Moonwalkers (2015)
Het zal voor mogelijk 15-20% aan smaak liggen, dat er een bepaald soort Britse humor is waar ik werkelijk totaal niks mee heb (zie ook The Inbetweeners Movie), maar de overige 80-85% voelt toch als vrij legitieme kritiek, want Moonwalkers is wat mij betreft de slechtste film die ik dit jaar in de bioscoop zag. Soms kreeg ik het gevoel naar een baby-film te kijken, of naar een ‘Jostifilm’ (met welgemeende excuses voor de gepassioneerde leden van de Jostiband), want op een paar nummers op de soundtrack na vond ik dit werkelijk een verschrikkelijk slecht gemaakte én domme/stomme film. En het ergste is misschien wel dat ze de angel uit één van de interessantste complotten van de laatste 50 jaar halen: de al dan niet door Stanley Kubrick gefingeerde Amerikaanse landing op de maan. En nee, zo’n conspiracy nut ben ik niet, dat ik daar weer een nieuwe complottheorie op loslaat…
Het verhaal
De nogal instabiele CIA-agent Kidman (Ron Perlman) heeft continu nachtmerries over z’n tijd in Vietnam als hij door een mislukte versie van Major T.J. ‘King’ Kong uit Kubricks Dr. Strangelove wordt gevraagd of hij naar Londen wil afreizen, omdat er nogal wat twijfels zijn over de haalbaarheid van de Apollo-missie, waarmee de Amerikanen als eerste de maan wilden bereiken. Voor het geval deze missie zou mislukken, wilden de Amerikanen er zeker van zijn dat ze dit dan wél konden verdoezelen door een nep-maanlanding uit te zenden. En wie konden ze daar beter voor vragen dan Kubrick, die net daarvoor z’n meesterwerk 2001: A Space Odyssey had uitgebracht?
Kidman vliegt dus naar Londen, maar wordt door een enorme toevalligheid door Jonny (Rupert – Harry Potters Ron Weasley – Grint) misleid, waardoor Jonny’s huisgenoot Leon (Robert – Misfits, Killing Bono – Sheehan) zich ineens voor moet doen als Kubrick, om zo Kidman te overtuigen al dat geld aan hen te geven. Natuurlijk vallen ze direct door de mand, maar dan is het plot al zover weggezakt dat de enige oplossing is om de van de pot gerukte kunstenaar Renatus (Tom – “deelnemer” in De helaasheid der dingen – Audenaert) in te huren, die met en in z’n hippie-commune alle zeilen bij moet zetten om niet alleen z’n kunstenaarsego aan de kant te zetten, maar ook al z’n ideeën voor alien-vlindertjes te willen gebruiken. Ondertussen wil Jonny’s woekeraar ook nog een appeltje schillen met Jonny (en ook Kidman), en dan begint de CIA ook nog argwaan te krijgen. Oh ja, en er zit ook nog veel drugs in, maar de getoonde trips lijken ook uit een drugsvoorlichtingsfilmpje voor basisschoolkinderen te komen…
Verschrikkelijk
Het gebeurt me ongeveer één keer per jaar, dat ik tijdens een sneakfilm beter weg kan lopen, dan me blijven ergeren aan hoe slecht een film is. Dat was met deze film meer dan het geval, maar ergens bleef ik maar hopen dat er toch nog wel íets goeds moest gaan gebeuren. Perlman staat niet bekend om z’n geweldige rolkeuzes, maar hij is toch ook bekend van Hellboy en o.a. Drive. Daarnaast ben ik behoorlijk groot fan van Kubrick, dus dat was ook een reden om te hopen dat er iets van scherpte in kon zitten. Maar eigenlijk ging de film van kwaad tot erger. Natuurlijk is mijn ergernis inzake onnodig hysterische karakters ietwat ook een ‘smaak-ding’, maar als een films scènes bevatten die totaal geen nut hebben inzake de essentie van het verhaal, karakters elkaars naam kennen zonder dat ze dat kunnen weten (maar gelezen hebben in het script, neem ik aan), en ze dan ook nog tonen een jaren 80-houding ten opzichte van drugs te hebben, dan houdt het voor mij wel echt op hoor…
En bevat de film nou een speech van Kennedy die chronologisch gezien ook nog totaal uit de tijd is gerukt..?
Final credits
Nee, dieper ingaan op regisseur Antoine Bardou-Jacquets filmografie is ook lastig, omdat dit z’n debuutfilm is. Ik hoop dat hij z’n commercial-baantje nog niet opgegeven heeft, want ik voorspel niet echt een geweldige toekomst voor hem in ‘serieuzere’ films. Scenarist Dean Craigs enige noemenswaardige film is Death at a Funeral, die ik me uit de videotheek vooral herinner vanwege de best grote cast, maar niet vanwege de enthousiaste reacties van klanten.
Weet je, als een film zo overduidelijk slecht gemaakt is en alle karakters ook nog zo dom/irritant mogelijk zijn, waarom zou je die dan überhaupt willen zien..?
Hahahah idd: pppfffffff dat ik m helemaal heb uitgekeken!