The Lucky Ones (2008)
Neil Burger, regisseur van o.a. The Illusionist, komt nu met een road-trip-met-militairen-film met Tim Robbins, Michael Peña en Rachel McAdams. Mooie film over hedendaags Amerika, maar niet zo indrukwekkend als ik gehoopt had…
The Lucky Ones gaat over drie soldaten die in Irak dienen, en voor verlof 30 dagen terug naar de VS mogen. Ze ontmoeten elkaar in ’t vliegtuig, en al snel voel je dat ze ‘iets’ gaan beleven. Dat dit ‘iets’ uiteindelijk juist klein en genuanceerd is, maakt de film best mooi. Ik vond het alleen een klein beetje raar dat een film over militairen met in één van de hoofdrollen Tim Robbins niet een stuk scherper was. Alhoewel de luchtigheid van de film misschien wel een groter publiek bereikt (en daardoor meer impact heeft?) dan eerdere zwaardere films over de oorlog…
Halverwege de film zegt één van de beste actrices van haar generatie Rachel McAdams – hier speelt ze ’n beetje een ’trailer-trash-tomboy’ – dat zij “the lucky ones” zijn, omdat zij er goed vanaf zijn gekomen. Althans: tot dusverre. Toch toont de film eerder een karakterstudie van deze drie personen waaruit natuurlijk blijkt dat ze helemaal niet zo gelukkig zijn in hun ‘echte’ leven, en daarmee toont de film zijn kracht. Er worden geen ‘grote’ of ‘dramatische’ climaxen gezocht. Het leven loopt zoals het loopt, en hoe je daarmee omgaat bepaalt of je het geluk kunt vinden of niet. Maar eigenlijk is dit alweer teveel, want het is misschien eerder mijn interpretatie dan diepgang uit de film.
Ook al toont de film wel vrij subtiel waar soldaten mee te maken krijgen als ze weer terug in Amerika zijn. En misschien is het tonen van deze subtiliteit juist voor Amerikanen wél scherp, want op de vraag van een scepticus over wat ze daar eigenlijk doen (lees: te zoeken hebben) is het eerlijke antwoord: “Nou, eigenlijk proberen we daar vooral te overleven.”
Mogelijk dat deze film in Amerika dus een stuk meer impact maakt dan hier en is dat misschien wel de reden dat ik de 7,2 op IMDb nét wat aan de hoge kant vind.
Maar: na Land of the Lost en Horsemen was het wel fijn om weer een serieuze, goede en goedgemaakte film te zien…