggen, maar dat meisje is zo schattig dat ik er zelf zo een paar van zou willen hebben. En als je mij kent: dat zegt wel wat.
Maar zoals je ziet: over het verhaal vertel ik niet veel. Het opmerkelijkste aan ’t verhaal is dat het waargebeurd is, en natuurlijk is het een flink avontuur als je met je kinderen in een dierentuin gaat wonen terwijl je flink ook nog wat issues met je 14-jarige zoon op moet lossen en om moet zien te gaan met een groot verlies, verrassend of zo wordt het nergens. We Bought the Zoo is zo’n film waarbij je echter ook wilt dat alles goed af gaat lopen, dus hier is het ook niet echt erg dat er nergens dieper op dingen wordt ingegaan en dat er weinig verrassing in ’t verhaal zit. ’t Feit dat ik hier geen kritiek over spui komt vooral door Crowe’s relaxte aanpak. Dat de film niet de scherpte van Vanilla Sky, ook niet de toch wel wat tragische ondertoon van Elizabethtown of de coolness van Almost Famous heeft, dat vergeef ik deze familiefilm wel.
En het is niet verwonderlijk dat deze film in Amerika net voor de Kerst uit kwam…