Revanche (2008)
Opmerkelijk dat ik het woord “predicament” nooit eerder heb gebruikt in een recensie, maar bij het Oostenrijkse Revanche kan ik het niet laten… Vorig jaar terecht genomineerd voor een Oscar voor beste buitenlandse film, die echter naar het Japanse Departures ging…
Revanche gaat over Alex, een ex-gevangene die werkt als manusje-van-alles in een bordeel en verliefd is op een Oekraïens hoertje. Dat gevoel is wederzijds, waardoor – als hij besluit om een bank te gaan overvallen om eindelijk eens uit de shit te komen – ze niets anders wil doen dan hem helpen. Natuurlijk gaat er iets lulligs mis, en na 20 minuten gaf de film me zo’n gruwelijk klotegevoel dat ik dacht: “Is dit de zondagavondblauwheid of laat deze film me zoiets heftigs voelen?“.
Daar ben ik nog niet uit, maar ik voelde wel een soortgelijk gevoel van wanhoop en onmacht als dat ik bijvoorbeeld bij Funny Games voelde, ook zo’n grote Oostenrijkse film.
Maar waar Haneke toch wel wat subtieler en op andere niveaus opereert, daar heeft regisseur Götz Spielmann hier een film gemaakt, mogelijk op basis van dat “predicament“. Voor degenen die niet een gevoel hebben bij dat woord, vrij vertaald staat het voor “hachelijke of netelige situatie”. Ik vind “netelig” dan het vetst klinken, if you ask me.
Maar ik kan me voorstellen dat hij eerst die netelige situatie in z’n hoofd had, voordat hij de rest van het verhaal schreef. En dat zou negatief kunnen zijn, maar hier is het dat zeker niet…
Okay, kort nog iets over het verhaal, zodat je ook weet waar het netelige vandaan komt. Er gaat namelijk iets mis bij die bankoverval, waar een politieagent bij betrokken is. En daardoor zint Alex op wraak. Gelukkig woont de agent met z’n vrouw aan de andere kant van een groot bos waar z’n opa woont, waardoor hij hen makkelijk kan bespioneren en dergelijke…
Wees niet bang, ik zal niet verder gaan qua verhaal, althans: niet zoals ze het op de achterkant van het DVD-hoesje doen. Daar wordt het verhaal echt compleet verteld, met uitzondering dan van de uiteindelijke netelige situatie waarin een aantal van de hoofdrolspelers betrokken raken…
Revanche is een goedgemaakte thriller die traag durft te zijn, maar door de pijnlijk uitgewerkte situaties en scènes nergens m’n aandacht deed verslappen. Ja, dit was een fijne film om de ‘Sunday night blues‘ te vergeten…