RoboCop (2014)
Allereerst is het vrij belangrijk te melden dat ik met gruwelijk lage verwachtingen naar deze remake van Paul Verhoevens Hollywoodfilm uit 1987 ging. Maar aangezien ik ‘alles’ wil zien besloot ik me afgelopen vrijdagavond toch te wagen aan deze nieuwste van José – Tropa de Elite – Padilha, en ik durf wel toe te geven dat ie mij behoorlijk meeviel. Denk zelfs dat ie voor het jongere publiek, die Verhoevens film nooit zagen, best wel erg vermakelijk en ook gewoon VET is.
Natuurlijk zitten er ook flink wat domme ‘plotnoodzakelijkheden’ in, maar de redelijk rustige opbouw en een over-the-top Amerikaans patriottisme toont wel dat Padilha iets ‘meer’ wilde met deze film. Alhoewel je het resultaat ook kunt zien als de spagaat die Padilha moest maken tussen zijn mogelijke interessante visie en de wensen van de commerciële studio erachter…
Het verhaal
Niet ver in de toekomst blijkt het Amerikaanse military industrial complex de hele wereld (ongewild?) te beveiligen middels robots en drones die schaamteloos iedere inwoner van bijvoorbeeld Teheran mogen fouilleren en scannen. Daardoor blijkt de hele wereld één veilige politiestaat te zijn geworden, met uitzondering van Amerika, want daar zijn er toch nog wat gewetensbezwaren tegen deze manier van wetshandhaving. Zeker omdat robots de waarde van een mensenleven minder goed kunnen inschatten dan een mens dat kan. Maar om toch ook in Amerika geld te kunnen verdienen (ik voelde hier deels een omgekeerd wereldbeeld) wil OmniCorp, de grootste producent van drones en robots, een wet omzeilen door te trachten een mens in een machine te stoppen. Daarvoor hebben ze echter wel iemand nodig die dus de behoefte of noodzaak voelt om z’n leven drastisch te veranderen door in een halve machine te veranderen…
Enter de eerlijkste politieagent van Detroit, Alex Murphy (Joel Kinnaman), die in z’n jacht op een gevaarlijke crimineel met auto en al opgeblazen wordt en zo’n beetje al z’n ledematen zal moeten missen. Terwijl Alex in coma ligt geeft z’n vrouw Clara (Abbie Cornish) toestemming om z’n lichaam, dat anders geen overlevingskansen heeft, te gebruiken en niet veel later heeft dr. Dennett Norton (Gary Oldman) in opdracht van z’n vuige en geldbeluste baas Raymond Sellars (Michael Keaton) Alex omgetoverd tot ons titelkarakter.
Vrijwel volledig gestuurd door een computer is Alex natuurlijk helemaal niet vrij, en dat is niet het enige moment dat Padilha wat non-dualiteitsthema’s door het verhaal heeft trachten te verweven. Want doordat OmniCorp dus nogal wat macht heeft over Alex’ ‘lichaam’ blijkt hij dus enkel een trekpop in de handen van Sellars, die publiekelijk zeer opzichtig en onbeschaamd overdreven wordt bijgestaan door Pat Novak (Samuel L. Jaskon): een TV-presentator waar ze zich zelfs bij FOX wat ongemakkelijk bij zouden voelen, denk ik.
Fascistische plot
En in Sam Jacksons karakter lijkt Padilha dus wel wat te neigen richting Verhoevens origineel, of mogelijk zelfs naar Verhoevens Starship Troopers. Dat hij het beetje interessante aan z’n verhaal/thematiek volledig laat overschreeuwen door een combinatie van dat grootse geweld en wat domme plotdingetjes, dat is jammer, maar mogelijk was dat ook de enige manier om zijn Hollywooddebuut gemaakt te krijgen. Daarbij vind ik het erg om toe te moeten geven, maar ben bang dat het huidige (jongere) publiek allang gewend is aan de veel slechtere risicoloze actiefilms die de laatste jaren gemaakt worden. En in dat rijtje actiefilms is deze film dus redelijk gemiddeld, tot mogelijk iets bovengemiddeld. Maar dan moet je dus wel door die plotnoodzakelijkheden heen kijken, waarmee ik zaken bedoel die enkel gebeuren omdat het verhaal anders niet op de gewenste manier doorgaat, niet omdat ze logisch volgen op acties of opvattingen van de karakters…
Cast en crew
Ik moet zeggen dat Kinnaman wel een aardige leading man aan het worden is. Je kent hem mogelijk uit het Zweedse Snabba Cash, maar na z’n rollen in de Amerikaanse films Safe House en Lola Versus is ie z’n Zweedse accent volledig kwijt. En natuurlijk is veel van de actie nu CGI, maar toch zou hij wel eens een nieuwe held aan het actiefirmament kunnen worden. Naast Kinnaman vallen natuurlijk topacteurs als Gary Oldman, Michael Keaton en Sam Jackson op, alhoewel deze laatste dus wel een aardig verontrustende rol neerzet. Jay Baruchel laat z’n nerderige This Is the End-/She’s Out of My League-imago nu volledig achter zich, terwijl Jackie Earle Haley volgens mij goed heeft genoten van z’n kleine rol…
Regisseur Padilha maakte furore met beide Tropa de Elite-films (over die elite politiemacht in de Braziliaanse favela’s), en ik verwacht dat de studio die hem inhuurde om deze remake te maken ook behoorlijk tevreden zal zijn. De actie is strak in beeld gebracht, en ondanks die ‘fouten’ in de plot (van debuterend (!) scenarist Joshua Zetumer) stoorde ik me nergens aan de acteursregie. Nog één Hollywood-opdrachtfilm als deze en mogelijk heeft Padilha dan voldoende credits opgebouwd om wat meer z’n eigen koers te mogen varen..?
Final credits
Zoals ik zei: ik had een hele slechte film verwacht, en dat is het zeker niet geworden. Natuurlijk moet je ‘m niet gaan vergelijken met het origineel – die ik overigens ook al meer dan 20 jaar niet gezien heb – en moet je ‘m ook zeker in het huidige Hollywood-tijdperk plaatsen, maar daarin worden momenteel veel slechtere films (en remakes) gemaakt. Jammer dat Padilha nog niet de ‘macht’ heeft om z’n eigen visie door te drukken, want dat had best wel eens een interessante film op kunnen leveren. Nu ’troost’ ik mezelf maar met ’t feit dat hij in elk geval geprobeerd heeft íets meer te doen. Hoe onopvallend dat ook is, helaas…