The To Do List (2013)
The To Do List is een nogal grove tienerkomedie over seks, maar het meest opvallende is het grote contrast met films als American Pie of Superbad, omdat The To Do List helemaal vanuit een jongedame verteld wordt. En dat levert dus een wat feministischere film op, waar het grote publiek mogelijk wat moeite mee zal hebben, omdat ‘we’ gewend zijn aan door mannen gemaakte tiener-seks-komedies. Ik vond hem behoorlijk vermakelijk, zeker vanwege een paar vrij rake uitspraken over (de beleving van) seks, al moest ik me wel over het feit heenzetten dat Aubrey Plaza wat te ‘oud’ lijkt voor de rol (ze is in het echt al 29), en ook wel aardig dommig overkomt. Of zou dat laatste komen doordat de film zich in 1993 afspeelt, dat pre-internet-tijdperk waarin we mogelijk écht veel minder wisten over seks..?
Het verhaal
Brandy Klark (Plaza) is het grootste ‘stuutje’ van school. Haar wijsneuzerigheid heeft haar niet echt populair gemaakt bij de jongens op school, met uitzondering van de standaard veel te lieve jongen die continu achter haar aan loopt. Maar ze heeft het wel tot valedictorian geschopt, waardoor ze bij het afstuderen een wat suffe speech moet houden. Niet veel later bekruipt haar het gevoel dat ze liever niet als maagd naar de universiteit gaat, dus met exact dezelfde gedrevenheid waarmee ze die titel als valedictorian behaalde besluit ze om haar seksuele onkunde aan te gaan pakken, met het lijstje uit de titel als gevolg…
En dat lijstje bevat nogal wat termen waar Brandy nog nooit van gehoord heeft. Zoals een ‘rim job‘, of ‘teabagging‘; termen waarbij je nu uitgebreide YouTube-instructies kunt vinden, maar die in de tijd van 2 Live Crews Me So Horny en Naughty By Nature’s O.P.P. bij tienermeiden nogal wat onbegrip opriepen. Althans: dat willen de makers je doen geloven.
Zoals ik al zei, ook daar moest ik me even overheen zetten, maar mede ook door de aanwezigheid van Bill – Saturday Night Live – Hader als baas van haar zomerbaantje, Connie – Seeking a Friend for the End of the World – Britton als haar iets-te-graag-informerende moeder, Clark – The Avengers – Gregg als haar overbezorgde en wat zielige vader en Andy – ook SNL – Samberg als Eddie Vedder-achtige rockartiest lukte me dat toch vrij makkelijk. Daarnaast bevat het verhaal een vrij makkelijke formule die het niet moet hebben van de plotwendingen, maar juist van de sfeer en het spel. En daar scoort The To Do List toch een aardige voldoende.
90’ies sfeer
Naast 2 Live Crew en Naughty by Nature bevat de soundtrack nog veel meer begin jaren 90-muziek. Denk aan The Cranberries, Spin Doctors, Salt-N-Pepa, Marky Mark & The Funky Bunch en En Vogue, to name a few. Daarnaast bevat de film ook een link naar één van mijn jeugdsentiment-toppers: Caddyshack. En waar die link nogal goor is, zal het jeugdsentiment van vrouwen waarschijnlijk worden aangewakkerd door het besluit van Brandy’s vriendinnen om nog voor de zomer voorbij is Bette Midlers Beaches een keer te kijken met z’n allen.
Vrouwelijk…
The To Do List roept zeker de herinnering aan Emma Stone’s Easy A op, die in mijn ogen wel wat beter was, maar mogelijk ook omdat die iets meer de door mannelijke makers geconditioneerde weg volgde. The To Do List is geschreven en geregisseerd door Maggie Carey, en dat zorgt dat de film vrij ‘fris’ is. Want wordt 99% van de tiener-seks-komedies niet gemaakt door hitsige mannen? Heel even schoot Kevin Smiths Jersey Girl door m’n hoofd, enkel vanwege het feit dat ik me daar pas realiseerde dat Liv Tyler zo ‘perfect’ was omdat ze door Smith vanuit ook mijn mannelijke perspectief zo perfect geschreven was. Hier word je een vrouwelijke interpretatie van tieneronzekerheid en seks getoond, en daarin wist Carey – overigens de vrouw van acteur Bill Hader – mij ook zeker een paar keer te verrassen met best rake opmerkingen over de beleving (en idealisering) van seks…
Final credits
Plaza toont na Parks and Recreation en de fijne indie-hit Safety Not Guaranteed dat ze een film vrij makkelijk kan dragen, ook al is ze in mijn ogen dus wat te oud voor de rol. En dat ‘dommige’ waar ik me wat aan stoorde kan best verklaard worden doordat de film zich in het pre-internet tijdperk afspeelt. Ik kon me gelukkig tijdens de film al over deze kleine minpunten heenzetten, waardoor ik behoorlijk vermaakt werd door deze onverwacht eerlijke film over opgroeien en seks. Al zal dat ‘ongewone’ vrouwelijke perspectief er wel voor zorgen dat lang niet zich hier overheen kan zetten, gezien ook het nogal lage punt op IMDb…