Sin City: A Dame to Kill For (2014)

Die ontzettend grote hoeveelheid getagde acteurs onder deze recensie en het feit dat de productie uiteindelijk flink wat jaren langer duurde dan initieel was gepland zijn waarschijnlijk illustratief voor mijn grootste ‘probleem’ met dit vervolg op Sin City (uit 2005!): het is nogal een zooitje. Wel een gruwelijk lomp en bij vlagen ook erg lekker zooitje, maar ik denk dat deze film zo lang op zich liet wachten omdat Frank Miller (en Robert Rodriguez) nogal wat moeite had(den) om een coherent genoeg scenario te schrijven. Want eerlijk is eerlijk: ik zat er vrijwel geen moment echt lekker in. Kan deels ook aan mezelf gelegen hebben, maar vrees dat dit een mogelijk succes van deze film in de weg gaat zitten…

Het verhaal
Net als in het eerste deel bestaat ook deze uit een aantal verhaallijnen. Opvallend overigens dat minder dan de helft van die verhaallijnen iets met de ondertitel A Dame to Kill For te maken hebben. Allereerst is Marv (Mickey Rourke) weer terug, die ziet hoe Nancy (Jessica Alba) vier jaar later nog altijd zwaar down is door de dood van Hartigan (Bruce Willis), die haar ook nog eens op tal van momenten komt ‘bespoken’. Ze zint op wraak op senator Roark (Powers Boothe), en daar komt de verhaallijn van Johnny (Joseph Gordon-Levitt) om de hoek kijken, want stapt hij nou toevallig in Roarks wereld binnen, of juist niet? Johnny is gebrand om aan de wereld te laten zien dat hij Roark kan verslaan met poker, maar dat laat die corrupte senator natuurlijk niet zomaar gebeuren.

En dan is er ook nog het verhaal rondom Ava (Eva Green), die titulaire dame waar je wel een moord voor zou doen. En precies daartoe laat Dwight (Josh Brolin nam de rol van Clive Owen over) zich verleiden, en als ik eerlijk ben: die Ava is ook vrij onmogelijk te weerstaan. Zeker in het preutse Amerika zal haar karakter wel de meeste weerstand oproepen, maar juist omdat ze haar heerlijke lichaam gebruikt om mannen te verleiden is die naaktheid in mijn ogen behoorlijk functioneel. En daarmee was haar karakter ook het meest interessant, en vind ik het eigenlijk jammer dat die andere verhaallijnen er aan vast geplakt zijn. Want zo’n über-femme fatale had zeker een hele film verdiend.

Kritiek
De reden dat ik vanaf het begin reeds moeite had om erin te komen komt doordat de openingsscène met Marv direct té cartoonish/abstract was. Daarna werd alles wel wat realistischer, maar die eerste scène was vrijwel letterlijk een stripverhaal. Daar zette ik me echter vrij snel overheen, maar het was wel een opmaat voor de rest van de film, want ik voelde eigenlijk nergens echt mee. Mogelijk dat je dat van Miller ook niet direct hoeft te verwachten, omdat dat in graphic novels mogelijk minder van belang is, maar Rodriguez had hier als filmregisseur in mijn ogen wel iets meer op z’n strepen moeten gaan staan. Nogmaals: dit is een behoorlijk grijs gebied, want mijn eigen gemoedstoestand zal hier zeker een grote invloed op hebben (een vriend van me zat hier juist beter in dan in het eerste deel), maar als ik zo aan het verhaal en de karakters terug denk, dan zie ik de potentie overal wel, maar zie ik ook dat nét wat meer aandacht aan de verschillende motivaties de film wel degelijk geholpen zou hebben. En gezien de korte speeltijd (102 minuten ten opzichte van de 124 minuten van het eerste deel) had het regieduo Rodriguez/Miller daar echt wel de ruimte voor…

Cast
Zoals ik al zei: wat een lijst met bekende koppen die voorbij komen. Waarbij eigenlijk alleen het hoofd van Stacy Keach echt lastig te spotten is. Veel leuke bijrolletjes van o.a. Juno – Killer Joe – Temple, Christopher – Back to the Future – Lloyd, Lady Gaga en Jeremy Piven, terwijl Eva Green wederom toont dus één van de fijnste dames op deze aardkloot te zijn (zie daarvoor ook de poster hieronder, die overigens in Amerika verboden werd (!!)). Josh Brolin ziet er tijdens het tweede deel van z’n aanwezigheid nogal ‘verrassend’ uit, waarbij ik me afvraag wie er langer in de make-up heeft gezeten: Brolin of Rourke.
Daarnaast één noodzakelijke cast-wisseling, omdat Manute deze keer gespeeld wordt door Dennis – Far from Heaven, 24 – Haysbert, terwijl hij in het eerste deel nog gespeeld werd door de helaas overleden Michael Clarke Duncan…

Final credits
Mogelijk waren m’n verwachten te hoog, mogelijk was ik zelf niet helemaal in de juiste mood voor deze film, maar ik vrees toch dat Sin City: A Dame to Kill For een nogal getroebleerde film is door een scenario dat gewoon niet goed genoeg was. En door dat wat slappe fundament wankelt de gehele film uiteindelijk. Er is zeker nog genoeg te genieten, zowel op lomp als op lekker vlak, maar dat was voor mij niet genoeg.
En ook al hoeft het volgende helemaal niet te kloppen, het feit dat er negen jaar tussen de twee films zit en slechts vier jaar tussen de verhaallijnen zegt mogelijk toch wel wat. Want dat eerste deel blies me toen behoorlijk van m’n sokken. Helaas gebeurde dat gisteravond tijdens de sneak preview niet…

IMDb: http://www.imdb.com/title/tt0458481