Serbuan maut (a.k.a. The Raid: Redemption – 2011)

Holy bloody moly, wat een ACTIE..!!!!!! Ik denk dat ik sinds Ong Bak niet meer zo onder de indruk van vechtscènes in een film ben geweest als bij deze film. Pencak Silat is de vechtsport; Yayan Ruhian en vooral Iko Uwais de vechters, en de regie van deze Indonesische en Indonesisch gesproken film in handen van iemand uit Wales? Misschien dat ik nu al kan zeggen dat dit de actiefilm van ’t jaar is, en mogelijk van de afgelopen jaren, ondanks dat het verhaal wel aardig bij elkaar ‘geïnspireerd’ is…

Qua plot is het namelijk een combinatie van veel films, waaronder o.a. Infernal Affairs (of The Departed, if you will) en La Horde. Meestal van die dingen die achteraf gezien de film wat ‘minder’ maken, maar hier is de actie en het vechten zo gruwelijk indrukwekkend en dynamisch gefilmd dat ik de film bijna alles vergeef. Daarnaast zijn de inspiratiebronnen zo divers dat je misschien ook wel vraagtekens bij bovenstaande titels zet…
Natuurlijk bevat de film een paar scènes die je duidelijk moeten maken wie de good en wie de bad guy is, maar in een film waarin ze sowieso al besloten hebben dat kinderen onder de 16 ‘m niet mogen zien, hoeven ze zich daar niet mee in te houden. Vooral de introductie van übercrimineel Tama deed m’n maag wel ietwat verdraaien. En jammer dat regisseur Gareth Evans in een Q&A moest ‘verdedigen’ dat onze protagonist Rama (Uwais) in het begin getoond wordt als biddende moslim. Het was enkel het tonen van z’n ochtendritueel als elite-politieagent in het grootste moslimland ter wereld, punt.

Rama is nieuwkomer in een elite-eenheid die een inval moeten doen in een groot flatgebouw, waar Tama zich bovenin ergens schuilhoudt. Het hele gebouw zit vol met criminele sujetten, dus het is niet enkel de verdieping waar Tama bivakkeert waar gevochten moet en zal gaan worden. Door gebruik te maken van een video- en intercomsysteem weet Tama al snel op slinkse wijze duidelijk te maken dat het eigenlijk één grote mission impossible zal gaan worden om hem uit z’n woning te krijgen, maar daarbij heeft hij een paar zaken over ’t hoofd gezien, waaronder de ongelooflijke Pencak Silat-kwaliteiten van Rama. De manier waarop hij zich een weg naar boven vecht, initieel gebruikmakend van z’n geweer, maar daarna vooral van z’n vuisten, voeten, benen, machetes, en alles wat hij maar vast kan pakken, dat vormt met een paar scènes uit Ong Bak en die eveneens ongelooflijke scène in dat restaurant in Tom yum goong het ‘vechtsportactiehoogtepunt’ van dit nog prille millennium, als je deze redelijke leek mag geloven. En dan krijg je als toetje natuurlijk ook nog een eindgevecht, waarin hij ’t (niet alleen) opneemt tegen ’n karakter met de naam “Mad Dog” :).

Regisseur Gareth Evans is schijnbaar getrouwd met een Indonesische vrouw, en hij maakte een paar jaar geleden al de actiefilm Merantau, die ik nu ook zeker snel wil zien. Ook met Uwais in de hoofdrol, waarbij Mad Dog (Ruhian) enkel nog optrad als stunt coördinator. Mogelijk dat dat een goede oefening in low budget filmmaken was, want The Raid: Redemption is schijnbaar voor slechts 1,1 miljoen dollar gemaakt, wat je overigens nergens aan afziet.
Jammer dat er al gesproken wordt over een Amerikaanse remake, al kan ik me voorstellen hoe lastig het voor Hollywood-geldwolven is om die 8,1 op IMDb te negeren. “Respecteer andere culturen eens wat meer, en voedt je eigen volk op om eens over de grenzen te kijken“, zou ik willen zeggen, maar dan denk ik weer aan die Nederlandse remake van het Vlaamse Loft, en dan kan ik maar beter niks zeggen.

Maar ik moet bij zo’n film natuurlijk wel positief eindigen, en dat kan eigenlijk vrij makkelijk: als jij van actiefilms houdt met flink wat knokken erin en je wilt maar één film kijken dit jaar, kijk dan The Raid: Redemption. Je zult geen betere knokfilm vinden in de bioscoop dit jaar, geloof me.
En bij voorbaat zeg ik alvast sorry hiervoor tegen Sly en z’n Expendables…

IMDb: http://www.imdb.com/title/tt1899353