The Boy in the Striped Pyjamas (2008)
Allereerst: The Boy in the Striped Pyjamas is een erg mooie film.
Allertweet: we gebruiken misschien wel hetzelfde woord voor die nachtoutfit, ook onder de Engelssprekenden is er schijnbaar wat verwarring over de schrijfwijze. Check die poster..!
Waar ik lichtelijk bang voor was toen ik deze film ging kijken, was dat ik teveel wist van de film. Als je de poster bekijkt, misschien wat vaker dan de gemiddelde mens films kijkt, en je je nog altijd kunt verplaatsen in de gedachtegang van kinderen, dan weet je al vrij snel waar deze film over zal gaan. Dat de film mij toch nog verraste én ontroerde tekent wel de kracht van de film.
De film toont de Tweede Wereldoorlog, maar dan gezien door de ogen van een Duits jochie. Zijn vader is een hoge pief in de nazipartij, en hij verhuist nogal eens met z’n vaders werk mee. Moeder wil het beste voor haar kinderen, z’n oudere zus doet rare dingen door haar puberteit, en Bruno zelf doet het liefste een vliegtuig of een mitrailleur na.
Deze onschuldige benadering zorgt er natuurlijk voor dat het moment dat de gruwelijkheden van de oorlog wel voor het jochie worden geopenbaard deze nóg heftiger aankomen. Want natuurlijk waren Duitse kids ook weerloos tegen de monstruositeiten die voornamelijk hun vaders uitvoerden.
Okay, genoeg gespoil. Als je een mooi TweedeWereldoorlogdrama wilt zien, dan is The Boy in the Striped Pyjamas erg aan te raden. Ook al vond ik het acteurtje dat Bruno speelde niet mega-goed, zijn zwarte scheiding was in elk geval wel eng…