Underwater (2020)
Weet je, je hebt Underwater waarschijnlijk al een aantal keren gezien, en ook in betere varianten. Denk aan The Abyss, Alien of The Thing: horrorspanning op een plek waar je eigenlijk niet kunt ontsnappen. En mogelijk lijkt ie wel het meeste op Leviathan,uit 1989, een beetje een vergelijkbare guilty pleasure. Want ik geef het eerlijk toe: ik liet me aardig meevoeren in de spanning van deze lekker simpele formule-invulling, over een onderzees boorplatform op de bodem van de Marianentrog. Mijn verwachtingen waren aardig laag, maar ik wist vooraf ook niet dat deze van William Eubank was, die een paar jaar geleden veel meer indruk maakte met The Signal. Laat ik het zo stellen: Underwater biedt wel erg makkelijk escapisme, maar verwacht geen topfilm…
Het verhaal
Norah (Kristen Stewart) is één van de ruim 300 werknemers op eerdergenoemd boorplatform. Na een aantal onverklaarbare aardbevingen gaat het goed mis, en zien we Norah hard vluchten door de gangen van het complex. We zien al wat implosiedeuken, want zo’n 10 tot 11 kilometer onder zeeniveau is de druk zó gigantisch (ongeveer 1000x hoger dan gewoon hier op het oppervlak), dat we daar in real life nog nooit echt vaak geweest zijn (James – Terminator, Avatar, Titanic – Cameron is in 2012 in een aardig sterke onderzeeër afgedaald tot 10.898 meter diepte). Gelukkig bereikt Norah net op tijd een aantal ‘sluisdeuren’, die ze ook weer net op tijd weet te sluiten. Direct ook de reden dat de hele film slechts een handvol acteurs herbergt, want waarschijnlijk zijn er direct zo’n 290 collega’s van Norah dood, of al in ontsnappingsmodules naar de oppervlakte gestuurd door haar baas Lucien (Vincent – La haine, Westworld – Cassel).
Dat is dus ook de reden, dat ze het instabiele platform zo snel mogelijk moeten verlaten, want het hele zaakje staat op imploderen. En daarbij komen ze natuurlijk continu allerlei obstakels tegen, waardoor onze ‘helden’ één voor één het (duik)loodje leggen. Oh ja, vergeet ik ook nog te melden dat ze ook al diverse keren wat raar geschreeuw hebben gehoord. Dus die wandeling over de zeebodem van ruim anderhalve kilometer, naar een volgend platform, die wordt nóg spannender…
Vermakelijk, spannend en simpel escapisme
Natuurlijk word ik beïnvloed door de corona-crisis buiten, en ik merk dat ik best graag wegvlucht uit het nieuws en social media-bombardementen. Voor die vlucht is Underwater best heerlijk. Normaliter zou ik zo’n film mogelijk best hard bekritiseren, omdat er zo goed als geen origineel element aanwezig is in het verhaal, maar doordat de spanning eigenlijk al vanaf de eerste scène goed gezet wordt, ging ik dus lekker mee. Ook al denk ik dat je m’n ontluikende ironie wel al voelde bij het lezen van de vorige alinea. En dat ik ook een link voelde met Claire Denis’ High Life (kunstzinnig gezien een veeeeeeeeeeeeel interessantere film overigens) komt niet alleen door de desolate setting, maar ook doordat die ruimtefilm Robert – The Lighthouse (!!) – Pattinson in licht vergelijkbare wanhopige hoofdrol had. Toch Stewarts Twilight-tegenspeler…
Cast & crew
Want eerlijk is eerlijk: die twee acteurs zijn aardig goed terechtgekomen. Natuurlijk was Stewart al geweldig in haar mini-rolletje in Into the Wild, of als dochter van Jodie Foster in David Finchers Panic Room. De laatste jaren zie ik haar vrijwel enkel in goede rollen, al speelt ze hier wel een ultieme en ietwat simpel gezette ‘coole chick’. Karakterontwikkeling is zo goed als afwezig in deze film, en een serieuze back story krijg je ook niet. Maar daar gaat het hier ook niet om, wat misschien wel het beste duidelijk wordt als je naar T.J. Millers rol kijkt. Hij speelt gewoon een wat simpele variant van wiseguy Ryan Reynolds (waarmee hij overigens in Deadpool en Deadpool 2 te zien is), die nét niet zoveel over het randje gaat, dat je hem als eerste dood wenst. Je kunt Miller overigens ook kennen uit Cloverfield of Office Christmas Party, al is hij mogelijk succesvoller als stemacteur (in o.a. How To Train Your Dragon en Big Hero 6). Een andere nog te noemen acteur is John Gallagher, Jr., die ik ken van Aaron Sorkins geweldige The Newsroom, maar die ook al samen met Cassel te zien is in het tot nog toe erg goede derde seizoen van Westworld…
Zoals ik al meldde: ik was wel wat meer geïntrigeerd door Eubanks doorbraakfilm The Signal. Ook niet de beste ‘in z’n soort’, maar wel wat mysterieuzer. Hier gaat ie meer voor het grootse en visuele, waarbij overigens complimenten voor het camerawerk en/of de CGI. Zeker de shots vanuit de helm van Stewarts karakter dragen wel goed bij aan het claustrofobische gevoel van een plek waar je eigenlijk geen kant op kunt. DOP Bojan Bazelli heeft dan ook al een stevige staat van dienst. Z’n eerste films schoot ie voor cult-regisseur Abel Ferrara (China Girl, King of New York en Body Snatchers) en Taxi Driver-schrijver Paul Schrader (Patty Hearst), waarna hij Brad Pitt één van z’n eerste keren liet schitteren in Kalifornia. Tussendoor schoot hij videoclips voor Mariah Carey én Michael Jackson, en ‘recentelijker’ werkte hij nog aan The Ring (de Amerikaanse remake althans), Mr. & Mrs. Smith, The Lone Ranger en A Cure for Wellness. Oh ja, en de muziek is mede verzorgd door de meervoudige Oscargenomineerde componist Marco – The Hurt Locker, A Quiet Place, Ford v Ferrari – Beltrami..!
Final credits
Ja, ik ben keihard aan het namedroppen geweest hierboven, maar dat is ook omdat er over de film zelf niet zo bijster veel nuttigs te melden valt. Ondanks dat de film dus op specifieke vlakken zeker ‘vet’ is. En spanning, camerawerk en muziek zijn natuurlijk ook niet de minste elementen van de kunstvorm die film kan zijn.
Natuurlijk is Underwater geen ‘kunst’, zoals ik films als The Lighthouse en The Last Black Man in San Francisco recentelijk wel betitelde, maar de film bood mij wel een in deze tijd meer dan gewenste afleiding…