Bodies Bodies Bodies (2022)
Damn, als je het over doorbraken van Nederlandse regisseurs in Hollywood hebt, dan moet je Bodies Bodies Bodies dus gaan vergelijken met Paul Verhoevens Flesh+Blood (uit 1985). En uit die (overigens nutteloze en ook onmogelijke) vergelijking komt deze hippe ‘whodunnit’/slasher-horror van Halina – Instinct – Reijn waarschijnlijk wel als winnaar naar voren. Volgens Reijn zelf “een fabel over wat er gebeurt als je stopt met reflecteren“, maar dan wel geschreven door scenaristen die zó hedendaags zijn, dat ze ook nog vrijwel geen (Hollywood)ervaring hadden. Iets wat hier overigens positief uitvalt, want hierdoor zal de film het waarschijnlijk zeer goed doen bij een jong publiek, terwijl het verhaal dus ook continu vrij scherp en op creatieve wijze commentaar levert op het huidige socialmediaverslavingstijdperk. Waarin de film me ergens in de verre verte ook aan Thomas Vinterbergs Festen deed denken. Maar dan aangevuld met de tienerhel van ‘de WIFI is uitgevallen, en 3-, 4- én 5G is ook in geen velden of wegen te bekennen!‘
Het verhaal
Sophie (Amandla –Colombiana, The Hunger Games – Stenberg) is met haar kersverse vriendinnetje Bee (Oscar nominee Maria – Borat Subsequent Moviefilm – Bakalova) op weg naar een rijkeluis-orkaanfeestje in het huis van de ouders van Sophie’s ex David (Pete – SNL, The King of Staten Island – Davidson). Daar aangekomen blijkt er direct wel wat oud zeer tussen de verschillende vrienden te zitten, en dat zorgt dat Bee nóg onzekerder wordt in haar kennismakingen.
Als de drank uiteindelijk ook rijkelijk Bee invloeit – Sophie is een recovering addict – begint het steeds gezelliger te worden. Eén van de meiden stelt voor om het titulaire spelletje te gaan spelen, waarin iemand een ‘moordenaarslootje’ trekt, die dan in het pikkedonker iemand moet ‘doden’, waarna vervolgens eerst het lichaam gevonden dient te worden, waarna de overige spelers de ‘moordenaar’ moeten achterhalen. Zo gezegd, zo gedaan, maar als Alice’ (Rachel Sennott) oudere Tinder-date Greg (Lee – The Cell, Lincoln, Guardians of the Galaxy – Pace) iets te goed een lijk speelt, voelt David zich wat in de zeik genomen en verlaat nogal pissig de kamer.
En dán valt de stroom écht uit, en is die duisternis dus geen keuze meer…
Klassiek-hippe banaliteit
Weet je, veel ‘hedendaagser’/woke-er krijg je karakters niet (ik ben overigens van het pro-woke kamp hè, mocht je me voor die keuze stellen), wat direct ook weer een glimlach op m’n gezicht laat verschijnen. Bodies Bodies Bodies bevat namelijk diverse scènes waarin de karakters elkaar gaan verdenken, maar in één van die scènes beseft iemand halverwege een beschuldiging ineens dat dat ook onbedoeld gemeen overkomt, en dat past sociaal-wenselijk helemaal niet bij waar dat meiske denkt voor te moeten staan. En zeker in dit soort dialogen merk je wel, dat het niet geheel opvallend is, dat Reijn zich liet inspireren door Tarantino’s Reservoir Dogs (waarin ook op de meest heftige momenten banale zaken uitvoerig besproken worden). Dat dit ook allemaal gebeurt vanuit een enorm rijke, geprivilegieerde positie, dat zorgde er bij mij ook wel voor, dat ik het bij sommige karakters niet héél erg vond dat ze mogelijk een ‘verdiende loon’ zouden gaan krijgen. En als je dan – spoiler alert – aan het eind via een soort The Hangover-achtige proloog erachter komt, dat alles eigenlijk begon vanwege mannelijke onzekerheid – einde spoiler alert, dan begrijp je mogelijk wel, dat ik met een aardig grote glimlach de bioscoopzaal verliet.
Cast & crew
Eén van de knapste dingen aan Reijns regie is wel hoe ze vooral de actrices – de meeste vrij onbekend – voor de dag laat komen. De twee mannen in de film worden gespeeld door de meest ervaren acteurs (Davidson ken je mogelijk vooral als ex van Arianne Grande en (recentelijk) Kim Kardashian; Pace ‘ken’ ik al sinds zijn zeer coole hoofdrol in Tarsem Sings The Fall), maar Myha’la Herrold (die een wat onduidelijke ex speelt), Chase Sui Wonders, Rachel Sennott en Amandla Stenberg waren mij totaal onbekend. Al heeft die laatste toch al een aardig CV, waaronder The Hate U Give, waarin ze de hoofdrol speelt naast Anthony Mackie en Regina Hall.
Daarnaast werkt Reijn bijna klassiek met anticipatie, door aan het begin van de film best wat ogenschijnlijk nutteloze close-ups te tonen van bijvoorbeeld een trapleuning of een haastig meegegrist potje pillen. Daarnaast bevat de film ook aardig wat shots die je als horror-‘kenner’ doen verwachten dat er dan iets in de achtergrond gebeurt, maar Reijn gebruikt die wat ‘standaard verwachting’ juist om je scherpte als kijker wat te verwarren. Waardoor de film – zonder dat het echt ergens tot hele lompe blood & gore of mega-creepy engheid komt – je wel continu blijft ‘kietelen’ (mij wel althans). Ondanks dat ik na ongeveer een derde in de film me wel even afvroeg of ik wel zin had in wat ik verwachtte dat er zou gaan gebeuren. Maar daarin verraste de film me dus het meeste: door het duidelijke hedendaagse thema (waarin de film ook wel ‘past’ bij Jordan Peele’s Nope en B.J. Novaks Vengeance (die ik nog moet recenseren)), in combinatie met snoei-vette, hippe muziek, zeer gaaf belichte nacht-shots en bewust gekozen niet-sympathieke karakters. Hierdoor biedt de film dus niet enkel vermaak voor het grote publiek, maar zie je ook zeker de hand van misschien wel Nederlands volgende succesvolle Hollywood-regisseur (waar we misschien wel on-Nederlands trots op zouden mogen zijn).
Final credits
Iets waaraan Reijn in een interview met Filmkrant ook refereerde: “Als ik later groot ben, wil ik toch gewoon de vrouwelijke Paul Verhoeven worden.” Nu is haar volgende project ook een erotische thriller, een genre waarin Verhoeven (ook) aardig wat opzien baarde en conservatieve wenkbrauwen deed fronzen. Maar waar onze ‘oude meester’ ook altijd iemand leek die ook graag wilde rellen (denk Larry – Kids – Clark), lijkt Reijn hier wel wat ‘wijzer’/stabieler in. In elk geval past ze (wel) 100% in deze tijdgeest…
En dat zeg ik terwijl ze pas twee films geregisseerd heeft. Maar wel twee films die me beide stevig verrasten.
Dus kom maar door met die volgende film..!