The Equalizer (2014)

Allereerst: ik ging compleet ‘blank‘ deze film in. Geen trailer gezien, geen herinneringen aan die jaren 80-serie waarop ie gebaseerd is, en halverwege een lichte griep en dus in de stemming voor iets zeer makkelijks. Drie redenen die er zeker toe bijdroegen dat ik behoorlijk kon genieten van deze af en toe wel wat onevenwichtige actiethriller over een man met een ogenschijnlijk duister verleden die uiteindelijk toch nog op zoek gaat naar iets van redding of een betekenisvol bestaan.
En ik merk nu al: hoe meer ik deze film ga analyseren, hoe minder positief ik zal zijn. Dus ik raad je nu iets aparts aan: als je optimaal wilt genieten van deze nieuwe samenwerking tussen Denzel Washington en Antoine – Training Day – Fuqua, lees dan niet verder…

Het verhaal
Rustig opgezet zien we hoe een dwangmatige Denzel z’n kleine appartementje echt véél te klinisch schoon houdt. Je hebt direct al door dat er iets meer aan de hand is, zeker als je Denzel in een onverwachte rol als werknemer van de plaatselijke bouwmarkt ziet rondlopen. Dat wordt overigens extra aangezet door een weddenschap onder collega’s die zich afvragen wat deze Robert McCall deed voordat hij daar werkte. Wat ze overigens niet weten is dat McCall vrijwel nooit slaapt en tijdens z’n nachtelijke theedrinkmoment in een klassiek Amerikaanse diner niet alleen “de top 100 boeken die je moet lezen” aan het afwerken is, maar dat hij in z’n uitleg van die boeken aan hoertje Alina (Chloë Moretz) wel erg duidelijk metaforisch bezig lijkt voor de rest van de film.

Als McCall getuige is van de grove behandeling van Alina door haar pooier besluit hij haar te helpen. En dan barst de hel aardig los. Dat ik hier “SPOILER ALERT” moet typen lijkt me zó overduidelijk dat het bijna onnodig is, want ik raadde je in de eerste alinea al aan niet verder te lezen…
Maar blijkt dus dat die pooiers van Alina voor een zwaar gevaarlijke Russische crimineel werkten, en die zint op wraak. Gestalte gegeven door Marton – The Debt, Sin City: A Dame to Kill For – Csokas lijkt McCall wel een erg doorgewinterde bad ass achter zich aan te krijgen, maar ‘gelukkig’ weten wij als kijker op dat moment nog niet hoe gruwelijk bad ass McCall zelf is.

Leentjebuur
Meer zal ik niet vertellen over het verhaal, behalve dan dat ik meerdere keren aan o.a. Eastern Promises, MacGuyver en The A-Team moest denken, en een vriendin naast me opperde de overeenkomsten met Unstoppable (ietwat vergezocht) en noemde de film zelfs “Home Alone voor volwassenen“.
Nogmaals: ik ken de serie uit de jaren 80 niet (waarin zelfs een zeer jonge Steve Buscemi ooit één aflevering meespeelde), maar hoorde van een beter ingelichte kijker dat dat ook maar beter is, vooral omdat de film daar teveel van afwijkt. Waar ie niet van afwijkt is van een vrij herkenbare en behoorlijk voorspelbare formule. Want ook al gaat de film richting het einde wel steeds verder over-the-top, waardoor het uiteindelijk meer naar een superheldenfilm neigt, je hebt vrijwel alles uit deze film al vaker gezien. Alhoewel de film op één vlak wel zeker de kroon spant, en dat is op het gebied van het ‘weglopen-van-een-explosie-zonder-een-spier-te-verrekken’. Damn Denzel!

Cast
Dat Denzel zo’n rol met een paar vingers in z’n neus af kan, dat is natuurlijk geen verrassing. Echt uitgedaagd wordt ie nergens en het was interessanter geweest als z’n karakter toch iets ‘grijzer’ was geweest. Iets meer afkeer tegen z’n af en toe wat grove praktijken had Fuqua wel op mogen roepen, dat je als kijker ook een beetje het gevoel krijgt dat je je mogelijk met een wat verrot personage identificeert. Maar helaas. Ook Moretz’ rol is wat klein en eigenlijk té ‘plat’. De bijna-cameo’s van Bill Pullman en Melissa Leo verrasten behoorlijk, maar de enige die er naast Washington uit springt is Csokas, waarbij ik me afvroeg of hij niet ooit begonnen is als Kevin Spacey’s stuntman of body double, want hij leek er in een paar shots echt teveel op. Alhoewel ik ‘m hiermee dus wat te weinig credits geef, want zijn rol als gecalculeerde bad guy die onverwacht z’n match vindt speelt ie bovengemiddeld goed…

Final credits
Het blijft mogelijk wat raar, maar als je bovenstaande gelezen hebt voordat je de film ziet/zag, dan verwacht ik dat je dus minder zult genieten (of hebt genoten). Ik had een dag eerder zo’n elf afleveringen van de serie Arrow gekeken (het eerste seizoen), dus ik zat aardig in een ‘vigilante-ontstaansgeschiedenis’-modus. Daarbij had ik een écht goede film waarschijnlijk ook niet goed kunnen waarderen door een grote hoeveelheid snot in m’n hoofd, en dat maakte dat The Equalizer voor mij meer dan geslaagd is. Maar je hebt hierboven waarschijnlijk ook wel gevoeld wat er met deze recensie was gebeurd als ik wél fit was geweest…

IMDb: http://www.imdb.com/title/tt0455944