The Adam Project (2022)

Misschien weet je het al van mij, maar écht fan van al die verschillende streamingdiensten ben ik niet (iets met dat het voelt als allemaal verschillende videotheken met ieder hun eigen aanbod, waarvan je eerst lid moet worden om door de collectie te mogen struinen; wil je alles zien, kost je dat een godsvermogen, maar tja: “Het is wel goed voor de economie hè!“). Toen ik een tijdje geleden echter geveld was door corona (én daarna door buikgriep), was ik toch wel blij dat m’n nichtje ooit haar Netflix-account op mijn tv heeft geïnstalleerd, want als ik ziek ben, dan heb ik meestal geen zin in moeilijke films. En toen was The Adam Project best perfect..!

Het verhaal
In de openingsscène zien we dat tijdreizen inmiddels bestaat, en direct zien we hoe straaljagerpiloot Adam (Ryan – Free Guy, Deadpool – Reynolds) op de vlucht is voor een ogenschijnlijk evil genius in de vorm van Catherine – Get Out, Being John Malkovic – Keener. Een wormgatsprong later zijn we echter ineens vanuit 2052 terug in ons 2022, en zien we hoe de jonge Adam (Walker Cobell) en z’n moeder Ellie (Jennifer Garner) de dood van papa/man nog zeker niet geheel verwerkt hebben. Maar even later, als de jonge Adam alleen thuis is, is er nogal wat rumoer in de prachtige bossen rondom hun geweldige huis. Als de jonge Adam op onderzoek uit gaat en iets hoort rommelen in het schuurtje van z’n overleden vader, staat hij ineens oog in oog met z’n oudere zelf…

Op z’n Reynolds zijn beide Adams natuurlijk wiseguys tot en met, waardoor de oudere Adam er niet aan ontkomt om uit te leggen aan de jongere Adam waarom hij is teruggegaan in de tijd, en ook waarom hij hem nodig heeft. Samen gaan ze op pad in het futuristische vliegtuig annex ruimteschip, op zoek naar een oplossing voor een probleem dat Skynet (denk Terminator) een attractiepark schijnt te doen lijken. En natuurlijk krijgen papa en oudere Adams prachtige vrouw daarin ook nog een rol, want waarom zouden Mark – The Avengers, Dark Water – Ruffalo en Zoe – Avatar, Out of the Furnace – Saldana anders zo prominent in de marketing van deze film gebruikt zijn..?

Easy entertainment
Ik verwacht, dat de enige redenen waarom jij niet van The Adam Project zult genieten, de volgende zijn. A. je houdt enkel van arthousefilms, en b. je houdt niet van (lichte) sciencefiction. De film biedt namelijk lekker hapsnap-entertainment, maar dan wel met een geweldige production value en zonder echt domme plot-foutjes (iets waar ik bij films als Taken 2, Colombiana of de meeste Jason Statham-films wel altijd last van krijg). Vooral als je fan bent van Ryan Reynolds en z’n wijsneuzerigheid, dan zul jij je zeker wel vermaken met deze film. Mede ook, doordat hij zich niet echt inhoudt richting z’n jongere zelf, waardoor het dus ook weer niet te Disney-kindvriendelijk wordt allemaal. Daarbij is de onvermijdelijke ontmoeting met de eigenlijk al overleden papa natuurlijk ‘emotievoer’ voor mensen die – net als ik – gevoelig zijn voor vader-zoon-relatie-films.

Cast & crew
Waarbij ik overigens wederom merkte, dat mijn overall ‘weerstand’ tegen Jennifer – Juno, Dallas Buyers Club – Garner wederom gelogenstraft werd. Om één of andere reden heb ik mezelf ooit wijsgemaakt dat ik een hekel aan haar heb, maar ik merk continu dat dit helemaal niet klopt met m’n ervaringen. Zo blijkt ze ook op Instagram bijvoorbeeld verdomd grappig. Iemand een idee hoe je van zulke vaste opvattingen af komt (ik weet het: Byron Katie’s The Work natuurlijk, maar dat is veel te serieus voor in zo’n recensie)? En hier speelt ze de moeder ook meer dan voldoende, en met een moederliefde die gewoon ook fijn aanvoelt. Daarbij is de debuterende Walker Scobell een aardige ontdekking, die Reynolds meer dan stevig tegenspel biedt. Dat viel de makers van Catfish en Project Power schijnbaar ook al op, want Henry Joost en Ariel Schulman hebben hem gecast in een ogenschijnlijk licht vergelijkbare rol in hun Secret Headquarters. Verder is Ruffalo natuurlijk perfect gecast als veel-te-drukke-vader, want zijn gezicht schreeuwt met gemak “spijt”. Keener is deze keer te zien in een rol die ik totaal niet van haar gewend was, maar eigenlijk is die rol ook net wat te klein om serieus te beoordelen. Net als Saldana’s rol, die als mega-coole vrouw van oudere Adam vooral als perfecte eyecandy opgevoerd wordt. Iets waar ik mega-oppervlakkig keihard van kan genieten hoor, maar dat voelt inmiddels bijna seksistisch en/of respectloos (terwijl ik dat zeker niet zo bedoel).
De film is geregisseerd door de fijne-entertainment-grootheid Shawn Levy, die als producent zelfs al een Oscarnominatie op zak heeft (voor Arrival), maar die natuurlijk vooral bekend is als regisseur van onder andere Night at the Museum, Date Night, Real Steel, The Internship, Free Guy én seizoen 4 van Stranger Things. En het lijkt dat mede-Canadees Reynolds zo fijn met hem heeft samengewerkt, dat ze inmiddels ook samen aan Deadpool 3 aan het werken zijn. Zoals ik dus al zei: voor fijn/makkelijk entertainment lijkt Levy de go-to-guy voor Hollywoodstudio’s te zijn, al zitten er in The Adam Project dus ook wel een paar snufjes vader-zoon-‘diepgang’ in, die zorgde dat Real Steel voor mij bijvoorbeeld stevig boven m’n verwachtingen uitsteeg. Schrijfcredits gaan maar naar liefst vier scenaristen, te weten Jonathan – Kodachrome, Banshee – Tropper, T.S. – The Maze Runner – Nowlin, Jennifer – Nim’s Island, Big Mouth – Flackett en Mark – Nim’s Island, Big Mouth – Levin. Een zo op het eerste gezicht ietwat ‘overdreven’ aantal schrijvers, maar mogelijk wilde Netflix het snel in elkaar geflanst hebben..?

Final credits
Ja, normaliter zou ik (veel) kritischer zijn op zo’n overduidelijke en mega-commerciële Netflix-productie, maar dit zijn dus precies de films die ik wél aan kan, als ik ziek ben. Natuurlijk wil ik hiermee niemand ‘dissen’ die sowieso al keihard van dit soort films geniet, want sommige van m’n beste vrienden zien film enkel als escapisme, die na een dag hard werken helemaal geen zin hebben om zich nog in te spannen als ze voor de tv gaan zitten.
Gelukkig heb ik een mega-relaxte baas (ben ZZP’er ;)), waardoor escapisme voor mij veel minder vaak het hoofddoel is als ik een film kijk. Denk overigens denk dat je allang weet of The Adam Project een film voor jou is. Daarbij verwacht ik, dat Netflix zelf ook meer dan tevreden zal zijn met dit product, dat wat mij betreft dus ook zeker wel boven dat rijtje met Jason Statham-films uitstijgt hoor…
En heb ik deze recensie nou echt bijna in één ruk geschreven..?