Brothers (2009)
Toen ik de trailer van Brothers zag, en ook zag dat ie van Jim – In America, In The Name of The Father, My Left Foot én Get Rich or Die Trying (???) – Sheridan was, toen wist ik zeker: dat wordt een ontzettend mooie tranentrekker… En ik moet zeggen: ondanks dat het een behoorlijk krachtige film is, vermijdt Sheridan gelukkig weer de “oversentimentaliteit”. En of het volgende positief of negatief is, dat weet ik nog niet, maar aan het eind van de film wilde ik meer…
Brothers is een remake van de Deense Susanne Bier film Brodre, over twee broers waarvan er één naar Afghanistan wordt gestuurd. En ondanks dat ik Things We Lost in The Fire en After The Wedding (ook van haar) wel gezien heb, en heel erg goed vond, heb ik Brodre gemist. Maar eigenlijk kan ik me ook niet voorstellen dat het Deense origineel beter kan zijn, want het contrast tussen de ene broer en de wereld waarin de andere broer opereert – militair Amerika – kan in Denemarken toch nooit zo sterk aanvoelen…?
In Brothers speelt Tobey Maguire de broer die misschien net zo lief bij z’n manschappen in Afghanistan is als bij z’n vrouw Nathalie Portman en z’n twee dochters. Jake Gyllenhaal is de ex-con in de familie, die net vrij komt uit de gevangenis. Natuurlijk is Tobey’s karakter de lieveling van Vietnam-veteraan-pappa Sam Shepard, en kan Jake’s karakter eigenlijk niks goed doen. En dan komt het verdriet, waardoor oude familie-pijntjes natuurlijk groot naar de oppervlakte komen…
Met In America maakte Jim Sheridan een supermooie film over vooral een vader die niet kon omgaan met de dood van één van z’n kinderen. En net als in In America zijn het de (andere) kinderen die ervoor zorgen dat de volwassenen hun verdriet en onvermogen wél onder ogen moeten zien.
En dan kom ik ook direct op Bailee Madison, een 10-jarige actrice die echt iedereen van ’t doek speelt. Ondanks dat Tobey Maguire misschien best wel wat nominaties in de wacht zal gaan slepen voor z’n rol in deze film, het meisje dat z’n oudste dochter speelt is echt ongelooflijk goed. Nadat we in onze film ook met kinderen hebben gewerkt weet ik pas écht hoe moeilijk het is om kinderen dát te laten doen wat je ook wilt zien op het witte doek, dus dat een meisje zó goed is, dat is echt absurd…
Oh ja: het scenario is dus een adaptatie van Brodre, door dezelfde schrijver die nogal divers lijkt te zijn, want hij schreef ook de screenplays van X-Men Origins: Wolverine (blèh), The Kite Runner (mooi), Stay (interessant), Troy (ehm…) én 25th Hour (fantastisch!).