The Legend of Hercules (2014)
Met afstand de slechtste film die ik tot nu toe dit jaar gezien heb, en ik hoop (en verwacht) dat ik ook weinig slechters meer zal zien dan dit ogenschijnlijke kinder-filmproject waarin vrijwel elke actiescène in bullet time getoond wordt en alle reeds uitgemolken technieken, bijvoorbeeld alles wat maar in de lucht kan vliegen/zweven in 3D te tonen, tot ver voorbij den treure worden ingezet. En wat is Renny Harlin een luie flikker geworden zeg, om het politiek niet al te correct te zeggen. Werkelijk waar: het lijstje met kritiekpunten dat ik hieronder zal geven had waarschijnlijk nog vijf keer zo lang kunnen zijn, als ik echt serieus alles zou opschrijven…
Het verhaal
Het zal niet als een verrassing komen dat The Legend of Hercules over de Griekse mythe van Herakles/Hercules gaat: die halfgod en zoon van oppergod Zeus en een aardse moeder. Althans: dat zou ie eigenlijk moeten gaan. Ik verwacht echter dat een trotse Griek mogelijk net zo pissig zal zijn over de manier waarop Harlin met deze legende om is gegaan als dat hij op bijvoorbeeld Angela Merkel is vanwege haar nogal draconische eisen inzake de Griekse crisisbestrijding. Harlin heeft namelijk vrijwel exact de blauwdruk van het verhaal van Ridley Scotts Gladiator over de Griekse legende gelegd, en zo goed als al het ‘menselijke’ uit de Hercules-mythe gesloopt…
Okay, er zijn wat karakters veranderd, maar in grote lijnen gaat het over een verstoten hooggeplaatst persoon (Hercules hier, jongste zoon van een Griekse koning die verdacht veel op Gerard Butler in 300 moest lijken), die zich als slaaf in arena’s terugvecht naar de plek waar hij wraak gaat nemen op degenen die hem van zijn grote liefde afhouden. Gooi daar nog een broedertwist-sausje overheen, en Harlin zal gedacht hebben dat dat wel genoeg was qua schrijfwerk. Het geloofwaardig neerzetten van karakters wordt compleet overgeslagen, waardoor vrijwel elke actie zonder reden lijkt te gebeuren, waardoor ook elke ‘emotionele’ beslissing compleet uit de lucht komt vallen. Mogelijk dat de redelijk onervaren schrijvers dachten dat de regisseur dit wel in zou zien en die dramatische momenten nog wel iets zou inleiden, zodat ze wél zouden werken. Maar daarvoor lijkt Harlin toch teveel bezig te zijn geweest met z’n zoektocht naar wéér wat bloesem, waterdruppels of stofdeeltjes, die hij later zou kunnen gebruiken om mogelijk z’n 3-jarige neefje uit te leggen hoe vet die 3D-engine is die hij mocht gebruiken voor deze film.
Cast
Wat god o god, wat straalt deze film een simpelheid uit zeg. Hoofdrolspeler Kellan Lutz zal het vrouwelijke Twilight-publiek wel moeten overtuigen deze film toch maar te kijken, maar wat een rotkop heeft dat gastje zeg. Excuses voor m’n oppervlakkigheid, maar ik ga me enkel met zulke triviale zaken bezig houden als een film me verder nergens ook maar voor 1% boeit. Net zoals je wel verwacht dat de love interest van onze hoofdrolspeler dan mogelijk niet kan acteren (wat ook het geval is), maar in elk geval wel de allerlekkerste babe moet zijn die auditie kwam doen. Maar helaas: ook dát is niet zo. Gaia Weiss heeft een beetje een zeurderig hoofd waar ik niet al te hard naar terug zou verlangen, maar ja: dat moeten de kijkers maar allemaal voor lief nemen hè.
Luie crew
Net zoals Hercules’ moeder er op het moment van haar trouwerij exact hetzelfde uit ziet als meer dan 20 jaar later, wanneer het overgrote deel van het verhaal zich afspeelt. Dus ook op de make-up & hair department is flink bezuinigd, terwijl ik uit ervaring weet dat iemand er wat ouder uit laten zien nou niet bepaald een miljoeneninvestering in een visagiste hoeft te betekenen. Maar wat vooral zo stoort in deze film is dus het onstopbare gebruik van bullet time: die continue slow motion shots tijdens actiescènes, ooit ‘groot’ geworden door The Matrix, waar het tenminste nog iets van een functie had. In de laatste vijf jaar is deze techniek door vrijwel elke (vooral onzekere?) regisseur gebruikt om maar hip te doen, en nu besluit Harlin het OVERAL toe te passen. Zou die techniek inmiddels al als gratis plugin in Adobe After Effects gebruikt mogen worden, want zo ‘oud’ en cliché is dit inmiddels wel? Net zoals eerdergenoemde 3D-infantiliteit, waaruit lijkt dat ze overal maar bloesems e.d. op je afvuren in 3D, waarschijnlijk omdat de makers niet genoeg talent hadden om een goed verhaal te schrijven of regisseren.
En daarmee kom ik weer bij Renny Harlin, die ooit bekend werd met het tweede deel uit de Die Hard-franchise, dus niet geheel toevallig het minste deel van de serieuze eerste drie delen van deze inmiddels ook compleet verkrachte franchise. Harlin maakte na Die Harder nog wat actiefilms als Cliffhanger, Cutthroat Island en The Long Kiss Goodnight. Die laatste twee overigens met z’n toenmalige vrouw Geena Davis.
Final credits
Harlin heeft helaas al lang geleden de handdoek in de ring van ‘goede actiefilms maken’ gegooid. Nu lijkt ie enkel nog films te maken om z’n hypotheek of zo af te kunnen betalen, want The Legend of Hercules is niet het werk van een regisseur die filmmaken als z’n grootste passie ziet volgens mij…
En de voornaamste reden waarom dit toch een vrij lange recensie is geworden, is dat ik jou graag (onderbouwd) wil waarschuwen voor deze irritant slechte film. Serieus, vergeleken met The Legend of Hercules lijkt I, Frankenstein bijna een goede film ;).