Nobody (2021)
Ik ging deze film in met niet meer informatie dan het zien van de filmposter, en de wetenschap van die 7+ op IMDb, wat me nogal verraste. Had ik vooraf meer geweten, dan was ik mogelijk anders de film in gestapt…
Wat ik vooral wil zeggen: ik vond het een onverwacht lekkere en vette actiefilm met een heerlijke knipoog. Beetje nog ‘beyond Red‘ qua opzet, met ook een ontzettend lomp neergezette bad guy (Aleksey – Leviathan – Serebryakov). Ik vergeleek ‘m direct na afloop met John Wick, maar waar die Keanu Reeves-film het voor mij niet deed (door ’t ontbreken van een serieuze motivatie, denk ik), deed Nobody het dus wel voor mij. Al voel ik nu direct dat ik wel wil opletten met wat ik met jouw verwachtingen doe…
Het verhaal
Hutch Mansell (Bob – The Post, Nebraska, Better Call Saul – Odenkirk) is een middle class Amerikaan, compleet met mooie vrouw Becca (Connie – Gladiator, Wonder Woman – Nielsen), (bijna) puberende kinderen en een boekhoudbaantje bij het familiebedrijf van schoonvader Eddie (Michael – Top Gun, Total Recall – Ironside!). Z’n leven wordt direct vrij routinematig/sleurderig neergezet, waarbij het meest ‘spannende’ moment van z’n week het buitenzetten van de vuilnis lijkt te zijn. Dit verandert echter, als hij thuis inbrekers betrapt en moet toezien hoe z’n zoon zich harder durft te verzetten tegen de inbrekers dan hijzelf…
Wat wij als kijkers dan echter in de openingsscène al hebben gezien, is dat een behoorlijk toegetakelde Hutch wordt ondervraagd door een stel politiecops. Als hij dan – à la Sharon Stone in Basic Instinct – een sigaret opsteekt op het bureau, weet je eigenlijk al: dit lijkt een aardige bad ass-kerel te zijn. Maar waarom houdt ie zich thuis dan in, als hij z’n gezin moet beschermen? – SPOILER ALERT – En wat blijkt: Hutch heeft een nogal duister verleden, waar hij liever niet naar ’terug gaat’. Dat is de reden dat hij zich enorm inhoudt. Totdat hij erachter komt dat het lievelingskettinkje van z’n dochtertje verdwenen is. Dus dan gaat ie toch maar op zoek naar die inbrekers – EINDE SPOILER ALERT – waardoor hij in een situatie terecht komt waaruit hij zich met verve weet te redden, maar waardoor hij ook de aandacht van een meedogenloze Russische crimineel op zich gericht weet. En die weet al vrij snel, waar Hutch en z’n gezin wonen…
Werkende formule
Zoals je mogelijk al weet: met uitzondering van de openingsalinea zou ik mijn eigen recensies nooit vooraf lezen, juist omdat ik films altijd zo ‘kaal’ mogelijk in wil gaan. Dat gezegd hebbende, viel het mij zojuist – bij het beschrijven van de verhaallijn – extra duidelijk op hoe formule-matig alles is opgezet. En als je dan dus al weet, dat Nobody geschreven is door de schrijver van de John Wick-franchise, dan zou ik in een cynischer bui mogelijk meer kritiek gehad hebben. Toch apart hoe zoiets kan werken, waarbij ik me direct bewust van hoe ‘vaag’ zo’n recensie dan wordt voor jou als lezer…
Maar voor mij was Nobody dus een heerlijke over-the-top-vertelling over een man die z’n beschaving niet los durft te laten, omdat ie weet hoe lomp hard hij dan zal gaan worden. Waarbij – in tegenstelling dus tot z’n simpele JW-broertjes – de motivatie van onze protagonist wel de hele film duidelijk genoeg voelbaar blijft: hij moet en zal z’n gezin beschermen. Volgens mij moesten we als kijkers van JW namelijk vrij snel vergeten dat Wicks motivatie ‘slechts’ het wraak nemen voor de dood van z’n hond was. Al eist de ‘nuance-neuroot’ in mij nu wel direct, dat ik dan wel moet toegeven dat ik de liefde voor een hond al zo’n 25 jaar niet meer echt in m’n directe omgeving gevoeld heb (maar zo kan ik blijven nuanceren ;)).
Cast & crew
Als één van de weinige aardbewoners heb ik Breaking Bad nooit gezien (buiten de eerste aflevering, die me tegenviel), en Better Call Saul ook niet. Mocht jij deze series wel gezien hebben, dan is de verrassing, dat Odenkirk zo’n rol aan kan, mogelijk niet zo groot. Ik kende hem vooral van serieuzere rollen in films als The Post en Nebraska, al zat hij dus ook (uncredited) in het heerlijke The Disaster Artist. Terwijl hij dus vooral een tv-acteur blijkt (en ooit ‘doorbrak’ in Saturday Night Live, waardoor hij waarschijnlijk ook die ‘concert nerd’-bijrol kreeg in Wayne’s World 2?). Maar hier moet hij dus net zo goed een wat schuchtere vader met zelfmedelijden neerzetten, als een behoorlijk stevige actieheld, en dat gaat hem gewoon bovengemiddeld goed af. Verder vallen op de cast-lijst natuurlijk vooral de namen van Christopher – Back to the Future !!! – Lloyd en rapper/Wu-Tang Clan-lid RZA op, waarbij ik het vooral heerlijk vond om Lloyd weer eens echt ‘actief’ te zien…
Regisseur Ilya Naishuller is vooral actief als videoclipregisseur (van onder andere de Russische band Leningrad, al regisseerde hij ook de clip van The Weeknds False Alarm), en brak in 2015 redelijk door met die first person shooter-POV-film Hardcore Henry (nooit gezien overigens), die hij ook schreef. Hier heeft Naishuller echter een scenario van Derek Kolstad verfilmd, die dus ‘faam’ verwierf met z’n John Wick-scenario’s. Daarvoor had hij enkel ervaring als scenarist voor Dolph Lundgren-C-films, en ook al heeft ie twee afleveringen geschreven van het meer dan vermakelijke The Falcon and the Winter Soldier, de rest van z’n filmografie bestaat eigenlijk volledig uit actiefilms over voormalig hitmen en spionnen die hun oude beroep (vaak ongewild) weer op dienen te pakken…
Final credits
Zoals ik dus al zei: had ik dit vooraf allemaal geweten, dan was ik wel met iets andere verwachtingen deze film in gegaan. Ik ben zeer blij dat ik dit dus allemaal niet wist, want ik genoot keihard van Nobody. Zoals velen waarschijnlijk ook keihard genoten hebben van de John Wick-films hoor, maar ik voelde dus wel degelijk een kwaliteitsverschil (hoe cool Reeves ook z’n best doet in die films). Had ik echter geweten dat ie van de schrijver van John Wick was, dan had ik vooraf waarschijnlijk ook al vrij makkelijk het verhaal in kunnen vullen…
Maar ja, ik ‘waarschuw’ jou nu dus om vooraf niet al te veel te weten over deze film, en dat doe ik in een recensie waarin je meer te weten komt over deze film. Soms voel ik me wel een schrijvende contradictio in terminis ja… ;)