Escape Plan (2013)
De eerste keer dat je Stallone en Schwarzenegger écht samen een film ziet dragen zal bij jou mogelijk ook flink wat nostalgische gevoelens oproepen, zeker als je boven de 30 bent en hun heerlijk foute 80’ies actiefilms kent. Want ergens is dit een vrij straightforward hommage aan de films waar ze ooit bekend mee werden, zij het dat de makers wel rekening hebben gehouden met hun leeftijd en het echte knokken wat beperkt blijft. Maar mede daarom bevat de film misschien ook wel die onverwachte rust. Al ging ik er qua verwachtingen sowieso niet al te hoopvol in…
Het verhaal
Maar die lage verwachtingen zorgden er wel voor dat ik verrassend kon genieten van Escape Plan. Ray Breslin (Stallone) is go-to-guy inzake gevangenisbeveiliging, want hij is gespecialiseerd in het uitbreken uit gevangenissen. Daarvoor laat hij zich undercover opsluiten, om na flink wat speurwerk te ontsnappen om daarna de gevangenisdirecteur te wijzen op de fouten in hun beveiliging.
Na wederom een succesvolle operatie heeft zijn bedrijf, dat hij samen runt met Les Clark (Vincent D’Onofrio) en twee medewerkers (Amy – Gone Baby Gone – Ryan en Curtis – 50 Cent – Jackson als computernerd (!)), de aandacht getrokken van de CIA. Zoals het dit soort films betaamt worden daar kort even de omstreden CIA-gevangenissen genoemd, en de film heeft wel meer van dit soort ‘liberale’ opvattingen, wat gezien Stallone’s en Schwarzeneggers politieke opvattingen best opmerkelijk is, want zij zijn beiden toch nogal Republikeins…
Maar de CIA vraagt Breslin dus om de beveiliging van de allernieuwste gevangenis te testen, waar alle mensen worden opgesloten die zonder vorm van proces uit de maatschappij genomen moeten worden. Dus met wat geld kun je je tegenstanders laten verdwijnen, zonder tussenkomst van lastige rechters e.d.
In z’n nieuwe onderkomen blijkt al snel dat er een vuil spelletje met hem gespeeld wordt, en wie daar uiteindelijk achter zit zal niet echt als een verrassing komen. Maar het geeft Jim Caviezel wel de mogelijkheid te laten zien dat hij een aardige bad ass sadistische klootzaak neer kan zetten als gevangenisdirecteur die voor geld nergens voor terugdeinst. Om te ontsnappen heeft Breslin dus alle hulp nodig, die hij vooral krijgt van ene Emil Rottmayer (Schwarzenegger). En uit een nogal onverwachte hoek.
Nostalgie
Als tiener lette ik nooit op acteerwerk, maar dat Escape Plan geen acteernominaties op zal leveren komt niet als verrassing, verwacht ik. Daarbij hebben ze Schwarzenegger nu eindelijk eens een rol als Duitser gegeven, waardoor z’n accent eindelijk eens ‘past’. En in het Duits mag hij een keer lekker los gaan in één scène, en ik durf het bijna niet te denken, maar zou hij daar gewoon met alle plezier zelfs improviseren?
Verder bevat de film natuurlijk vele foute oneliners en in elk geval één slow motion van Schwarzie met een veel te lomp en groot geweer, waar alle 30-plussers in de zaal een stevige “Whooohooow” bij slaakten. Een beetje hetzelfde als bij die andere heerlijk foute The Last Stand, waar ook een paar van die veel te lompe shots in zaten die me terugvoerden naar de tijd waarin er zelfs nog geen IMDb was…
Cast en crew
Naast Stallone, Schwarzenegger, D’Onofrio, Caviezel, Ryan en 50 Cent valt vooral Sam Neill in een bijrol als gevangenisarts op. Niet dat z’n aanwezigheid nu van het scherm spat, maar zijn rol kreeg vanochtend wel een zeer actuele lading toen ik op NOS.nl een artikel las waaruit blijkt dat Amerikaanse legerartsen – geheel tegen hun eed van Hippocrates in – wel degelijk aanwezig zijn bij de beruchte martelingen. Zouden regisseur Mikael – Shanghai, Derailed, 1408 – Håfström en z’n scenaristen dat al aangevoeld hebben, of zou het puur toeval zijn dat dit ook een ’thema’ is in deze film..?
Final credits
Haha, natuurlijk moet ik hier geen seconde serieus op ingaan. De film heeft een titel die perfect past bij het primaire en waarschijnlijk enige doel: het bieden van escapisme. En dan is het vaak al opmerkelijk als ik me nergens aan irriteer, en dat was hier ook niet het geval. Okay, buiten de onverklaarde smetvrees van D’Onofrio’s karakter en de overduidelijke anabole steroïden-achtige armen van Sly dan misschien, maar dat laatste heeft natuurlijk helemaal niks met de ‘kwaliteit’ van Escape Plan te maken…
Ik vond m ook heerlijk! Mijn enige minpuntje was Jim Caviezel: Ik von ddat ie Christopher Walken aan het nadoen was…..