A Very Harold & Kumar 3D Christmas (2011)
Grove etnische grappen, ’n baby op zowel coke, XTC als marihuana, ’n heftige claymation-trip, Neil Patrick Harris die zichzelf weer goed parodieert, Oekraïense gangsters, ’n in z’n hoofd geschoten Kerstman en ’n paar nieuwe vrienden die zeker suffer maar net zo verontrustend acteren als Harold en Kumar zelf, of met andere woorden: nee, dit is geen Kerstfilm die je gezellig met de hele familie op Eerste Kerstdag gaat kijken. Maar het is er wel één waar je met (stonede) vrienden keihard om zult lachen. Dan vergeet ik nog bijna de enorm flauwe zelfspottende grappen over het gebruik van 3D (“Hasn’t the whole 3-D thing kind of jumped the shark?“). En doordat ik ‘m op DVD (en dus in 2D) zag, lagen de vele visuele bijna camp-achtige 3D-geintjes er nóg opzichtiger bovenop dan Doutzens boobies op die schommel in Nova zembla…
Het verhaal
Net zoals onze hoofdrolspelers in de film elkaar wat moeten vinden (Harold is wel volwassen geworden, Kumar nog niet), duurde het bij mij ook even voordat ik echt in de film kwam. Maar toen ik me er aan over kon geven ging ik wederom heerlijk mee op hun ‘homeriaanse’ reis op zoek naar ’n kerstboom. Kumars comeback in Harolds leven zorgt er namelijk al vrij snel voor dat de door de nogal agressieve schoonvader (Danny – Machete – Trejo) zelf met zorg geteelde kerstboom binnen tien minuten in vlammen is opgegaan, en vanaf dat moment weet je dus dat het verhaal wederom herkenbaar ‘Harold & Kumar‘ zal gaan worden. In deel 1 was hun missie de hamburger van White Castle (voor ’n uitleg over wat cannabis doet met de onderdelen van je brein die o.a. je eetlust regelen raad ik What if Cannabis Cured Cancer aan), in deel 2 moesten ze vooral hun eigen vrijheid weer vinden nadat ze in Guantanamo Bay terecht kwamen. In dit deel is hun missie dus ’n kerstboom.
They’re starting to grow on me…
Weet je: ik verwacht dat fans van de eerste twee H&K-films zich vooral afvragen of deze weer net zo leuk is. Mijn antwoord daar op: “Deels”. Zoals ik al zei duurde het even voordat ik erin kwam, dus mogelijk dat dat sommigen niet gaat lukken. Toen ik er echter in zat, voelde ik zelfs lichtjes mee met het ogenschijnlijk noodzakelijke verlies van je wilde haren als je volwassen wilt worden. En dat je ook in je volwassenheid nog best wel eens van ’n jointje kunt genieten, dat is voor mij niet echt nieuws. Ik vond het wel fijn te merken dat ondanks Harold en Kumars ‘kwajongensheid’, ze qua leeftijd nu eindelijk wat meer bij Cho en Penns leeftijd lijken te passen…
En natuurlijk kun je op dit soort films heel veel aanmerken, maar ik voel die behoefte helemaal niet. Dit derde deel zal waarschijnlijk weinig nieuwe fans naar de franchise trekken, maar voor fans van de franchise is ie meer dan de moeite waard. Het verhaal is bekend, de uitvoering af en toe verrassend (vooral de claymation-trip en al die 3D-grappen), er komen ’n aantal leuke nieuwe karakters voorbij (vooral Danny Trejo past perfect in z’n rol, maar Thomas Lennon had beter gebruikt kunnen worden; rapper RZA heeft echter weer ’n erg leuk bijrolletje), maar ook alle bekende typetjes zijn weer aanwezig…
Penn in ’t Witte Huis?
Het meest opmerkelijke aan deze hele productie is echter Kal Penns baan, die hij voor de opnames van deze film speciaal heeft onderbroken. In real life is Penn namelijk Associate Director in president Obama’s Office of Public Engagement (een soort PR-afdeling). Hoe weird zou het voor hem zijn om in zo’n serieuze baan geconfronteerd te worden met z’n wietrokende karakter uit de H&K-films? Daarnaast kudo’s voor de DVD-distributeur, die goed gewacht heeft met ’t uitbrengen van deze film (die precies ’n jaar geleden in de Amerikaanse bioscopen verscheen). Vaak worden dit soort films nog altijd behoorlijk kansloos volgens het oude window-principe zes maanden na de bioscooprelease op DVD uitgebracht (zo kwam Oorlogswinter ooit in juni op DVD uit…), maar bij deze is dat gelukkig niet ’t geval, waardoor ik ‘m in deze periode dus ook graag aan fans van onze Amerikaans-Indiase en Amerikaans-Koreaanse vrienden aanraad.