Daybreakers (2009)
Als je film gewoon ziet als vermaak dan zul je Daybreakers wel vet vinden, zeker als je van blood & gore houdt. Ook is het wel eens verfrissend te zien dat er ook hele vette special fx make up e.d. gemaakt wordt zónder de hulp van Greg Nicotero. Als je echter ook maar iets dieper van film wilt genieten, dan is Daybreakers natuurlijk best een slechte film. Ook al heb ik er ’s nachts wel over gedroomd…
Dat ik erover droomde komt waarschijnlijk vanwege de goorheid van de film, maar zeker ook wel doordat de premisse van de film wel interessant is: de wereld is overspoeld door een vampirisme-epidemie, waardoor de mensheid een bedreigde soort is geworden. Dat dat letterlijk door Willem Dafoe ergens in de film wordt gezegd is natuurlijk best jammer, maar het achterliggende gegeven is best interessant. Dat echter één van de vampier-wetenschappers-belast-met-het-zoeken-naar-een-bloedsubstituut ineens één van de pijlers van de goede vampierfilm onderuitschöpt door ’n ziel en geweten te hebben toont dat de Spierig Bros. het genre niet echt begrepen hebben. Deze Australische regisseurs maakten eerder Undead, waarmee ze ook al aantoonden wel lekkere gore films te kunnen maken. Dus: als je ‘m wilt zien, kijk ‘m dan daarom, en laat je niet misleiden door de aanwezigheid van Ethan Hawke, Sam Neill en de eerdergenoemde meneer Dafoe…