How to Train Your Dragon 2 (2014)
Ik vind het altijd fijn om te zien dat er nog altijd serieus goede films voor kinderen worden gemaakt, en ook dit tweede deel in de How to Train Your Dragon-franchise is wederom erg goed. Een stukje duisterder dan het energieke eerste deel, waardoor de pedagogisch verantwoorde thema’s mogelijk nóg interessanter zijn, maar daarnaast net zo avontuurlijk, leuk, meeslepend en cool…
Het verhaal
Waar het eerste deel vooral nog het temmen van de draken en het weghalen van de angst voor deze ogenschijnlijke monsters als hoofdonderwerp had, daar gaat dit tweede deel over de wereld waarin onze vrienden van Hiccups stam als soort Harry Potters wedstrijdjes houden op hun gevleugelde vrienden. Hiccup (met Jay Baruchels stem) is echter niet voor niets onze held, dus waar z’n vriendinnetje Astrid (America Ferrara) in het dorpje nog aan het strijden is, daar is Hiccup – samen met Toothless – z’n omgeving steeds verder in kaart aan het brengen. Maar daarvoor dient hij dus wel de grenzen van de bekende wereld te verkennen, en dat brengt hem niet alleen in een grot vol prachtige andere getemde draken (en een mysterieuze Dragen Rider), maar dat trekt ook de aandacht van Drago, een gemenerik die de draken juist gebruikt om z’n grondgebied nogal gewelddadig te vergroten.
Na een fatale aanval wordt Hiccup aardig verleid door the dark side, maar zoals het een mooie familiefilm betaamt beseft hij zich op het juiste moment dat hij z’n lot dient te accepteren en gaat ie de strijd aan met Drago…
Grijzige ‘vlucht’
En daar zit hem dus de kracht van How to Train Your Dragon 2, in dat goed verkennen van mogelijke oorzaken van ‘het kwaad’. De film gaat namelijk ook over hoe goed en kwaad in iedereen huist, maar dus mogelijk ook iets is waar je een keuze in hebt. Maar daarbij wordt net zo goed getoond hoe dat een keuze kan zijn waarin je onbewust volledig gestuurd kunt worden. Dat ik deze film keek als ‘vlucht’ uit de nare beelden die alle nieuwsprogramma’s van die dag beheersten, dat maakte de impact alleen maar groter: ik zag hem namelijk op de avond na de Charlie Hebdo-aanslag in Parijs. Maar ergens versterkte deze film me ook direct weer in m’n drang om in deze complexe wereld géén mening te hoeven vormen (en verkondigen), in elk geval zeker niet voordat alle heftige emoties wat bekoeld waren.
Cast & crew
Regisseur Dean DeBlois heeft nu drie animatiefilms geschreven en geregisseerd, en alle drie zijn ze inmiddels voor een Oscar genomineerd. Denk niet dat er één (animatie-)regisseur is die hem dat nadoet. Het begon 13 jaar geleden met Lilo & Stitch, en net als dit tweede deel was How to Train Your Dragon ook al genomineerd. Dit tweede deel heeft anderhalve week geleden reeds de Golden Globe gewonnen, dus mogelijk lukt het DeBlois dit jaar wel. Al moet ik zeggen dat Big Hero 6 ook een aardig kanshebber lijkt (recensie volgt snel), en het ontbreken van The Lego Movie op de nominatielijst de strijd een stuk minder spannend maakt. Dat de boeken, waarop de films gebaseerd zijn, geschreven zijn door een vrouw (Cresside Cowell), dat wil ik nu eens aardig seksistisch maar daarmee 100% positief bestempelen. Waar naar mijn mening mannen veel eerder in zwart-wit-discussies vervallen (ik generaliseer als een malle, ik weet het), daar durven vrouwen toch wat meer het grijze gebied te accepteren. Daarmee win je mogelijk minder snel een discussie (testosteron, anyone?), maar het kan er dus ook voor zorgen dat je beter doorziet hoe bepaalde gedeeltes van onze menselijke psyche werken, juist door niet alles direct (zwart-wit) te labelen, o.i.d.
Naast de getalenteerde crew toont de enorme lijst met flinke namen die als stemacteur hun opwachting maken mogelijk wel het beste hoe goed deze franchise gewaardeerd wordt, ook door insiders. Hieronder zie je in de tags wie er allemaal mee deden, maar kan hier wel al melden dat naast Baruchel vooral Gerard – 300 – Butler, Cate – Blue Jasmine, LOTR – Blanchett en T.J. – Cloverfield, Our Idiot Brother – Miller mij het meest opvielen. Zoals je ziet: een film waar ook ‘serieuze’ acteurs aan mee willen werken…
Final credits
Weet je, ik tracht een beetje die leuke/coole oom te zijn voor m’n neefjes en nichtjes. Ik weet niet in hoeverre me dat lukt, maar ik weet wel dat als ik ze deze films cadeau doe, ik ze niet alleen iets opvoedkundig verantwoords geef, maar ook iets vet cools. Want die pedagogische verantwoorde thema’s zitten er zeker en duidelijk in, maar nergens zoetsappig of te ‘Chronicles of Narnia-in your face‘ (want als ik eerlijk ben, die Narnia-films vind ik verschrikkelijk)…
Had echt lage verwachtingen van dit vervolg, maar was eigenlijk “blown away” door de film. Prachtig verhaal met onverwacht dramatische momenten en ook grotere draken zonder dat je het gevoel krijgt van “dit is deel 2, dus alles moet groter”.
En ook erg fijne soundtrack bijdrage van Jonsi!
Het was een geweldig jaar voor animatiefilms :D Nu snel Big Hero 6 gaan kijken :D