Pig (2021)
Als ik vertel dat deze film met Nicolas Cage gaat over een man wiens varken wordt gestolen, dan is het goed mogelijk dat “Oooooooh, is dat zo’n soort John Wick-film dan?” dan door je hoofd schiet. Maar niks van dat, want Pig is veel meer First Cow dan John Wick, hoeveel ‘uitbarstingsspanning’ je ook voelt bij Cage. Uiteindelijk is het meer een kunstzinnig ‘gedicht’ (denk filmmagie die je overduidelijk ziet/voelt), gedragen door Cage’ zeer sterke acteerwerk, een paar hele vette dialogen (of eigenlijk monologen), duidelijke links met wat Griekse mythologie, én een continue verwondering. Want waarom gaf Cage’ karakter überhaupt ooit zijn hippere leven op om alleen met een varken in de bossen rondom van Oregon te gaan wonen..?
Het verhaal
Rob (Cage) is namelijk een ’truffel-verzamelaar’ die in volledige harmonie met z’n varken in de bossen woont. Eens per week komt de patserig-onzekere Amir (Alex – Hereditary, Old – Wolff) langs om de truffels op te halen, in ruil voor wat boodschappen (en geld?). Zodat Rob weer heerlijk kan koken voor hem en z’n varken.
De poep knalt echter tegen de spreekwoordelijke ventilator, als een stel junkies bij Rob inbreekt, hem verrot slaat en z’n varken meeneemt. Ontdaan als hij is, roept Rob de hulp van Amir in, en samen rijden ze naar Portland. Via een nogal opmerkelijke ondergrondse vechtclub en een restaurant genaamd Eurydice (hint hint) beginnen zowel Robs geschiedenis als Amirs leven/ambitie steeds meer verstrengeld te raken, en blijkt Pig veel meer karakterstudie dan wraakfilm…
Passie, melancholie én humor
Mocht je nu denken, dat dit een zware film is, dan heb ik je gedachten de verkeerde kant op geleid. De film zit namelijk ook vol met heerlijk droge, zelfbewuste oneliners als “I don’t fuck my pig“, waarmee je ook direct voelt dat Rob dan misschien makkelijk uit te lachen/weg te zetten is, maar zeker niet te onderschatten. Zijn melancholische monoloog over hoe je jezelf gelukkig moet prijzen als je iets gevonden hebt waar je écht gepassioneerd over/voor bent, zal vrijwel iedereen aanspreken. En als je zoiets hoort uit een gepokt en gemazeld (en steeds beschadigder) gezicht van Nicolas Cage, dan weet je dat je moet luisteren…
Cast & crew
Ja, misschien dat Cage wel z’n beste rol in járen speelt. Ik vond ‘m geweldig in z’n functionele over-the-top (a.k.a. Get in the Cage!) rollen in onder andere Mandy en Color Out of Space, maar hier toont ie een kwaliteit die ik sinds Joe of zelfs Adaptation niet meer gezien heb. Maar juist door die eerdere over-the-top rollen, valt z’n ingetogen spel des te meer op, terwijl je dus continu verwacht dat hij toch wel eens flink kan gaan uitbarsten (wat overigens best functioneel zou zijn in deze film). Hij krijgt overigens zeer goed tegenspel van Alex Wolff, die zoveel op z’n broer Nat lijkt, dat ik even dacht dat ik hem herkende uit de tv-serie The Stand (en/of Mainstream en Palo Alto). Maar waar Wolffs Amir dus continu bezig is om z’n imago en status te vestigen of redden, is Cage’ Rob daar veel te puur en/of uitgeblust voor. Dat levert nogal tegengestelde belangen op, wat de film ook een goede dynamiek geeft.
Pig is het regiedebuut van Michael Sarnoski, die hiervoor eigenlijk enkel korte films en wat afleveringen van tv-series maakte. Hij schreef het scenario met Vanessa Block, die hij ontmoette tijdens hun studie aan Yale. Knap hoe ze met zo weinig dialoog zoveel weten te zeggen, en vooral ook: hoe de af en toe toch vrij aparte plotwendingen de film nergens in het absurde trekken. Wat waarschijnlijk weer de verdienste is, van hoe Cage z’n rol neerzet…
Final credits
Ja, alleen voor Cage is deze film al meer dan de moeite waard. Maar daarnaast is het ook een mooie karakterstudie, waarbij vooral die monoloog over het volgen van je passie nog wel even zal blijven hangen, verwacht ik.
Ook wel benieuwd wat Sarnoski hierna gaat doen. IMDb geeft hier nog weinig duidelijkheid in. Als je ziet dat hij met een vrij apart verhaal toch een mooie kleine menselijke film weet neer te zetten, dan voel ik wel een beetje Jeff – Take Shelter, Loving – Nichols-achtige verwachtingen…