A Quiet Place Part II (2020)
Ruim drie jaar geleden verraste acteur John – The Office – Krasinski mij (en de wereld) behoorlijk stevig met zijn regie van A Quiet Place, waardoor deze sequel natuurlijk sowieso niet uit kón blijven. En waar dit tweede deel zeker ook wel wat ‘franchise-kritiek’ op kan roepen, was mijn eerste reactie na afloop echter “Damn zeg, misschien niet zo’n heerlijke k&*#-sfeer als in het eerste deel, maar nog steeds zo interessant, dat ik eigenlijk méér wil…” En dan toont A Quiet Place Part II al veel meer van wat er met de aarde – en vooral met ons; de overheersende diersoort daarop – gebeurde tijdens/na die buitenaardse invasie. Maar daarnaast is de focus van ‘Wat heb je over voor je gezin?‘ verschoven naar ‘Wat heb je over voor anderen?‘, waardoor ik verwacht dat het derde deel (waaraan al een geweldig verrassende en goede regisseur is verbonden) waarschijnlijk het nog dramatischere ‘Wat heb je over voor de mensheid?‘ gaat verkennen.
En zeker wel dat ook jouw beleving versterkt zal worden door alles wat we als mensheid de laatste anderhalf jaar hebben meegemaakt…
Het verhaal
De openingsscène toont direct: je gaat veel meer spektakel en uitleg krijgen inzake een behoorlijk oneerlijk gevecht, waarbij ‘wij’ eens aan het kortste eind trekken. Nadat deel 1 eindigde met het doden van zo’n alien, gaan we in de opening van deel 2 terug naar dag 1; de dag dat ook het dorpje van de familie Abbott (pa Lee (Krasinski zelf), moeder Evelyn (Emily Blunt), en kinderen Regan (Millicent SImmonds) en Marcus (Noah Jupe)) iets uit de lucht zag komen en logischerwijs nogal in paniek schoot.
Na deze behoorlijk geweldige openingsscène schieten we vooruit naar net ná het einde van deel 1, waarna Evelyn, Regan, Marcus en de volgens mij (nog) naamloze baby besluiten hun heil ergens anders te gaan zoeken. Al snel vinden ze een ogenschijnlijk verlaten industrieterrein, maar daar brandt toch wel zo’n ‘overleversvuur’, dus er zou iemand moeten wonen. Als Marcus z’n voet nogal pijnlijk neerzet gebeurt wat je ergens al aan voelde komen, maar het lukt ‘ons’ gezinnetje wel om een toegesnelde alien te doden, wat ogenschijnlijk de waardering oogst van diegene die hen al de hele tijd in zijn vizier had: voormalig dorpsgenoot en/of vriend Emmett (Cillian Murphy). Alleen lijkt hij zich allang verloren te hebben in apathie, waardoor hij niet zo happig is om te helpen…
Symboliek boven plot
Zoals je hierboven al kunt ‘voelen’: heel veel is er (wederom) niet te vertellen over het plot. In een cynische bui kun je dan denken: “Is dit echt enkel een ’tussenfilm’ voor het volgende deel in de franchise?“, maar ik bleef aan het eind dus vooral hangen met de positief-bedoelde vraag: “Ja, en wat gaat er nu gebeuren?”
Maar waar de film dus nogal karig is qua plot, is ie wel ontzettend gevuld qua symboliek. Zo waren het in deel 1 vooral de ouders die het gezin beschermden; hier lijken de kinderen het verantwoordelijkheidsstokje over te nemen. Ook het door elkaar knippen van een ‘ring-afdoen-scène’ en een scène waarin een meisje wordt geholpen door een mogelijke surrogaat-papa is een teken dat de dynamiek aan het veranderen is. Het bereiken van het einde van het zelfgemaakte zandpad, en het zetten van de eerste stap voorbij dat pad, is nóg zo’n moment waar duidelijk extra aandacht aan besteed is. Het meest opvallende maar mij nog onduidelijke moment, waarin Krasinski overduidelijk iets symbolisch wil zeggen, is dat panning shot op ‘onderbeenhoogte’ langs een perron, waar talloze hakken zijn overgebleven (om te laten zien hoe lomp die ‘alien-schoonmaakploeg’ is geweest). Het perron is echter dichtbij een strand, waar je normaliter niet zoveel mensen op hakken verwacht. En ook qua vlucht-outfit, lijkt me niet dat hakken heel functioneel zijn. Maar waarom dan zó overduidelijk zoveel hakken in beeld..?
Crew & cast
En waarom Krasinski enkele vrij normale, noodzakelijke en/of interessante tussenshots eruit heeft geknipt, begreep ik ook niet helemaal. Zou hij er in de montagekamer achter zijn gekomen dat de shots/scènes niet goed genoeg waren? Deze ontbrekende tussenmomenten waren te onbelangrijk om te bewaren voor het derde deel (dat Jeff – Shotgun Stories, Take Shelter, Mud, Midnight Special, Loving – Nichols dus schijnbaar gaat regisseren!!!), maar vooral die – spoiler alertje – aankomst op dat eilandje – einde spoiler alertje – had best een extra interessante scène op kunnen leveren.
Dat Millicent Simmonds en Noah Jupe al behoorlijk indruk kunnen maken, dat toonden ze in deel 1 ook al. En om eerlijk te zijn: Blunt hoeft ook niet zo ontzettend veel ‘meer’ te doen dan in het eerste deel. Wat ze overigens bovengemiddeld goed doet hoor. Maar Simmonds en Jupe staan dus nu nog meer in de voorgrond. De ‘enige’ nieuwe acteurs in de film zijn eerdergenoemde Cillian – Peaky Blinders – Murphy, die hierin een stuk minder actief is dan in zijn doorbraakfilm (28 Days Later…), Djimoun – Blood Diamond, Shazam! – Hounsou en een heerlijke fucked-up-uitziende Scoot – Killing Them Softly, Gone Girl – McNairy. Al hebben Hounsou en vooral McNairy – die ik initieel amper herkende – echt een erg kleine bijrol.
Final credits
De film was vrij snel voorbij, en zeker die angst uit de openingsscène had van mij nog wel wat langer mogen duren. Daardoor/-mee blijft mijn kritiek – dat het net iets teveel als een franchisefilm aanvoelt – wel overeind. Daarnaast zit er een lichtelijke Signs-‘link’ in, die wat lame aanvoelde, maar ook een interessante lompheid die ik herkende uit The Walking Dead (over hoe snel normale mensen kunnen veranderen in slechteriken).
Maar als er een nieuwe franchise móet komen, dan zijn de eerste twee delen zeker bovengemiddeld goed hoor. En mogelijk gaat meesterregisseur Jeff Nichols in het derde deel dan wel antwoord geven op een gedachte van mij, die ik al vrij snel kreeg: “Die aliens zijn zó lomp destructief (en ogenschijnlijk dus ‘onderontwikkeld’). Zouden ze niet gewoon een vooruitgestuurde schoonmaakploeg zijn, die onze planeet even moet leegvegen van de meest herriemakende soorten, als voorloper op iets nog ‘groters’..?”
Nieuwe pandemieën uitgesloten, moet ik voor een antwoord daarop nog tot halverwege 2023 wachten…