Suicide Squad (2016)
Uiteindelijk is Suicide Squad niet meer dan een super-hyper-zijverhaaltje in de grotere DC Comics Justice League-verhaallijn, gestart met het – en dit gaat mogelijk raar klinken – toch wat betere Batman v Superman: Dawn of Justice. Geschreven in slechts zes weken en met een extra montageronde door de makers van de hyper-trailer is Suicide Squad nogal een puinhoop, al zit er in de bonte verzameling karakters zeker wel wat potentie. Deze potentie wordt echter slechts af en toe ‘geraakt’, meer niet. Illustratief hiervoor is die best vet verzonnen versie van de Joker, wiens scènes er in die mate uitgeknipt zijn dat hij eigenlijk enkel overkomt als love interest van één van de gaafste karakters uit de film (en het DC-universum?)…
Het verhaal
Zoals ik al zei: verhaaltechnisch is het een rotzooi. Dr. Amanda Waller (Viola Davis) is nogal geschrokken van wat Superman in Man of Steel en/of Batman v Superman aanrichtte, en heeft daardoor het opvallende plan opgevat om Task Force X op te zetten: een groep van gevangen psychopaten met special abilities die het mogelijk wél tegen een tegenstander als Superman op zouden kunnen nemen. Natuurlijk is hier nogal wat weerstand tegen, maar als juist één van de potentiële leden van deze groep – al snel de suicide squad genoemd vanwege de onmogelijkheid van zulke opdrachten – per ongeluk het grootste gevaar dat de mensheid ooit bedreigde veroorzaakt, krijgt ze ineens wel groen licht. Hier zie je al hoe verwarrend de achterliggende motivaties zijn, maar doe jezelf een plezier en wees hier niet al te kritisch op.
De interessantere karakters krijgen allen hun eigen introductiescène, zodat we al snel weten dat Deadshot (Will Smith) in z’n dochter een chantage-zwakte heeft. Harley Quinn (Margot Robbie) is als liefje van de Joker (Jared Leto) nogal doorgeflipt, maar waarom iedereen nou zo bang van haar is, dat blijft wat in het ongewisse. Wat wel duidelijk is, is dat zij niet alleen heerlijk ‘naïef’ sexy is, maar ook de DC Comics-tegenhanger van de Marvel-wijsneus Deadpool lijkt te moeten zijn. Een deel van mijn kritiek op deze Suicide Squad komt overigens overeen met mijn kritiek op Deadpool (als je niet mee kunt in alle quatsch, dan zie je nogal wat ‘flaws‘), maar moet toegeven dat Deadpool qua verhaal heerlijk overzichtelijk is, vergeleken met Suicide Squad. Terwijl er in bijvoorbeeld het karakter van Diablo (Jay – Crazy/Beautiful, Bad Moms – Hernandez) genoeg achtergrond schuilt, dat daar best een hele origins-film aan opgehangen had mogen worden.
Interessant…
Want zoals ik al zei: potentie zit er zeker wel in het verhaal. Zo zijn er twee momenten dat een karakter voorbij ’t heroïsche ging om iets te bereiken, en daarin zit zeker wel iets waarmee een scherpe boodschap gevormd had kunnen worden. Maar verder dan licht interessant werd dat niet in m’n hoofd, waarbij een cynicus dat ook als een knikje richting over-the-top Amerikaans patriottisme/militarisme kan zien. Is het toevallig dat ik nu terug moet denken aan kolonel Jessep in A Few Good Men?
Daarnaast zit er traditiegetrouw natuurlijk een tijdens/after-the-credits-scène in, en die verraadt eigenlijk wel het geringe belang dat je aan het plot van deze film moet hechten. Mogelijk dat DC Comics een stuk of vier interessante origins-verhalen in één quatschverhaal wilde gieten, zodat karakters als Harley Quinn, Deadshot, Diablo en natuurlijk de Joker in vervolgfilms direct ‘klaar’ kunnen staan?
Crew & cast
Regisseur/scenarist David Ayer brak ooit door met Training Day, en niet al te lang geleden maakte hij ook nog de opvallende politiefilm End of Watch. Dat hij verrassende wendingen aan vrij uitgemolken genres kan geven is dus wel bekend, maar hier lijkt hij daarvoor zo goed als geen kans/ruimte voor gekregen te hebben. Ook is dit z’n eerste PG13-film, waardoor het dus allemaal wat minder lomp moest zijn, terwijl de karakters juist echt interessant hadden kunnen zijn als ze zich écht niet in hadden hoeven te houden. Maar ja, hij kreeg ook slechts zes weken (!!) om het scenario te schrijven, en dat er veel scènes van bijvoorbeeld die best interessante Joker gesneuveld zijn, dat wordt geïllustreerd doordat zelfs niet alles uit de trailer de film gehaald heeft.
Want Jared Leto heeft zich volgens mij best aardig uitgesloofd voor z’n rol als gestoorde gek. Nu is z’n karakter bijna gereduceerd tot het liefje van Harley Quinn, die overigens geweldig wordt neergezet door Margot – The Wolf of Wall Street, The Big Short – Robbie. En nee, dat komt niet enkel doordat ze vooral in hotpants over het scherm huppelt (en knuppelt), maar het lukt Robbie zelfs om topmodel Cara Delevingne volledig van het scherm te spelen. Delevingne speelt overigens een soort dubbelrol, waarin één deel van haar karakter vooral CGI is, en haar ‘normale’ karakter wel bewust suf/zakelijk gemaakt, om zo wat meer contrast tussen de twee karakters te creëren. Jai Courtney herkende ik trouwens maar amper, maar zijn rol, net als die van Adewale – The Thing, Trumbo – Akinnuoye-Agbaje als nogal rare krokodillenman, is zo klein dat je je bijna afvraagt waarom het karakter aan de film is toegevoegd. Smith lijkt zich weinig in te hebben hoeven spannen, iets wat van Viola Davis niet gezegd kan worden. Haar rol als Amanda Waller (is zij niet ook een karakter in DC’s Arrow-serie?) is nogal lomp/hard, iets wat totaal niet bij haar rollen in films als The Help en Extremely Loud & Incredibly Close past.
Final credits
Zoals je ziet ben ik hierboven weer aardig aan het namedroppen, en dat is in dezen inderdaad niet zo’n goed teken. Suicide Squad bevat nogal wat metahuman-quatsch die fans van de TV-serie The Flash zullen herkennen, maar die voor sommigen toch echt te ver zal gaan. En dat het verhaal zich afspeelt in de ‘nieuwe’ stad Midway City, dat biedt de makers wel de mogelijkheid om alles kort en klein te laten schieten, zonder dat de andere films in het DC-universum (en ook series als The Flash en Arrow) daar last van krijgen. Zoals eigenlijk 90% van de film best overbodig is. Qua verhaal sowieso, en qua karakters op een enkeling na dus ook…