Piranha 3DD (2012)
Helaas, waar ik behoorlijk hard moest lachen om het eerste deel, die over-the-top ‘fout’ was, daar gaan ze met dit tweede deel aardig de mist in. Blijkt dus toch lastig om de juiste balans tussen quatsch, siliconen, verhaal en horror te vinden. Je kunt dan ook beter het eerste deel nog een keer kijken, dan dat je geld uitgeeft aan deze. Ondanks de aanwezigheid van good old Gary Busey én David – The Hoff – Hasselhoff…
Ja, zijn rol is grappig, maar wordt ook gruwelijk uitgemolken. Hij speelt zichzelf, maakt heel veel grappen ten koste van zichzelf, en gezien de vele extra’s tijdens de eindcredits hadden ze nog véél meer van dit soort grapjes erin willen stoppen. Maar dan waren ze écht te ver gegaan. En wat ik nu ga typen zal ik nooit in ’t openbaar herhalen, maar ik ben bang dat ze er teveel ‘verhaal’ in hebben willen stoppen. Of in elk geval meer verhaal, met bijbehorende ‘acteereisen’, dan John Gulager – van de Feast-trilogie (?) – als regisseur aan kan.
Okay, en dan ga je maar zitten wachten op het moment dat de poep tegen de spreekwoordelijke ventilator knalt, als de piranha’s het waterpark met de welluidende naam “The Big Wet” gaan terroriseren, maar dat gebeurt nogal underplayed. Waar is het spektakel, waar is de bombastische muziek, waar zijn de close-ups van excrutiating mimiek…? Het viel me echt op hoe slap dit eigenlijk plaatsvindt. In een hele korte samenvatting is Piranha 3DD dus een iets te slecht geacteerde en geregisseerde eerste anderhalve acte, en als het geweld waar je die drie kwartier tot een uur op hebt zitten wachten losbarst, dan gebeurt dat redelijk saai en dan is de film afgelopen…
Tussendoor zie je dat de schrijvers (die ook bv. Saw IV, V, VI en VII (3D) schreven) gewoon naar zo weird mogelijke situaties zijn gaan zoeken, waarbij ik nog even hoopte op een Alien³-link, maar dat was uiteindelijk alleen een opzet voor een penis-grap.
En dan sluit ik af met het woord waarmee ik deze review ook begon, dat het beste m’n beleving toont: jammer maar helaas…