Extraña forma de vida (a.k.a. Strange Way of Life – 2023)
Waar menig Pedro Pascal-fan met hoge verwachtingen deze ‘gay western‘ van die andere Pedro (Almodóvar, that is) zal bezoeken, blijkt Strange Way of Life vooral de officiële ‘debuutfilm’ van een productiemaatschappij met een wel erg bekende naam: Saint Laurent Productions. En dat lijkt me meer dan nuttige kennis om te weten vóórdat je deze slechts 31-minuten durende film gaat kijken. Strange Way of Life is vooral een film waarin Almodóvar mooi speelt met het contrast tussen het westernarchetype van de stoere cowboy en de hoge gevoeligheid die daarmee ‘wringt’, en die door homoseksuele mannen schijnbaar/waarschijnlijk veel makkelijker toegelaten wordt.
Maar het is dus ook Yves Saint Laurents poging om de filmwereld aan z’n werkgebieden toe te voegen. Plus: YSL-ontwerper Vaccarello heeft ook de kostuums in de film gemaakt (gebaseerd op tal van klassieke western-outfits).
Het verhaal
Silva (Pascal) trekt door de woestijn naar het stadje waar z’n oude vriend Jake (Ethan Hawke) inmiddels sheriff is. De mannen hebben elkaar 25 jaar niet gezien, maar in elk shot in hun gezamenlijke scènes zie je hun hunkering naar elkaar (zie bv. still hieronder). Al snel wordt een twee-maanden-durend avontuur in Mexico van 25 jaar geleden getoond, waarin de mannen een intense en vurige relatie hadden.
Inmiddels is Silva echter vader van Joe (George Steane), en deze Joe is betrokken bij de dood van een aangetrouwd familielid van Jake. Aan Jake dus de taak om Joe op te sporen, terwijl Silva er natuurlijk alles aan doet om z’n zoon níet het gevang in te zien gaan. En dan ontspint zich een scène die in een ‘gewone’ film mooi de overgang naar Act II van het verhaal zou betekenen, maar hier plotsklaps de aftiteling inleidt…
“Glorified fashion commercial” of Brokeback Mountain – part II?
Vooral de betrokkenheid van Yves Saint Laurent en één van z’n ontwerpers deed een collega concluderen dat Strange Way of Life niets meer is dan een high-end modereclamefilm. En ja, je kunt de film ook zien als een soort branding movie, maar dan wel een behoorlijk dure, met twee topacteurs in de hoofdrollen. Rollen waarin homoseksualiteit niet heel subtiel en in een kleine setting wordt afgetast zoals Ang Lee probeerde in Brokeback Mountain, maar die vooral tonen hoe het archetype van de cowboy geen ruimte laat voor gevoelens (buiten die voor ‘de vrouw’ of een paard), en hoe deze ‘onstoerheid’ maar moeilijk te verenigen is met hun respectievelijke rollen. Iets dat Silva zelfs functioneel inzet tijdens een dialoog waarin mogelijke vervolgacties worden geopperd. Met andere woorden: Almodóvar kent de spanningsgebieden van deze materie natuurlijk een stuk beter dan de cis-gender hetero die deze woorden hier typt. En die kennis heeft hij goed subtiel in het verhaal verwerkt…
Cast & crew
Naast Hawke en Pascal (en Steane in één langere scène) komen eigenlijk alleen twee jongere versies van beide hoofdrollen voorbij. En zoals het een modehuis betaamt: die en andere bijrollen worden volgens mij ‘gewoon’ door modellen gespeeld. Maar Hawke en Pascal zijn behoorlijk geloofwaardig in hun beide rollen. Zeker ook omdat hun homoseksuele gevoelens niet zo zwart-wit worden neergezet als veel mensen waarschijnlijk verwachten. Waarbij Pascal wel wat gevoeliger ‘mag’ zijn dan sheriff Hawke, die wat meer de buff speelt in hun relatie.
Almodóvar staat bekend om de gecompliceerde vrouwen in z’n films. Mogelijk wat kort door de bocht, maar kan me voorstellen dat hij als jonge homo in het katholieke Spanje veel makkelijker met vrouwen omging dan met (macho) mannen. En waar hij daardoor/dus normaliter vrouwen heel goed neer weet te zetten, lukt hem dat hier ook wel met beide mannelijke hoofdrollen. Waarin hij dus bewust speelt met dat er dus echt wel een revolverheld, een ranch en een sheriff in het verhaal zitten, maar ook dialogen (tussen twee mannen) die je waarschijnlijk nog nooit hebt gehoord in dit genre. Waarmee het dus zeker ook over mannelijkheid gaat, en wat dat voor hem betekent.
Overigens heeft kostuumontwerper Vaccarello nogal wat inspiratie gehaald uit bijvoorbeeld Bend of the River (uit 1952), uit Robert Aldrichs Vera Cruz, maar ook uit Kirk Douglas-films als Gunfight at the O.K. Corral. Maar ja, da’s informatie die enkel voor een heel selecte niche-doelgroep interessant is: filmnerds met een passie voor kleding…
Final credits
Zo, direct na afloop had ik niet verwacht zoveel te typen over deze film, want m’n initiële opmerking was “waarom dit format, terwijl de film als een speelfilm loopt?“. Nu ik de YSL-link weet, ‘klopt’ alles wel beter, maar mocht je deze film in een filmhuis gaan kijken (als je geen abonnement hebt, dan betaal je toch gewoon zo’n 70% van de reguliere toegangsprijs), dan is deze kennis vooraf best fijn. Verwacht je namelijk een volledig uitgewerkte lange speelfilm, dan zul je teleurgesteld worden. Maar verwacht je een geile en hete film waarin twee topacteurs naakt rondrennen, dan zul je ook teleurgesteld worden (okay, er zit één Pascal-billen-shot in de film).
Met andere woorden: kijk deze ‘film’ gewoon als het tussendoortje dat het blijkbaar voor de makers ook was. Al ziet het er dus wel allemaal perfect uit, alsof het zo uit een lange speelfilm is geknipt…