Don Jon (2013)

Ondanks dat dit Joseph Gordon-Levitts schrijf- en regiedebuut is, en er ook echt wel iets aan te merken is op de film, is Don Jon toch vooral een ontzettend leuke film over een aan porno-verslaafde player die z’n match tegenkomt, maar mogelijk op een andere plek dan hij verwachtte. Ik had overigens ook niet verwacht dat hij met z’n debuut mij persoonlijk zo kon raken (niet zozeer qua verslaving, maar meer in de manier waarop hij en z’n vrienden de ideale vrouw omschrijven).
Maar uiteindelijk is Don Jon dus vooral erg vermakelijk, en volgens mij liep de rest van het publiek na afloop van deze wat hippe en sexed up versie van Saturday Night Fever ook met een aardige glimlach de zaal uit…

Het verhaal
Jon (Gordon-Levitt zelf) is een vrijbuiter, barman, maar vooral gek op de vrouwtjes. Hij traint zich helemaal suf in de sportschool, heeft een geweldige musclecar, gaat netjes elke zondag naar de kerk en daarna naar z’n familie (met eindelijk weer eens een gave rol van Tony – Who’s The Boss – Danza als z’n vader) en is op stap met z’n maten de beste versierder van Jersey. Probleem is echter dat hoe lekker de dames ook zijn (hij neemt niks onder een 8 mee naar huis), ze geven hem niet de kick die hij uit porno haalt. En dat levert nogal wat grappige scènes op, mogelijk vanwege herkenbaarheid, maar plaatsvervangende schaamte speelt daar ook een aardige rol in. En ook al is die hele pornoverslaving slechts een plot-dingetje dat er ook uit gelaten had kunnen worden – zeker omdat het drama in het tweede deel van de film behoorlijk interessant is – het levert dus wel flink wat humor op.

Jons zelfverzekerdheid wordt namelijk nogal ondermijnd als hij de ‘perfect 10‘ Barbara Sugarman (Scarlett Johansson) weet te strikken. Ze lijkt hem zelfs te kunnen temmen in z’n driften, maar kan hij z’n porno opgeven? Ze heeft in elk geval nogal wat invloed op z’n leven, iets wat vooral goed gezien wordt door z’n immer afwezige zusje (Brie – 21 Jump Street, Greenberg – Larson). Maar z’n gesprekken met Esther (Julianne Moore) tijdens de door z’n vriendin verplichte avondschool raken hem toch ook wel een beetje, want die ‘ouwe hippie’ blijkt toch een stuk dieper te gaan dan Jon gewend is. En dat zorgt voor een aardige verandering van toon. Van een bijna over the top en soms wat karikaturale portrettering van de stoerste gasten van Jersey (het wordt gelukkig lang geen Jersey Shore, alhoewel Danza – overigens nog gespierder dan Gordon-Levitt – het stereotype wel op het randje speelt) naar iets veel interessanters, waar Jon zichzelf ook ineens lijkt te ontdekken…

Gordon-Levitt
Er zijn al wat langer vragen over Gordon-Levitts seksuele geaardheid. En die twijfel haalde hij niet weg toen hij in een interview niet lang geleden zei dat hij termen als “gay” en “straight” nogal iets van de vorige eeuw vond. In Don Jon is hij echter bijna overdreven heteroseksueel, met wederom die extra mannelijk aangezette stem die je mogelijk uit Looper kent. Dat komt af en toe wel ietwat overdreven over, zeker als je hem ook kent van z’n optreden bij bijvoorbeeld Saturday Night Live, maar echt in de weg zat het niet.
Maar ik vind het wel gedurfd dat hij hier een thema als pornoverslaving aanhaalt. Hij beweert in de film namelijk dat alle mannen met een internetverbinding porno kijken. En dat is niet enkel een excuus om z’n gedrag in de film goed te praten, want ik meen me een Canadees onderzoek te herinneren waarin men precies wilde onderzoeken wat de invloed van het kijken van porno op relaties is. Toen de onderzoekers echter mannen zochten voor de controlegroep, mannen die geen porno kijken, konden ze niet voldoende mannen vinden om een betrouwbare controlegroep te creëren, waarna de conclusie was dat zeker 95% van de mannen met toegang tot internet ook ‘wel eens’ porno kijken…

Twijfel..? SPOILER ALERT
Maar misschien wel het knapste aan de film is dat ik aan het eind van de film mezelf ook afvroeg waar ik voor zou kiezen, voor Scarlett Johansson of voor Julianne Moore. Want normaliter zou ik daar geen seconde over twijfelen, maar na afloop van de film wist ik daar dus niet direct een antwoord op. Aan de andere kant, het einde trekt de film ook een beetje een kant op die Jon in z’n relatie met Barbara verafschuwde, en wat mogelijk ook wel de reden is dat deze film toch ook in ‘Stoute Ladies Nights’ is vertoond door menig bioscoop. EINDE SPOILER ALERT

Final credits
Ondanks dat ik bij Johanssons rol continu aan de “Marble columns” uit een Saturday Night Live-sketch moest denken (zie http://www.clipjunkie.com/SNL—Marble-Columns-vid1119.html), laat ze hier gelukkig zien dat ze na haar wat makkelijkere rollen de laatste jaren het acteren nog lang niet verleerd is. Maar qua film was ik vooral ook aardig verbaasd toen ik de lengte van de aftiteling zag. De film heeft namelijk de intimiteit van een vriendenproject, waarin een paar maten gewoon iets zeer vermakelijks wilden maken, met aan het hoofd een jonge schrijver/regisseur die stiekem ook wel wat meer met de film wilde.
Iets wat hem overigens ook aardig is gelukt, want ik ben zeer benieuwd naar hoe hij zich als maker ontwikkelt.

IMDb: http://www.imdb.com/title/tt2229499