Tucker & Dale vs Evil (2010)
Hahahahaaaaaa, wat een slechte film was dit. Maar wel bewust slecht. En misschien heb ik daarom wel zo genoten. Toen ik de trailer zag dacht ik al: “Ja, laat maar komen..!”, en gisteravond was ie in de sneak. De 8,5 op IMDb is behoorlijk overdreven (hij heeft waarschijnlijk alleen nog maar op ‘fantastische filmfestivals’ voor fans gedraaid), maar ik vond ‘m wel erg vermakelijk.
Geen cliché wordt vergeten in Tucker & Dale vs Evil, maar er wordt juist ook gespeeld met die clichés. Want natuurlijk zien Tucker en Dale er uit als Deliverance-achtige hillbillies, maar als we ook hun verhaal volgen snap je ineens wat ze met de film willen: lachen met veel gruwelijkheden die vooral ontstaan vanuit vooroordelen en miscommunicatie, want Tucker en Dale zijn ook maar twee gewone jongens…
En die miscommunicatie wordt ook weer op een andere manier ’te kijk gezet’.
Het plot is zo simpel als wat, maar het leuke is: er lopen twee plotjes door elkaar. Aan de ene kant zien we een stel corpsballen die in de bossen van West-Virginia lekker gaan keten, zuipen en ‘skinny dippen’, inderdaad: Spring Break in da house..! Ik erger me altijd direct aan dat soort types, maar hier maken ze het ook wel erg duidelijk dat het eikels zijn. Aan de andere kant zien we echter de sullige Dale en z’n maat Tucker, die net een vervallen krot in het bos hebben gekocht, en vol goede moed aan het verbouwen slaan.
Onderweg komen de plotlijntjes elkaar tegen, en juist door beide kanten te belichten werkt de film wel. Het gevolg is een groot aantal misverstanden en ongelukken (of omgekeerd), waarbij de één na de ander het loodje legt. Want er zit ook heel veel ‘blood & gore‘ in deze film. Helaas geen sfx van Greg Nicotero, maar de ideeën zijn wel leuk creatief gedaan. En daarom ook weer eerder lachwekkend dan goor, alhoewel…
Ja, als je tegen wat bloed kunt, maar ook als je lekker effe wilt lachen: ik vond Tucker & Dale vs Evil gewoon wel leuk vermaak.
Hoe gaaf is het als je in één week Winter’s Bone en White Lightning hebt gezien dit af te ronden met deze derde hillbillie film. En wat voor een! Na het drama, de waanzin en de depressieve sferen die Bone en Lightning hebben is het heerlijk om er ook eens lekker om te kunnen lachen.
Hij staat momenteel toch nog steeds een 7,6 op imdb, en dit met zo’n 12000 votes dus dat zegt toch iets. Erg goed gelukt gewoon!