mijn top 25 films van 2016

Daar is ie weer, en nu echt op de valreep: mijn top 25 van beste films die ik dit jaar zag. Ik moest even goed terugzoeken/-halen wat ik allemaal gezien heb dit jaar, want zeker vanwege die al 7,5 week durende verkoudheid ben ik niet op m’n scherpst de laatste weken. Moet ook toegeven dat ik dit jaar weer beschamend weinig films heb gezien (net geen 100, dus nog geen twee per week gemiddeld?), maar daarbij moet ik ook vermelden dat ik wel een paar periodes wat minder behoefte had om recensies te schrijven.

De reden daarvoor ligt in het feit dat in mijn ogen onze wereld steeds gepolariseerder wordt, juist doordat iedereen zijn of haar mening erg belangrijk lijkt te vinden (en vaak graag zo stevig mogelijk wil poneren om maar op te vallen?). Als je m’n recensies al langer leest, dan weet je dat ik mijn mening helemaal niet zo belangrijk vind, wat ook de reden is dat ik soms mogelijk te ‘overgenuanceerd’ probeer uit te leggen waarom een film bij mij juist niet, of zeker wél werkte.
Zeker in periodes waarin die polarisatie leidt tot onrust door ‘witte boze burgers’ of zelfs tot de verkiezing van een onzekere bullebak-puber als machtigste man van deze aardkloot, is m’n motivatie – om dan míjn mening ook nog eens te uiten – wel eens wat minder.

Niet dat je je zorgen hoeft te maken hoor, want de andere grote reden voor het geringere aantal recensies dit jaar ligt in het feit dat ik het zakelijk een stuk drukker had dit jaar, waardoor ik wat minder tijd kon besteden aan deze geweldige maar onbetaalde Filmofiel-werkzaamheden…

Okay, dat zijn wel weer genoeg nuances, dus bij dezen m’n top 25 van 2016:

1. Snowden
   ‘Won’ van de nummer 2, omdat ik nu voor een laatste keer tracht jullie erop te wijzen hoe kwaad wij als ‘vrije’ westerlingen eigenlijk zouden moeten zijn om de zaken die Edward Snowden met gevaar voor eigen leven openbaarde, en waarmee hij Oliver Stone ook indirect de mogelijkheid gaf weer eens écht relevant te zijn met deze topfilm.
2. Arrival
   Toptalent Denis Villeneuve maakt rondom het interessantste van Interstellar spiritueel gezien de meest interessante film van het jaar, waarin ook nog de ‘arrogante wetenschappersthematiek’ uit I Origins geraakt wordt.
3. El abrazo de la serpiente (a.k.a. Embrace of the Serpent)
   Film waarvoor ik op m’n verjaardag speciaal naar Nijmegen reed om ‘m te zien, en die perfect mijn fascinatie voor indiaanse culturen koppelt aan de magie van film, gezet in het mooiste land waar ik ooit was: Colombia.
4. La La Land
   Heerlijk escapistische Hollywood-magie met twee van de beste (jonge) acteurs van dit moment…
5. The Revenant
   ‘Slechts’ op 5 omdat hij eigenlijk bij vorig jaar hoorde, maar wel de film die ik had gekozen als je had gevraagd welke ik zelf had willen maken (mede om bovengenoemde fascinatie).
6. Goksung (a.k.a. The Wailing)
   Als ik aan deze Koreaanse film terugdenk raak ik nog altijd verward én geïntrigeerd.
7. The Big Short
   Geweldig hoe ‘leuk’ de achtergronden van de kredietcrisis megascherp worden neergezet…
8. Layla M.
   Trotsmakend Nederlandse, gedurfde en gewoon in-your-face-goede film over radicalisering.
9. Hell or High Water
   Film die onverwacht lekker blijft hangen, met sterk acteerwerk en juiste rebelsheid.
10. Captain Fantastic
    Beetje “de Little Miss Sunshine van 2016“, maar ook authentiek kwetsbaar en gewoon leuk.
11. Everybody Wants Some!!
    Richard Linklaters ‘vervolg’ op Boyhood en Dazed and Confused wil ik graag vaker met verschillende vrienden kijken.
12. The Light Between Oceans
    Prachtig subtiel acteerwerk in film over de enorme kracht van de moederwens…
13. The Neon Demon
    Niet gerecenseerd omdat ik nog altijd wat verbouwereerd ben, maar Nicolas Winding Refn blijft een koning.
14. Saul fia (a.k.a Son of Saul)
    Voelde weer een brok in m’n keel toen ik zag dat deze ook van dit jaar is, maar ergens vond ik het niet erg dat ik ‘m wat weggestopt had; misschien wel de indrukwekkendste film van het jaar.
15. I Smile Back
    De beste film over depressiviteit van dit jaar, met een geweldige Sarah Silverman.
16. Spotlight
    Waargebeurd verhaal dat zeer genuanceerd veel kanten van priestermisbruik laat zien.
17. Cartel Land
    Ongelooflijk gemaakte documentaire over drugshandel in Mexico en VS; maker lijkt knettergek te zijn.
18. Anomalisa
    Had net zo goed in top 10 kunnen staan, zo apart, interessant, onbewust goor en ‘diep’ gaat deze van held Charlie Kaufman.
19. Nocturnal Animals
    Stijlvolle Tom Ford-film over verwerken relatiepijn in verhaal. Ook een fijne plotpuzzel…
20. Room
    Halverwege rolden de tranen al over m’n wangen; aan het eind was ik stevig onder de indruk.
21. It Follows
    Creepy horror, maar ook een goede film. Mogelijk is The Witch nóg wel beter, maar daar heb ik geen recensie over geschreven, dus daar ‘hoefde’ ik niet veel dieper in te duiken.
22. Under Sandet (a.k.a. Land of Mine)
    Over de onmenselijkheid van oorlog, waar iedereen gek van wordt…
23. Trumbo
    Waargebeurd verhaal over autentieke scenarist in het Hollywood van de communistenjacht: interessant as f..k.
24. Demolition
    Nog een film met Gyllenhaal, over het niet kunnen omgaan met emoties.
25. Midnight Special
    Jeff Nichols is waarschijnlijk mijn favoriete ‘nieuwe’ filmmaker, en deze was weer aardig raak.

Okay, dat was het lijstje. Je reacties graag hieronder ;).

Nog wat letters, woorden en zinnen…
En dan nog een paar speciale vermeldingen: Elle van Paul Verhoeven stond uiteindelijk op 26. De reden dat ik Verhoevens beste film (ooit? in elk geval in vele jaren) er net buiten liet vallen is omdat ie in m’n herinnering toch wel behoorlijk op Haneke’s betere werk lijkt (vooral Caché en Funny Games komen nu in me op).
De leukste buddy-komedie van het jaar was in mijn ogen The Nice Guys, terwijl ik reeds twee films zag die ik pas in 2017 ga recenseren (omdat ze dan pas uit komen), maar die dus zeker in bovenstaande lijst hadden gestaan als ze dit jaar uitgebracht waren in Nederland: The Founder (met Michael Keaton, over de man die McDonald’s groot maakte door z’n prefrontale cortex uit te schakelen) en het mij zeer positief verrassende Brimstone, van ‘onze eigen’ Michael Koolhoven. M’n recensie daarvan in één zin: “Doet denken aan het betere werk van Tarantino, maar dan zonder die onnodige/patserige ‘vette’ actie.”
En toen ik net Sausage Party weer voorbij zag komen tussen m’n recensies dacht ik nog even om deze ergens een plekje te gunnen, want juist vanwege z’n controversialiteit vond ik deze op z’n minst noemenswaardig, en daarnaast voor mij misschien wel de beste komedie van het jaar..!

En de slechtste?
Ik heb niet al te veel zin om tijd kwijt te zijn aan het kiezen van een slechtste film van het jaar, dus hierbij de films waar ik tussen zou hebben moeten kiezen:

• Zoolander 2: wat een teleurstelling, zeker voor zo’n groot fan van het origineel;
• Moonwalkers: this year’s The Inbetweeners Movie, oftewel het type Britse humor waar ik eerder van moet kokhalzen dan lachen;
• Of ik gek ben: jammer, juist vanwege m’n initieel hoge verwachtingen en de passie die zeker in het project zit;
• Ben-Hur: stop nou eens met nutteloze remakes!
• Suicide Squad: tja…