Animal House (1978)
Alle Project X-, The Hangover-, Old School– en Van Wilder-achtige films zijn schatplichtig aan National Lampoon’s Animal House, mogelijk de eerste (?) komedie die universiteitscampussen als anarchistische bolwerken toonde, voornamelijk om jou stevig aan ’t lachen te krijgen, maar er zat zeker ook wel kritiek in op de Amerikaanse samenleving in het groot. Maar je hoeft echt niet te gaan zoeken naar diepere betekenissen om keihard te kunnen genieten van John Belushi’s doorbraakfilm bij het grote publiek. Ook al verwacht ik dat er wel aardig wat theses zijn geschreven over de vele metaforen in en invloed van deze film…
Het verhaal
Larry (Tom – Amadeus – Hulce) en Kent zijn twee nieuwe studenten, op zoek naar een studentenvereniging om zich bij aan te sluiten. Nu lijken fraternities mij iets intenser dan onze studentenverenigingen, want in ’n fraternity wonen de studenten ook samen in hetzelfde huis op de universiteitscampus. Dus daar is nóg meer tijd voor dank, drugs, vrouwen en FEEST. Dat is zeker het geval bij het Delta Tau Chi broederschap, dat onder leiding staat van Eric Stratton (Tim – 1941, Van Wilder (een eerbetoon?) – Matheson) en Donald (Peter – The Mask, We Bought a Zoo – Riegert) Schoenstein. De stille en brute kracht achter het broederschap is echter Bluto (Belushi), een bijna dialoogloos karakter dat het liefste bierblikjes tegen z’n hoofd samendrukt, chaos veroorzaakt en tussendoor ook nog oproept tot toga-feestjes en food fights…
Het zal geen verrassing zijn dat de dean (de president van een faculteit) de Delta’s het liefste van de campus verwijderd ziet worden, omdat ze de naam van de universiteit nogal door ’t slijk halen. Daarnaast wordt hij aardig bedreigd door de burgemeester, zeker omdat er ’n jaarlijkse optocht aan zit te komen. Het zal dus net zo weinig als ’n verrassing komen dat het volledig uit de hand loopt, maar dat ze uiteindelijk zó ver zouden gaan, dat had ik niet echt verwacht. Damn!, gelukkig hadden de relschoppers in Haren deze film niet gezien, want dan was het daar mogelijk nog meer uit de hand gelopen…
Uit de bocht?
Naast bovenstaande acteurs – waarin Belushi duidelijk dé ontdekking is – komen er ook tal van andere bekenden voorbij. Zoals ’n jonge Kevin Bacon, als suck up bij de nette, intellectuele en bekakte buren van de Delta’s: de Omega’s. Donald Sutherland speelt ’n professor die zich maar al te goed kan inleven in de studenten, en ’n type dat mogelijk aan de geboorte van het hippetijdperk stond. De film is namelijk gezet in 1962, terwijl de film in 1977-78 is gemaakt. Dus mogelijk nemen de filmmakers met zo’n terugblik wel de hele Amerikaanse cultuur van eind jaren 70 onder vuur, waar de onvermijdelijke conclusie moet zijn geweest dat de strijd om meer échte vrijheid bijna geheel verloren is. Mogelijk dat de film de laatste stuiptrekkingen van Amerika’s subversiviteit toont, want kwam twee jaar later niet de conservatieve Reagan aan de macht, die met z’n staatschuldverhogende en outsourcing-politiek misschien wel de basis legde voor de financiële crisis waar we nu nog altijd in zitten?
Belushi’s nalatenschap
Maar zoals je ziet: ik dwaal gruwelijk af ;).
Ik denk dat we Animal House wel mogen categoriseren als ‘klassieke komedie’, die echter wel keihard tegen de softere Hollywood-aanpak in ging. National Lampoon stond nog in de kinderschoenen en ook schrijvers (waaronder Harold – Groundhog Day, Ghostbusters – Ramis) en regisseur John Landis stonden aan het begin van hun carrière. En ik blijf ’t eeuwig zonde vinden dat we niet veel langer van John Belushi hebben kunnen genieten, want acteurs als Will Ferrell, Jonah Hill, Seth Rogen en Jason Segal lopen allemaal (gedeeltelijk) in zijn voetsporen. Okay, Belushi maakte o.a. nog The Blues Brothers en 1941, maar in ’82 overleed hij aan iets wat eigenlijk eng perfect bij Bluto paste: een cocaïne- en heroïne-overdosis in Chateau Marmont aan Sunset Boulevard, Hollywood…
Heerlijke humor!